بریده‌هایی از کتاب کیمیاگر

به‌نظر می‌رسد همهٔ مردم خیلی خوب می‌دانند دیگران چطور باید زندگی کنند، ولی دربارهٔ خودشان هیچ‌چیز نمی‌دانند.

«وقتی چیزی را می‌خواهی تمام دنیا دست‌به‌دست هم می‌دهند تا آن را به دست آوری.»

ترس از زجرکشیدن از خود زجرکشیدن بدتر است.

هروقت دست به انجام کاری زدیم که وجودمان را از شوق‌وذوق لبریز کرد، یعنی در مسیر درست قرار داریم؛

چیزی نگو. دوستم داری چون دوستم داری. دوست‌داشتن دلیل نمی‌خواهد.

قلبش گفت:‌ «اگر گاهی‌اوقات شکایت می‌کنم، به این علت است که من قلب یک انسان هستم و قلب‌ها همیشه همین‌طور هستند. مردم از دنبال‌کردن مهم‌ترین رؤیاهایشان دست می‌کشند، چون احساس می‌کنند یا لیاقتشان را ندارند یا توانایی رسیدن به آن‌ها را. ما قلب‌ها حتی از فکر افراد موردعلاقه‌مان که دیگر در بین ما نیستند هم وحشت می‌کنیم، از یادآوری لحظاتی که می‌توانستند خوب پیش بروند ولی همه‌چیز خراب شد می‌ترسیم، از گنج‌هایی که می‌توانستند پیدا شوند ولی حالا زیر خروارها شن برای همیشه پنهان شده‌اند، چون وقتی چنین اتفاق‌هایی می‌افتد ما به‌شدت زجر می‌کشیم.»

«وقتی واقعاً چیزی را می‌خواهیم، تمام جهان هستی برای محقق‌کردن رؤیای ما دست‌به‌کار می‌شود.»

اگر باور داشته باشید لایق چیزی هستید که به‌سختی برایش جنگیده‌اید، به فرستاده‌ای از جانب خداوند تبدیل خواهید شد. شما به روح دنیا کمک خواهید کرد و راز نقشتان در این دنیا را خواهید فهمید.

من و تو مجبوریم با اشتباهاتمان زندگی کنیم.»

به‌همین‌دلیل جنگجویان فقط در لحظه زندگی می‌کردند، چون زمان حال پر از شگفتی بود و آن‌ها باید از چیزهای زیادی خبردار می‌بودند: شمشیرهای دشمن کجا هستند؟ اسبشان کجاست؟ ضربهٔ بعدی برای نجات زندگی باید چگونه باشد؟

هرکسی که باشی یا هر کاری که بکنی، وقتی واقعاً چیزی را بخواهی به این دلیل است که این خواسته از روح دنیا نشئت گرفته است. این مأموریت تو در زمین است.

دوستت دارم، چون تمام دنیا به من کمک کرد تا تو را پیدا کنم.»

وقتی ارزشمندترین گنج‌های دنیا را با خودت داری و سعی می‌کنی از آن‌ها با مردم سخن بگویی، به‌ندرت حرفت را باور می‌کنند.»

«وقتی چیزی را از صمیم قلب بخواهی تمام هستی دست‌به‌دست هم می‌دهند تا تو به خواسته‌ات برسی.»

ما می‌ترسیم داشته‌هایمان را از دست بدهیم، چه زندگی‌مان باشد و چه اموالمان، ولی وقتی می‌فهمیم داستان زندگی ما و تاریخ جهان را یک دست نوشته است ترسمان از بین می‌رود.»

آیا شکست‌ها لازم هستند؟

گاهی‌اوقات با هیچ روشی نمی‌توان مانع حرکت رودخانهٔ زندگی شد.

«پیامبر قرآن را به ما داد و تنها پنج وظیفه در قبال آن بر عهدهٔ ما گذاشت. مهم‌ترینش این است که تنها به خدای یکتا ایمان داشته باشیم. باقی موارد هم این‌ها هستند که روزی پنج بار نماز بخوانیم، طی ماه رمضان روزه بگیریم و به فقرا کمک کنیم.»

دوستم داری چون دوستم داری. دوست‌داشتن دلیل نمی‌خواهد.»

اگرچه گوسفندها به من عربی یاد ندادند، چیز خیلی مهم‌تری به من آموختند: اینکه زبانی در دنیا وجود دارد که همه آن را می‌فهمند. همان زبانی که پسر طی مدت کارکردنش در مغازه و تلاشش برای بهترکردن اوضاعِ آنجا از آن استفاده کرده بود. آن زبانِ اشتیاق بود؛ زبانِ چیزهایی که با عشق و هدف به‌دست آمده بودند؛ زبانِ جست‌وجو برای یافتن چیزی که نسبت به آن ایمان و علاقه وجود دارد.