بریده‌هایی از کتاب تمام این مدت

«تو همیشه می‌خواستی همه‌چیز رو درست کنی به جای اینکه بنشینی و فکر کنی که اصلاً چرا اون چیز خراب شده. اگه پایه ترک داشته باشه، ساختن سخته.»

قصهٔ عشق هرچقدر هم که بی‌نقص به نظر برسد، افسانه نیست.

می‌دانم دست کشیدن از کارهایی که آدم دوست داشته یعنی چه.

«همیشه به پیش، عقب هرگز.»

می‌ایستم تا یک سنگ‌قبر کوچک را ببینم که پیچک‌های خشک‌شده گوشه و کنارش را پوشانده است و سنگ‌نوشتهٔ آن فقط یک کلمه است: خداحافظ. بدون اسم، بدون تاریخ، بدون هیچ‌چیز. لعنتی، غم‌انگیز است

تو یکی از عزیزانت رو از دست دادی و غمش می‌تونه از راه‌هایی که فکرش رو هم نمی‌کنی بروز کنه

اگه مجبور باشی، همیشه یه راهی برای شروع دوباره پیدا می‌کنی.

«می‌گن وقتی ماه کامله، آدم‌ها درست نمی‌خوابن.»

همه‌چیز مثل قبل است؛ همه‌چیز به‌جز آن چیزی که باید باشد. دنیا اگر بخواهد می‌تواند به کارش ادامه دهد. من ادامه نمی‌دهم.

حتی وقتی فکر می‌کنی نمی‌تونی. تو فوق‌العاده‌ای.»

«سخته اونی که به‌هم‌ریخته تو باشی، نه؟»

این حس از دست‌دادن به‌شدت برایم آشناست. چیزهایی که به ذهنم می‌آیند، روزهای مهم و بزرگی مثل رفتن به جشنوارهٔ زمستانی یا جشن گرفتن شب هالووین نیستند. همه‌شان لحظه‌های بی‌اهمیت کوچکی هستند که من قدرشان را نمی‌دانستم: غذادادن به اردک‌ها یا تماشای او موقع درست‌کردن دسته‌گل یا پیاده‌روی با او و جورجیا؛ کارهایی که فکر می‌کردم صد بار دیگر انجام‌شان می‌دهیم. همه‌اش تمام شده است.

«اون شب، آمادهٔ شنیدن حرف‌هات نبودم، چون... می‌ترسیدم حق با تو باشه.»

«تو همیشه می‌خواستی همه‌چیز رو درست کنی به جای اینکه بنشینی و فکر کنی که اصلاً چرا اون چیز خراب شده. اگه پایه ترک داشته باشه، ساختن سخته.»

فکر می‌کنم هرکی که می‌تونه بهت کمک کنه تا راهت رو به جلو پیدا کنی، آدم خوبی برای نگه‌داشتن توی زندگی‌ته

می‌گوید: «معذرت می‌خوام داری اذیت می‌شی.» و این یک عبارت بی‌معنی نیست، یک جملهٔ کلی نیست که همه از روی ادب تکرارش می‌کنند. به نظر واقعی است و دقیقاً همان چیزی است که لازم بود، بشنوم. او همین الان هم من را تحت فشار نمی‌گذارد که بهتر شوم. احساس یا کارهایم را قضاوت نمی‌کند. او فقط به من اجازه می‌دهد آن را حس کنم.

آن‌ها همیشه سعی دارند به من بگویند باید چه‌کار کنم و چطور باید خوب شوم، بدون اینکه به خودشان زحمت بدهند و چارهٔ به‌دردبخوری پیش پایم بگذارند.

دنیا اگر بخواهد می‌تواند به کارش ادامه دهد. من ادامه نمی‌دهم.

«بعضی وقت‌ها انتخاب زندگی یا مرگ دست خودمونه. مارلی نمی‌جنگه.»

بعضی وقت‌ها...بعضی وقت‌ها موقع‌هایی که ناراحتیم، همین‌طوری بدون منظور یه چیزهایی می‌گیم. بدون فکرکردن به عواقبش یه چیزهایی می‌گیم.