بریده‌هایی از کتاب تمام این مدت

احساس می‌کنم تمام جهانم خرد می‌شود، درد سرم زیاد و زیادتر می‌شود تا اینکه کل بدنم میلیون‌ها تکه می‌شود؛ تکه‌هایی که دیگر هرگز دوباره کنار هم قرار نخواهند گرفت.

می‌دانم که دوستی‌مان در سال‌های پیش رو ادامه خواهد داشت و تغییر خواهد کرد و حالا که با وجود همهٔ این‌ها تمام نشده است، هرگز تمام نخواهد شد.

می‌دانم چه حسی دارد. انگار این اتاق برای ما تنگ است، لبالب است از آن حس هنوز بی‌نامی که بین ما می‌چرخد.

همیشه به پیش، عقب هرگز.

کاملاً مطمئنم این یک قانون نانوشته است. نباید پشت سر مرده حرف زد. مگر اینکه دیکتاتور یا قاتل زنجیره‌ای باشد.

همه‌چیز مثل قبل است. این من هستم که فرق کرده‌ام.

برو هرچیزی رو که دوست داری پیدا کن. کسی رو که دوستش داری پیدا کن. اون کسی رو پیدا کن که بدون اون نتونی زندگی کنی. اون، اونجاست.»

اما همه‌چیز زیادی گیج‌کننده است، درد بیش از حد است، احساسات زیادی طاقت‌فرساست

تا وقتی همدیگه رو دوست داشته باشیم، این حس هست. هیچ‌چیز نمی‌تونه مانعش بشه یا تغییرش بده. من تا ابد دوستت دارم. قول می‌دم. با این حساب به نظرم این در واقع بستگی داره... به اینکه تو هم من رو دوست داشته باشی یا نه.»

«اصلاً نمی‌دونستم که عشق یه همچین حسیّه، که می‌تونه این‌قدر به درونم نفوذ کنه و دو تا قلب توی سینه‌م بتپه.»

اگه مجبور باشی، همیشه یه راهی برای شروع دوباره پیدا می‌کنی.»

و قلبم که دارد از جا کنده می‌شود.

هربار که حرف می‌زند یا برمی‌گردد و به من لبخند می‌زند، خیلی دلم می‌خواهد جلو بروم و دستش را بگیرم. نمی‌دانستم بعد از آن شب چه اتفاقی قرار است بیفتد، اما این چیزِ بین‌مان در عرض چند روزی که از هم دور بودیم، قوی‌تر شده است.

«تو همیشه می‌خواستی همه‌چیز رو درست کنی به جای اینکه بنشینی و فکر کنی که اصلاً چرا اون چیز خراب شده. اگه پایه ترک داشته باشه، ساختن سخته.»

گفتن کل ماجرا همهٔ ترک‌های ریز را بیشتر به چشم می‌آورد. تعدادشان بیشتر از چیزی بود که من به یاد داشتم، آن‌قدر که می‌توانست منجر به یک شکستن بزرگ شود.

مغز و قلب مثل پوست نیستند

من دارم تمام تلاشم را می‌کنم روی پای خودم بایستم

آن‌ها همیشه سعی دارند به من بگویند باید چه‌کار کنم و چطور باید خوب شوم، بدون اینکه به خودشان زحمت بدهند و چارهٔ به‌دردبخوری پیش پایم بگذارند.

«امیدوارم چرت‌وپرت نباشه. امیدوارم چیز بهتری پیش رو باشه که بشه باورش داشت.»

می‌دانم دست کشیدن از کارهایی که آدم دوست داشته یعنی چه.