بریده‌هایی از کتاب چگونه شجاع تر باشیم

ارسطو: «من کسی را که به خواسته‌هایش غلبه کند، شجاع‌تر از کسی می‌دانم که بر دشمنانش غلبه می‌کند. همانا که سخت‌ترین پیروزی، پیروزی بر خود است.»

همان‌طور که انیشتین هم اشاره کرده است: «هر آنچه درست است، لزوماً محبوب نیست و هر آنچه محبوب است، لزوماً درست نیست».

شجاعت اخلاقی فرد را قادر می‌سازد با وجود مشکلاتی مانند طردشدن، مسخره‌شدن و تنهاشدن، به انتخاب درست دست بزند

برای به‌دست‌آوردن شجاعت اخلاقی تنها باید به وجدانمان رجوع کنیم. شجاعت اخلاقی همان عمل از روی وجدان و انصاف است.

تنها راه غلبه بر ترس این است که آمادهٔ رویارویی با آن باشیم.

نباید اجازه دهید که ترس زندگی شما را مختل کند، باید بتوانید بر ترستان غلبه کنید. قدم اول برای غلبه بر ترس، درک آن است. برای درک ترس ابتدا باید آن را شناسایی کنید و ریشهٔ آن را بیابید.

مهم‌ترین قدم برای رویارویی با ترس، کسب دانش کافی دربارهٔ آن است.

لازمهٔ شجاعت، ترس است

هنگامی که فردی عقاید خود را که زمانی در آن‌ها هیچ شکی نداشت، زیر سؤال می‌برد، شجاعت فلسفی خود را تا حد بسیار زیادی افزایش داده است. با اینکه ممکن است با وجود چنین شجاعتی همیشه هم به پاسخ‌های درست و مشخصی نرسیم، اما باعث می‌شود از پایه‌ها رهایی یابیم و وسعت دیدگاهمان را گسترش دهیم. این موضوع درنهایت به فرد توانایی تفکر انتقادی می‌دهد و آزادی‌اش را تضمین می‌کند؛ برای نمونه تا زمانی که یک فرد عقاید خود را درباره مذهب و وجود خداوند به چالش نکشد، عقاید و باورهایش همیشه زیر سایهٔ باورهای مذهبی خواهد ماند و ممکن است از او یک بندهٔ بی‌چون‌وچرا بسازد که به جای اندیشه، فقط به تبعیت می‌پردازد.

علف‌های هرز همیشه در باغ‌های زیبا وجود دارند. ذهن ما مثل این باغ‌هاست که با ترس‌های هرز و مزاحم محاصره شده است. این علف‌های هرز را از جا بِکَنید و نامشان را بر زبان بیاورید. سیلویا براون

عمل شجاعانه یک انتخاب آگاهانه است. در اینجا نیز مانند تمام تصمیم‌گیری‌ها، انگیزهٔ بزرگ‌تری باید در کار باشد. برای زندگی، باید آمادهٔ مرگ بود. شجاعت عاطفی به معنی انکار احساسات نیست، بلکه کنترل و رام‌کردن آن‌هاست. شجاعت اخلاقی، عملی از روی وجدان و انصاف است. شجاعت حقیقی به همراه یک ذهن آرام به‌دست می‌آید.

شجاعت حقیقی در نتیجهٔ استدلال و منطق به وجود می‌آید. ذهن شجاع همیشه تسخیرناپذیر است. جرمی کولیِر

یک انسان آنچه را که باید انجام می‌دهد، برخلاف عواقب شخصی که برای او خواهد داشت و برخلاف موانع، فشارها و خطرات موجود در راه. این اساس اخلاق در بشریت است. جان اف. کندی

شجاعت را می‌توان واژه‌ای متناقض دانست. شجاعت به‌معنی طلب شدید برای زندگی است، به‌گونه‌ای‌که برای مرگ آماده شویم. جی. کی. چسترتون

زمانی که فردی عقیده داشته باشد که میزان تأثیرگذاری روش‌های جدید بیشتر است و از مسخره‌شدن به دلیل روی‌آوردن به سنت‌های قدیمی نمی‌هراسد، می‌تواند با گسترش سطح فکری‌اش شجاعت عقلانی‌اش را بیشتر کند.

شجاعت جسمانی در نتیجهٔ ترس جسمانی بعد از فوت یکی از نزدیکان به دلیل یک حمله رخ می‌دهد. شجاعت هیجانی و عاطفی در نتیجهٔ ترس‌های احساساتی هستند که ناملایمات زندگی بر ما تحمیل کرده‌اند. شجاعت اخلاقی زمانی بروز می‌کند که بدون توجه به عواقب کار، یک تصمیم اخلاقی گرفته‌ایم. شجاعت عقلانی نیز زمانی ظهور می‌کند که از عواقب استفاده از استدلال‌های اخلاقی واهمه داریم.

در چنین شرایطی برای اینکه بتوانیم شجاعتمان را به‌دست بیاوریم، کافی است از خودمان بپرسیم که آیا ارزش دارد چنین ترسی زندگی‌مان را نابود کند. تصمیم خود را بگیرید. می‌خواهید با شجاعت زندگی کنید یا در ترس بمیرید؟

شجاعت نوع خاصی از دانش است؛ دانشی که به ما می‌آموزد چگونه از چیزی که باید ترسید، بترسیم و چگونه از چیزی که نباید ترسید، نترسیم. دیوید بن‌گوریون

ترس از نداشتن آزادی را هم می‌توان در دستهٔ ترس‌های جسمانی جای داد؛ زیرا توانایی فرد را در تصمیم‌گیری، عمل و حرکت هنگام نیاز محدود می‌کند؛ مانند زمانی که افراد وارد رابطه‌ای می‌شوند یا به دلیل فعالیت غیرقانونی روانهٔ زندان می‌شوند.

صورت توانایی فرد برای واکنش علیه چنین ترسی، شجاعت نام دارد؛ بنابراین شجاعت بدون وجود ترس معنایی ندارد.