بریده‌هایی از کتاب هنر خوب زندگی کردن

«یک جنایتکار جنگ نازی که در ساحل آرژانتین حمام آفتاب می‌گیرد چندان خوشبخت نیست ولی یک مبلغ دین مسیحیت که توسط آدم‌خوارها زنده‌زنده خورده می‌شود خوشبخت تلقی می‌شود

در یک تحقیق مشهور در سال ۱۹۷۸، محققان میزان رضایت از زندگی برندگان لاتاری را بررسی کردند. نتیجه؟ فقط چند ماه پس از برد بزرگ‌شان، میلیونرهای جدید در هیچ زمینهٔ خاصی احساس خوشبختی بیشتری در مقایسه با گذشته‌شان نداشتند.

آیا از صف صندوق سوپرمارکت، انتظار در مطب دندان‌پزشکی و گیر کردن پشت ترافیک در بزرگراه‌ها متنفرید؟ فشار خون‌تان در عرض چند ثانیه به ۱۵ می‌رسد و هورمون‌های استرس‌تان دیوانه‌وار ترشح می‌شوند. اما به جای به‌هم ریختن، در نظر داشته باشید: اگر این تلاطمِ بیهوده روح و جسم‌تان را نخورد، یک سال بیشتر عمر خواهید کرد. این یک سالِ اضافه، با اختلاف تمام زمان‌هایی را که در صف‌ها گذرانده‌اید، جبران خواهد کرد. نتیجه؟ نمی‌توانید جلوِ هدر رفتن پول و زمان را بگیرید، اما می‌توانید تعبیر جدیدی از آن داشته باشید.

من هم با قاطعیت توصیه می‌کنم که به خاطر تفاوت‌های جزئی در قیمت‌ها پریشان نشوید. این‌که یک نوشیدنی دو دلار گران‌تر یا ارزان‌تر از معمول باشد، هیچ واکنش احساسی‌ای در من ایجاد نمی‌کند. ترجیح می‌دهم انرژی‌ام را پس‌انداز کنم تا پولم را. هر چه باشد، در هر دقیقه، ارزش سبد سهامِ من بسیار بیشتر از دو دلار بالاوپایین می‌شود و اگر سهام داو جونز یک‌هزارم درصد سقوط کند، آن نیز من را برآشفته نمی‌کند. خودتان امتحانش کنید.

اگر دائماً مجبور باشید که بسته به وضعیت تصمیم‌گیری کنید، ارادهٔ شما سست می‌شود. اصطلاح تخصصی آن خستگی تصمیم است. مغزی که بر اثر تصمیم‌گیری خسته شده باشد، سرراست‌ترین گزینه را که اغلب هم بدترین آن‌هاست، انتخاب خواهد کرد. به همین دلیل است که میثاق‌ها کاملاً منطقی هستند. وقتی که روی یک مسئله میثاق می‌بندید، دیگر نیازی نیست هربار که وادار به گرفتن یک تصمیم شدید، مزایا و معایب آن را سبک‌سنگین کنید. تصمیم‌تان از قبل گرفته شده و انرژی ذهنی شما به هدر نمی‌رود. دومین دلیلی که انعطاف‌ناپذیری را بسیار ارزشمند می‌کند، به اعتبار افراد مربوط می‌شود.

با مکتب انعطاف‌پذیری خداحافظی کنید. انعطاف‌پذیری شما را دلسرد و خسته می‌کند و از اهداف‌تان منحرف خواهد کرد. خودتان را به میثاق‌های‌تان زنجیر کنید. بدون تردید، پای‌بند ماندن به میثاق‌های‌تان در صد درصد مواقع راحت‌تر از پای‌بندی به آن‌ها در ۹۹ درصد اوقات است.

هیچ استراتژی تجارت بی‌نقص، سبد سهام بهینه و شغل آرمانی‌ای وجود ندارد. همهٔ این‌ها افسانه است. حقیقت این است که شما با یک تنظیم ابتدایی شروع می‌کنید و بعد از آن باید مدام آن را اصلاح کنید. هر چه دنیا پیچیده‌تر باشد، نقطهٔ شروع شما کم‌اهمیت‌تر می‌شود. پس در زندگی شخصی یا کاری تمام منابع‌تان را برای رسیدن به یک تنظیم ابتدایی بی‌نقص هزینه نکنید. به جای آن بی‌درنگ و بدون عذاب‌وجدان، با بازنگری در اموری که موردپسندتان نیست، هنر اصلاح را به کار بگیرید.

یک سطل «خیلی پیچیده» برای خودتان تهیه کنید. تمام سؤال‌هایی را که برای‌تان جالب نیست، بی‌جواب‌اند یا جواب دادن به آن‌ها خیلی دردسر دارد، در آن بریزید. نگران نباشید، هنوز کلی موضوع دیگر باقی می‌ماند که هر روز می‌توانید یا مجبورید هر روز درباره‌شان نظر بدهید.

آن‌هایی که درها را می‌بندند، پنجره‌ها را درز می‌گیرند، دیوارها را بالا می‌کشند، خانهٔ رفاه خود را بر تهیدستیِ دیگران بنا می‌کنند، آن‌ها که امید را محصور، قلب‌ها را رنجور، آدم‌ها را از دیارشان مهجور یا پشت مرزها محدود می‌کنند؛ به قدرتِ ایمان، باورهای قلبی و اندیشه‌های عمیق باور ندارند. هیچ‌کس قادر نیست آن‌چه را که در افکار شما و در قلب شما می‌گذرد، متوقف کند. هیچ نیرویی نمی‌تواند جلوِ جریان زندهٔ درونی شما را بگیرد. جریان روشن و پویایی که به شما انگیزه و توان زیستن می‌بخشد.

تصحیح‌پذیری، زیر بنای هر دموکراسی کارآمد است. مسئله به قدرت رساندن مرد یا زن شایسته (همان تنظیم ابتدایی) نیست، مسئله از روی کار برداشتن مرد نامناسب یا زن نامناسب بدون خون‌ریزی است. دموکراسی سازوکاری برای اصلاح در درون خود دارد و تنها نوعی از حکومت است که چنین خصوصیتی را داراست.

تصمیم بگیرید که چه چیزی برای‌تان مهم‌تر است: یک زندگی که لحظه‌لحظهٔ آن پُربار باشد یا یک آلبوم پُر از عکس؟

چه یک هفته و چه سه هفته در تعطیلات باشید، خاطرهٔ شما از آن تقریباً یکسان است.

گر مادامی که یک مشکل قابل‌حل است به آن حمله نکنید و معطل کنید تا دیگر غیرقابل‌حل شود، در واقع این‌قدر ابله هستید که حق‌تان است با چنین مشکلی مواجه شوید.

مغز ما عاشق پیشرفت‌های کوتاه‌مدت و آنی است. ما در برابر بالاوپایین‌ها، تغییرات سریع و اخبار تکان‌دهنده واکنش مبالغه‌آمیزی از خود نشان می‌دهیم ولی به‌ندرت متوجه تغییرات پیوسته می‌شویم. در نتیجه دائماً انجام دادن را بر انجام ندادن، هیجان را بر تأمل و عمل کردن را بر انتظار ترجیح می‌دهیم.

فرقی ندارد که یک نفر چه‌قدر می‌تواند برای من سودآور باشد، با کسی که خلقیاتش با من سازگار نیست، وارد کسب‌وکار نمی‌شوم.

«از قرار گرفتن در موقعیت‌هایی که در آن مجبور به ایجاد تغییر در سایرین هستید، بپرهیزید.»

این دقیقاً خطر ندای درون است. این‌که شما خودتان و کارتان را زیادی جدی بگیرید.

برتراند راسل گفته: «یکی از نشانه‌های نزدیکی به فروپاشی عصبی این است که فرد باور داشته باشد که کارش بسیار مهم است.»

هر چه زندگی آرام‌تر باشد، پُربارتر است

اگر دنبال زندگی خوب هستید، توصیه می‌شود که بااحتیاط خرید کنید.