بریده‌هایی از کتاب هنر خوب زندگی کردن

هیچ‌چیز احمقانه‌تر از جان کندن در شغلی نیست که درآمد بالایی دارد اما هیچ لذتی از آن نمی‌برید. مخصوصاً اگر پولی را که از راه آن به دست می‌آورید، روی وسایل هزینه کنید نه تجربه‌ها. وارن بافِت در این‌باره چنین می‌گوید: «کار کردن با افرادی که حال‌تان را خراب می‌کنند مثل ازدواج کردن برای پول است. تصمیمی که در هر شرایطی بد است اما اگر پول‌دار باشید و سراغ آن بروید دیوانگی محض است.»

احساسات‌تان را به شکل یک کودک نوپا تصور کنید. با تحت فشار گذاشتن او کاری از پیش نخواهید برد، اما اگر با او رفتاری توأم با بازی داشته باشید معجزه خواهد کرد.

آن‌چه زندگی شما را غنی‌تر می‌کند، چیزهایی نیستند که به آن اضافه می‌کنید، بلکه آن چیزهایی هستند که از آن حذف می‌کنید.

بزرگ‌ترین چالش موفقیتْ سکوت دربارهٔ آن است. اگر قرار است به چیزی افتخار کنید به همین افتخار کنید.

بدون تردید دنیا پُر از بی‌ثباتی و اتفاقات تصادفی است و هرازگاهی زندگی شما هم زیرورو خواهد شد. خوشبختی را در موقعیت حرفه‌ای، ماشین‌های گران‌قیمت، حساب بانکی یا موفقیت‌های اجتماعی پیدا نخواهید کرد. هر کدام از این‌ها ممکن است در کسری از ثانیه از شما گرفته شود، همان‌طور که برای بوئتیوس اتفاق افتاد. خوشبختی را تنها در قلعهٔ ذهنی‌تان می‌توانید پیدا کنید. پس روی آن سرمایه‌گذاری کنید، نه روی یک کلکسیون از ماشین‌های پورشه.

پس چرا ما این‌قدر نسبت به تصحیح و بازبینی بی‌میلی نشان می‌دهیم؟ چون هرگونه اصلاحِ کوچک را به عنوان ضعف در برنامه تعبیر می‌کنیم. به خودمان می‌گوییم که مشخصاً برنامهٔ ما موفق نبود. پیش خودمان شرمنده می‌شویم. حس می‌کنیم شکست خورده‌ایم. اما حقیقت این است که تقریباً هیچ برنامه‌ای به طور کامل و موبه‌مو محقق نمی‌شود. اگر هم بعضی اوقات یک برنامه بدون هیچ مشکلی اجرا شود، کاملاً اتفاقی بوده است.

بیشترین سوءبرداشتی که با آن مواجه می‌شویم این است که زندگی خوب یک حالت یا وضعیت پایدار است، درحالی‌که زندگی خوب فقط با تطبیق مداوم حاصل می‌شود.

بزرگ‌ترین چالش موفقیتْ سکوت دربارهٔ آن است. اگر قرار است به چیزی افتخار کنید به همین افتخار کنید.

بی‌موردترین، بی‌فایده‌ترین و سمی‌ترین احساسی که داریم؛ حسادت.

همهٔ آن‌چه متعلق به شماست و برای‌تان ارزشمند و عزیز است، سلامتی‌تان، همسرتان، فرزندان‌تان، دوستان‌تان، خانه‌تان، اموال‌تان، سرزمین‌تان، اعتبارتان و همین‌طور جایگاه اجتماعی‌تان، همگی گذرا هستند. دلبستهٔ هیچ‌کدام‌شان نباشید.

همهٔ آن‌چه متعلق به شماست و برای‌تان ارزشمند و عزیز است، سلامتی‌تان، همسرتان، فرزندان‌تان، دوستان‌تان، خانه‌تان، اموال‌تان، سرزمین‌تان، اعتبارتان و همین‌طور جایگاه اجتماعی‌تان، همگی گذرا هستند. دلبستهٔ هیچ‌کدام‌شان نباشید. آرامش‌تان را حفظ کنید. اگر سرنوشت این‌ها را به شما بخشید، خوشحال باشید، اما همیشه یادتان باشد که این‌ها زودگذر، شکننده و موقتی‌اند. بهترین نگاه ممکن این است که فرض کنید همهٔ آن‌ها به امانت پیش شما هستند و هر لحظه ممکن است به هر وسیله‌ای، یا در نهایت مرگ، از شما پس گرفته شوند.

اگر مطمئن نیستید که چیزی مزخرف است یا نه، مزخرف است

انتظارات‌مان مثل بادکنک‌های هلیومی رفتار می‌کنیم، اجازه می‌دهیم بالا و بالاتر بروند تا این‌که به‌یکباره در آسمان بترکند و تکه‌تکه شوند. نیازها، اهداف و انتظارات را با یک چشم نبینید. آن‌ها را بادقت از هم تمیز بدهید. توانایی مدیریت کردن انتظارات‌تان بخشی از زندگی خوب است.

در اولین سال‌های بزرگ‌سالی، پول درآوردن یا ایجاد یک کسب‌وکار مهم‌ترین مسئله نیست. این سال‌ها فرصت خوبی برای آشنایی با دنیای احتمالات است. با کمال میل از تجربه‌ها استقبال کنید. طعم هر آن‌چه را که سرنوشت برای‌تان مقدر می‌کند بچشید. بسیار مطالعه کنید، چون رمان‌ها و داستان‌های کوتاه یک دنیای شبیه‌سازی‌شدهٔ عالی برای شما محسوب می‌شوند. فقط وقتی سن‌تان بالاتر رفت باید خط‌مشی خود را تعیین کنید و بسیار مشکل‌پسند شوید. از آن زمان به بعد دقیقاً می‌دانید چه چیزی دوست دارید و چه چیزی دوست ندارید.

زندگی خوب را فقط جایی پیدا می‌کنید که بقیهٔ مردم در حال جنگ بر سر آن نباشند.

«لحظه‌ای که به چیزی فکر می‌کنید، هیچ‌چیزی مهم‌تر از آن در زندگی‌تان وجود ندارد.»

پس دفعهٔ بعدی که می‌خواهید تصمیم مهمی بگیرید به‌دقت روی آن تأمل کنید، اما فقط تا مرز نقطهٔ حداکثر تأمل. غافل‌گیر خواهید شد از این‌که چه‌قدر زود به نقطهٔ حداکثر تأمل می‌رسید. به‌محض رسیدن، چراغ‌قوهٔ خود را خاموش و نورافکن را روشن کنید. این روش هم در محل کار و هم در خانه به کارتان خواهد آمد؛ چه مشغول سرمایه‌گذاری روی حرفه‌تان باشید، چه دنبال بهبود زندگی عاشقانه‌تان.

برای مثال تصمیمات مربوط به سرمایه‌گذاری را در نظر بگیرید: به‌محض این‌که اطلاعات موجود روی میزتان قرار بگیرد، حداکثر سه روز برای سبک‌سنگین کردن زمان نیاز خواهید داشت. تصمیم‌گیری دربارهٔ زندگی شخصی چه‌طور؟ شاید یک هفته. تغییر شغل؟ حداکثر پنج روز. ممکن است لازم شود کمی زمان اضافه به خودتان بدهید تا احساسات گذرا، بی‌جهت روی تصمیم‌تان تأثیر نگذارند. اما بعد از آن، فکر کردن شما را از این جلوتر نخواهد برد. اگر به اطلاعات جدید نیاز دارید، لازم است که دست‌به‌کار شوید.

کمتر کتاب خودآموزی پیدا می‌شود که خوانندگانش را به‌شدت ترغیب نکند تا هر شب نکات مثبت زندگی‌شان را مرور کنند و قدردان آن‌ها باشند.

به گفتهٔ پل دولان: «خوشبختی شما به این بستگی دارد که چه‌طور توجه خود را بین مسائل مختلف توزیع می‌کنید». اتفاقات زندگی (چه مثبت باشد و چه منفی)، می‌تواند تاثیری شدید یا ناچیز روی احساس رضایت شما بگذارد، یا شاید اصلاً بی‌اثر باشد. این به میزان توجه شما به این مسائل بستگی دارد.