بریده‌هایی از کتاب هنر خوب زندگی کردن

بافِت می‌گوید: «من و چارلی یاد نگرفته‌ایم که چگونه مسائل دشوار تجاری را حل کنیم. آن‌چه که یاد گرفته‌ایم این است که از آن‌ها اجتناب کنیم.» برای انجام این مهم نیازی نیست نابغه باشید.

قدم اول: جلوِ ریسک‌های نامطلوب را بگیرید. بافِت و مانگر در سرمایه‌گذاری‌های‌شان، بیش از هر چیز و پیش از آن‌که به ریسک‌های مطلوب بیندیشند، به مواردی توجه می‌کنند که لازم است از آن اجتناب کنند؛ یعنی چه کارهایی را نباید انجام دهند.

ریسک‌های نامطلوب بیشتر از ریسک‌های مطلوب به چشم می‌آیند. ریسک نامطلوب مثل گرانیت، سخت، قابل‌لمس و محکم است. درحالی‌که ریسک مطلوب مانند هواست.

مادامی که خودتان را از شر ریسک‌های نامطلوب حفظ کنید، ریسک‌های مطلوب خودشان را نشان خواهند داد.

منظورشان از «ریسک مطلوب» تمام نتایج مثبت ممکن در یک سرمایه‌گذاری است (مانند سود بالاتر از میانگین بازار)، در شرایطی که «ریسک نامطلوب» تمام نتایج منفی احتمالی را شامل می‌شود (مانند ورشکستگی).

دلایل بالقوهٔ سقوط مشخص‌اند: پرواز در آب‌وهوای بد، پرواز بدون چک‌لیست، پرواز هنگام خستگی و پرواز بدون ذخیرهٔ سوخت مناسب.

«بعضی خلبان‌ها مسن هستند و بعضی خلبان‌ها جسور، ولی خلبان مسنِ جسور وجود ندارد.»

۶: هنر منفی خوب زندگی کردن کار اشتباهی انجام ندهید، اتفاقات درستی رخ خواهد داد

«موفقیت یعنی آسودگی ذهن و این نتیجهٔ مستقیم خشنودی از خویش است. امری که برای رسیدن به آن کافی است بدانید که شما تلاش‌تان را برای تبدیل به بهترین چیزی که در توان‌تان بوده، انجام داده‌اید.»

هر کدام از ما تنها یک نفر است در بین میلیاردها انسان. همهٔ ما در یک بازهٔ بی‌نهایت کوچک از زمان، با یک آغاز اتفاقی و پایان اتفاقی زندگی می‌کنیم. همهٔ ما (از جمله نویسنده) کارهای احمقانهٔ بسیاری در طول این دورهٔ کوتاه زندگی انجام داده‌ایم. پس خوشحال باشید که کسی خیابانی را به افتخار شما نام‌گذاری نکرده چرا که فقط موجب اضطراب شماست. متواضع باشی

اگر چیزی واقعاً به شما کمک نمی‌کند، بدون آن هم به مشکل نخواهید خورد.

عبارت اثر معکوس به این حقیقت اشاره دارد که شاید بسیاری از تکنولوژی‌ها در نگاه اول زمان و پول زیادی را برای ما پس‌انداز کنند، ولی اگر تمام هزینه‌ها را بررسی کنید، این پس‌اندازها، دود شده و به هوا می‌رود. مهم نیست ترجیح می‌دهید چگونه سفر کنید، اثر معکوس یک تلهٔ تصمیم‌گیری است و بهتر است از آن فاصله بگیرید.

چرا چیزهایی که قرار است برای ما زمان بخرند معمولاً وقت‌مان را تلف می‌کنند؟

بنابراین واقعیت را بپذیرید. بی‌قیدوشرط هم بپذیرید. به‌خصوص آن قسمت‌هایی را که دوست‌شان ندارید. شاید در لحظهٔ اول دردناک باشد، ولی این کار باید انجام شود. در آینده ارزش خود را نشان خواهد داد. زندگی آسان نیست. حتا اگر یک زندگی خوب داشته باشید، ناچار خواهید بود که با اشتباهات گاه‌وبی‌گاه‌تان رودررو شوید و اشکالی ندارد هرازگاهی اشتباه هم بکنید. نکتهٔ کلیدی این است که کشف کنید چرا چنین اتفاقی رخ داده است و به شکل ریشه‌ای با موضوع برخورد کنید. چون مشکلات مثل شراب‌های بوردو نیستند، آن‌ها به مرور زمان بهتر نمی‌شوند.

آلکس هیلی (نویسنده) هشدار می‌دهد: «اگر تکلیف واقعیت را روشن نکنید، واقعیت تکلیف شما را روشن خواهد کرد».

پذیرش بی‌قیدوشرط و تفکر جعبه‌سیاهی به‌خودی‌خود کافی نیستند. باید اشکالات خود را اصلاح کنید، آن هم به شکلی که در آینده دوباره رخ ندهند.

«هیچ‌چیز خسته‌کننده‌تر و در بلندمدت زجرآورتر از تلاش روزانه برای باور چیزهایی نیست که هر روز غیرقابل‌باورتر می‌شوند. دست کشیدن از این تلاش، یک شرط ناگزیرِ خوشبختی قطعی و پایدار است.

هیچ صنعتی به اندازهٔ هوانوردی اشتباهات را جدی نمی‌گیرد.

بعد از آن فجایع، دیوید وارن کارشناس حوادث، پیشنهاد داد یک دستگاهِ تقریباً خراب‌نشدنی ثبتِ اطلاعاتِ پرواز (که بعداً جعبهٔ سیاه نامیده شد) در هواپیما تعبیه شود؛ ایده‌ای که بعداً به مرحلهٔ اجرا گذاشته شد. جعبهٔ سیاه در هر ثانیه هزاران داده، شامل مکالمات خلبان در کابین را ضبط می‌کند و بدین ترتیب علت دقیق وقوع حادثه راحت‌تر تشخیص داده می‌شود.

با مکتب انعطاف‌پذیری خداحافظی کنید. انعطاف‌پذیری شما را دلسرد و خسته می‌کند و از اهداف‌تان منحرف خواهد کرد.