بریده‌هایی از کتاب هنر خوب زندگی کردن

برتراند راسل، ریاضیدان و برندهٔ نوبل، نوشت: «هیچ‌چیز خسته‌کننده‌تر و در بلندمدت زجرآورتر از تلاش روزانه برای باور چیزهایی نیست که هر روز غیرقابل‌باورتر می‌شوند. دست کشیدن از این تلاش، یک شرط ناگزیرِ خوشبختی قطعی و پایدار است.» البته این اغراق‌آمیز است چون خوشبختی قطعی و پایدار وجود ندارد.

اگر یک لیوان نوشیدنی ده دلار خرج روی دستم بگذارد، لازم است که پانزده دلار درآمد داشته باشم تا بتوانم آن را بخرم. این یک نمونهٔ مفید از حسابداری ذهنی است، چون به من کمک می‌کند مخارجم را مدیریت کنم.

هیچ‌کس قادر نیست آن‌چه را که در افکار شما و در قلب شما می‌گذرد، متوقف کند.

اگر چیزی واقعاً به شما کمک نمی‌کند، بدون آن هم به مشکل نخواهید خورد. این نکته دربارهٔ تکنولوژی به طور مضاعف صدق می‌کند.

«من پیرمردی هستم که مشکلات زیادی را در طول عمرم شناختم اما بیشتر آن‌ها هرگز اتفاق نیفتادند.»

واقعیت این است که زندگی سخت است. مشکلات از هر طرف بر سرتان می‌بارد. سرنوشت زیر پای‌تان چاه می‌کَند و موانعی سر راه‌تان می‌گذارد تا مسیر شما را ببندد. نمی‌توانید این واقعیت را تغییر دهید.

خودتان را با دیگران مقایسه نکنید و از زندگی‌تان بدون حسادت لذت ببرید. خودتان را از همهٔ مقایسه‌ها رها کنید. این یک قانون طلایی است.

«جدایی‌ناپذیرترین آزادی انسان، انتخاب نگرشش نسبت به هر چیزی است.»

بدون تحمل بار نگرانی، نه شما، نه من و نه هیچ انسان دیگری وجود نمی‌داشت. نگرانیِ مداوم در طول میلیون‌ها سال جایگاه خودش را به عنوان یک استراتژی عالی بقا ثابت کرده است.

برای ما بسیار دشوار است که وضعیت کنونی‌مان را از دریچهٔ لنزهای بسیار عریض ببینیم. اگر این گونه نبود، مسائل پیش‌پاافتاده این‌قدر ما را ناراحت نمی‌کرد.

نکتهٔ دوم: با کمال میل و بدون اکراه بخشی از موفقیت را (بخشی که خودتان به دست نیاورده‌اید) به افرادی ببخشید که از ژن‌های اشتباهی در خانواده‌های اشتباهی و در مناطقی با کدپستی‌های اشتباهی متولد شده‌اند. این عمل نه‌تنها سخاوتمندانه نیست، بلکه عقل سلیم نیز این‌چنین حکم می‌کند. کمک‌های مالی و مالیات‌ها صرفاً مسائلی مالی نیستند. بیش از هر چه آن‌ها مسائلی اخلاقی‌اند.

تحقیقات نشان می‌دهند که انتظارات تأثیر عمیقی روی خوشحالی فرد دارد و انتظارات غیرواقعی بیش از هر چیزی حال خوب فرد را از بین می‌برد.

شغل‌تان تمام فکرتان را اشغال می‌کند؛ به تعهد مداوم و شدید نیاز دارد و اگر عاشق آن باشید، فوق‌العاده خواهد بود. اما اگر از شغل‌تان متنفر باشید،‌ بدجور به دردسر افتاده‌اید. نمی‌توانید امیدوار باشید که افکارتان از شغل مزخرف‌تان به موضوعات دیگری معطوف شود.

«افرادی مثل ما مزایای درازمدت چشم‌گیری نصیب‌شان شده است، صرفاً به این خاطر که به جای آن‌که تلاش کنند زرنگ باشند، سعی کرده‌اند احمق نباشند.»

«نمایش‌نامه‌نویسی که نمایش‌نامه‌هایش هرگز موفق نشده‌اند، باید با آرامش این فرضیه را بپذیرد که نمایش‌نامه‌هایش ضعیف‌اند.»

مردم بسته به آن‌که پول را از کجا به دست آورده‌اند با آن رفتار متفاوتی دارند. به همین خاطر است که روی مبلغی که در خیابان پیدا می‌کنید، در مقایسه با پولی که برایش زحمت کشیده‌اید، کمتر حساسیت دارید و سریع‌تر و سهل‌انگارانه‌تر خرجش می‌کنید.

شاید در توان‌مان نباشد که دنیای اطراف‌مان را تغییر دهیم. شاید هرگز قادر نباشیم نابرابری‌ها و بی‌عدالتی‌ها را متوقف کنیم. شاید نتوانیم جلوِ حوادث تلخ طبیعی زندگی را بگیریم. اما بی‌تردید این توان را داریم که دنیای درونی‌مان را سامان دهیم.

«مردمی که آن‌قدر دیوانه هستند که فکر کنند می‌توانند دنیا را تغییر دهند، دقیقاً همان‌هایی هستند که این کار را می‌کنند.»

«اگر از دست‌یابی به خواسته‌هایت بازبمانی، در ازایش تجربه کسب می‌کنی.»

مسئله داشتن یک برنامهٔ ثابت نیست. بلکه این برنامه‌ریزی مجدد و مکرر است که اهمیت دارد