بریده‌هایی از کتاب همه چیز بودن

برای فردی چندپتانسیلی هیچ‌چیز مانند گپ‌وگفت دربارهٔ آخرین مشغلهٔ مشترک‌مان با کسی لذت‌بخش نیست، به‌خصوص اگر آن شخص متخصص باشد و بتواند در عمق‌دادن به دانش‌مان به ما کمک کند.

تجربهٔ این نوع سردرگمی -سردرگمی نه‌فقط دربارهٔ حرفه، بلکه دربارهٔ هویت- به‌هیچ‌وجه حسی نیست که سبک‌سرانه باشد؛ برعکس، این احساس به‌نوعی فلج‌کننده است.

کنجکاوی عقلانی شیرازهٔ اصلی چندپتانسیلی‌بودن است؛

تسلط بر مهارت مهم است، اما تنها معیار سنجش موفقیت آینده، رضایت حرفه‌ای یا مشارکت اجتماعی ما نیست.

در فقدان منابع مرتبط برای شناخت این سبک زندگی، اغلب ویژگی‌هایی به آن نسبت داده شده که بار معنایی منفی دارند: همه‌کاره و هیچ‌کاره، شاخه به شاخه پریدن، یک سر و هزار سودا، آچار فرانسه و الی آخر.

استعداد من نادیده‌گرفتن تعللی بود که همکاران خیلی متخصصم در مواجهه با ناشناخته‌ها حس می‌کردند و این‌طور بیانش می‌کردند: اگر کاری را تا کنون انجام نداده‌ای، بهتر است امتحانش نکنی!

امیدوارم ببینید که نیازی نیست انتخاب‌های خود را برای کسی توجیه کنید.

مشکل دنیا این است که نادانان کاملاً مطمئن هستند و خردمندان سرشار از تردیدند.

هنگامی که پروژه‌ای برای پیگیری انتخاب می‌کنید، سعی کنید به‌چشم تعهدی سنگین به آن نگاه نکنید. آیا می‌توانید آن را به چشم اکتشاف یا چیزی ببینید که دارید امتحان می‌کنید؟ با حس کنجکاوی و شگفتی سراغ علاقه‌های خود بروید و یادتان باشد که لذت ببرید!

اگر در مسیر حرکت علاقهٔ خود را از دست بدهیم، به‌این سبب است که ما آنچه برایش آمده بودیم بدست آورده‌ایم و حال نیاز داریم برای علاقه‌ها و ماجراهای جدیدی در زندگی‌مان جا باز کنیم.

در اوایل دههٔ ۱۹۰۰ آلبرت اینشتین به‌مدت تقریباً ۱۰ سال در دفتر ثبت اختراعات، کارمند دولت سوئیس بود. او، به‌رغم شغل روزانه‌اش، موفق شد برخی از کارهای برجسته‌اش، ازجمله نظریهٔ نسبیت خاص، را در همین دوره خلق کند. اینشتین چگونه توانست هم برای شغلی تمام‌وقت و هم برای بسط نظریه‌هایش فرصت کافی پیدا کند؟ البته همه می‌دانیم که اینشتین نابغه بود، اما پیگیری «پروژه‌های شخصی‌اش»، یعنی تلاش‌های علمی تحول‌آفرین در دنیا، به ذهن ممتازش ربط چندانی نداشت، بلکه کاملاً به انتخابِ الگوی کاری مرتبط بود.

پیداکردن کار معنادار و پایدار یکی از چالش‌های بزرگ ما به شمار می‌آید. با کشف چندپتانسیلی‌بودن سال‌ها نگرانی و سردرگمی بسیاری از ما در کسری از ثانیه محو می‌شود، اما اغلب در پی این درک سؤال بزرگ تهدیدآمیزی پدید می‌آید: پس من چندپتانسیلی‌ام! چه عالی! اما حال چطور می‌توانم پول دربیاورم؟ فکر انجام‌دادن یک کار برای همیشه می‌تواند برای ما کابوس باشد، اما بی‌ثباتی مالیِ حاصل از شاخه‌به‌شاخه‌پریدن می‌تواند به‌همان اندازه ترسناک به نظر بیاید. آیا راه سومی وجود دارد؟ آیا راهی هست که بتوان «داستان چندپتانسیلی‌بودن» را ختم‌به‌خیر کرد؟ سؤال اساسی این کتاب همین است.

دانستن چرای خودمان به ما کمک می‌کند درمورد علاقه‌های به‌ظاهر پراکنده‌مان روایتی بیافرینیم و هم‌چنین می‌تواند برای بررسی گزینه‌های حرفه‌ای جدید نقطهٔ شروعی فراهم کند

اشتراک ما کنجکاوی شدید دربارهٔ موضوع‌های متعدد است، اما چندپتانسیلی‌ها از یکدیگر بسیار متفاوت هستند و هر یک علاقه‌ها و ارزش‌ها و اولویت‌های خود را دارند.

وجود هر دو گروهِ تخصص‌گرا و کل‌گرا ارزشمند و ضروری است؛ فقط به زمینهٔ موردنیاز بستگی دارد.

ممکن است تعجب کنید اگر بدانید مهارت‌های شما در زمینه‌ای می‌توانند برای گروهٔ کاملاً متفاوت بسیار سودمند باشند.

حواس‌تان را به کلمه‌هایی که چندپتانسیلی‌ها را فرامی‌خواند، مثل خلاق و میان‌رشته‌ای و تطبیق‌پذیر، جمع کنید.

شفاف‌سازی ارتباط میان موضوع‌ها و خدمات پیشنهادی کلید کار محسوب می‌شود. اگر می‌دانید کسب‌وکارتان چطور جفت‌وجور شده است و قادر بوده‌اید آن را به‌طور واضح به مخاطبان‌تان منتقل کنید، شما قدم‌های اول را درست برداشته‌اید.

اگر مایل‌اید مهارت‌های بخصوصی را با کارتان ادغام کنید، سعی کنید ابتکار عمل‌هایی پیدا کنید که به شما این امکان را بدهد که در حین استفاده از این مهارت‌ها، به رشد یا بهبود روند کار شرکت کمک کنید. هنگامی که پروژه‌تان را پیشنهاد می‌کنید روی مورد اخیر تأکید کنید؛ آن را در چارچوب علاقه‌های آنان معرفی کنید. آنان به چه چیزی اهمیت می‌دهند؟ این پروژه چگونه می‌تواند برای شرکت ارزش‌آفرینی کند؟

بهترین راهِ کسب اجازه برای آمیختن علاقه‌ها در کارتان تأکید بر ارزشی است که برای شرکت ایجاد خواهید کرد. به‌جای معرفیِ سلسله‌ای از توانایی‌های شگفت‌انگیزتان، با این موضوع پیش بروید که چگونه این پروژهٔ بخصوص به آنان نفع می‌رساند. برای آنان از نتیجهٔ نهاییِ محشری که به دست خواهید آورد تصویری ترسیم کنید (و اگر باید از مهارت‌های مرتبط با نویسندگی، ریاضی، انیمیشن یا حتی رقص پا برای کسب آن نتیجه استفاده کنید، خب، چه بهتر!).