بریده‌هایی از کتاب مادر ترزا

با فراموش کردن نفس خویش می‌توان خویشتن را یافت، با بخشودن است که بخشیده می‌شویم،

مادرش سال‌ها پیش به او توصیه کرده بود که هیچ‌گاه داشته‌هایت آن‌قدر کم نیستند که نتوانی با دیگران تقسیم کنی. مادر ترزا این درس را در قلبش حفظ کرد و همیشه نگران تعداد افرادی بود که قادر به حمایتشان بود.

خدایا، مرا راه آرامشت قرار بده، تا بتوانم آنجا که نفرت است عشق بیاورم، آنجا که اشتباهی شده روح بخشندگی بیاورم، آنجا که نفاق است یکرنگی بیاورم، آنجا که خطایی است حقیقت را بیاورم، آنجا که تردید است ایمان را بیاورم، آنجا که یأس است امید را بیاورم، آنجا که تاریکی است نور را بیاورم، و آنجا که اندوه است شادی بیاورم. خدایا به من قدرت بده تا دیگران را تسکین دهم به جای این که تسکین داده شوم، تا آنها را درک کنم به جای این که مرا درک کنند، تا به آنها عشق بورزم به جای این که به من عشق بورزند، چرا که با فراموش کردن نفس خویش می‌توان خویشتن را یافت، با بخشودن است که بخشیده می‌شویم، و مرگ است که انسان را از خواب بیدار کرده و به زندگی ابدی سوق می‌دهد. آمین