بریده‌هایی از کتاب کمان گیر

حتی اگر ترس از اشتباه تو را فلج می‌کند، هرگز تیراندازی را متوقف نکن. اگر حرکات درست را انجام داده‌ای دستت را باز کن و سیم کمان را رها کن. حتی اگر تیر به هدف برخورد نکند می‌دانی دفعهٔ بعد چطور هدف‌گیری‌ات را اصلاح کنی. اگر هیچ‌گاه خطر نکنی هرگز نخواهی فهمید چه چیزی را باید تغییر دهی. هر تیری یک خاطره در قلب تو بر جای می‌گذارد و مجموع همین خاطره‌هاست که سبب می‌شوند تو درنهایت بهتروبهتر تیراندازی کنی.

کمان کمان زندگی است: منبع تمام انرژی‌ها. تیر روزی خواهد رفت. هدف در نقطه‌ای در دوردست قرار دارد؛ ولی کمان با تو می‌ماند و تو باید بدانی چطور مراقبش باشی.

یک برگ هیچ‌وقت برگ‌بودن را تنها به این خاطر که طوفان از درخت جدایش کرده رها نمی‌کند. قصد انسان باید بی‌نقص، درست، مشتاقانه، محکم و دقیق باشد. هیچ‌کس نمی‌تواند انسان را هنگام گذشتن از مسیری که او را به سرنوشتش پیوند می‌زند متوقف کند.

استاد که افراد زیادی از او به‌عنوان خدا یاد می‌کنند، یا بعضی او را «وجود» می‌نامند و عده‌ای دیگر از او به‌عنوان «استعداد» یاد می‌کنند همیشه ما را زیر نظر دارد.

اگر هیچ‌گاه خطر نکنی هرگز نخواهی فهمید چه چیزی را باید تغییر دهی.

همیشه با ابزارت در تعادل باش و بیشتر از توانش از آن انتظار نداشته باش.

تمرین‌کردن هر روزهٔ آن است که کار سختی است. تمرین بسیار تا رسیدن به دقت و مهارت لازم کار دشواری است.

تو از مهارت، اعتبار و حالت‌های بدنی مناسبی برخورداری، روش خوبی برای تیراندازی داری و تیر را به‌خوبی می‌شناسی، ولی ذهن خودت را نمی‌شناسی. وقتی همه‌چیز در بهترین حالت خود قرار دارد می‌دانی چطور تیراندازی کنی، اما اگر در شرایط خطرناکی باشی نمی‌توانی به هدف برنی. یک کمان‌گیر همیشه نمی‌تواند خودش نبردگاهش را انتخاب کند، پس دوباره تمرینت را از سر بگیر و خودت را برای شرایط ناسازگار آماده کن.

متحدانت را هم به خاطر داشته باش: باید از آن‌ها حمایت کنی؛ چون در لحظاتی که به آنان نیاز داری به کمکت می‌آیند. سعی کن موهبت محبت را در خودت رشد بدهی: این موهبت به تو اجازه می‌دهد همیشه با قلبت در صلح و آشتی باشی، ولی مهم‌تر از همه اینکه هیچ‌وقت فراموش نکن آنچه به تو گفتم ممکن است فقط کلماتی الهام‌بخش باشند، ولی تنها زمانی منطقی به نظر می‌رسند که خودت آن‌ها را تجربه کنی.

هرکسی که در آن لحظه از آن نزدیکی بگذرد و کمان‌گیر را با دستانی گشوده و چشمانی که حرکت تیر را دنبال می‌کنند ببیند، فکر می‌کند قرار نیست اتفاقی رخ دهد؛ ولی متحدان کمان‌گیر می‌دانند ابعاد ذهن کسی که تیر را رها کرده، تغییر کرده است. ذهن او حالا با تمام جهان در تماس است. ذهن به کارکردنش ادامه می‌دهد، هرچیز مثبتی را درمورد آن تیراندازی می‌آموزد، نقص‌های احتمالی را تصحیح می‌کند، ویژگی‌های خوب او را می‌پذیرد و منتظر می‌ماند تا ببیند وقتی تیر به هدف می‌خورد هدف چه تغییری می‌کند.