بریده‌هایی از کتاب شجاعانه رهبری کن

شهامت کمتر به اینکه کی هستیم، و بیشتر به اینکه چگونه رفتار می‌کنیم و در موقعیت‌های دشوار چگونه ظاهر می‌شویم، مربوط می‌شود.

نحوهٔ رهبری کردن ما به کیستی ما بستگی دارد

شهامت مجموعه‌ای از چهار مجموعه مهارت است که می‌توان آن را آموزش داد و مشاهده و اندازه‌گیری کرد. این چهار مجموعه مهارت عبارتند از: با آسیب‌پذیری به شکل واقع‌بینانه درگیر شویم مطابق با ارزش‌هایمان زندگی کنیم به استقبال خطر اعتماد برویم یاد بگیریم که برخیزیم

وقتی کسی بگوید «بیا صادقانه با هم گفتگو کنیم»، به من علامت می‌دهد که با ذهن و دلی گشاده حضور پیدا کنم تا بتوانیم به کار و به یکدیگر خدمت کنیم

«بیا گفتگویی واقعی داشته باشیم حتی اگر سخت و بی‌رحم باشد»

زمانی که بین ترس و شجاعت از دوسو کشیده می‌شویم، به زبان مشترک، ابزارها، مهارت‌ها و تمرینات روزانه‌ای احتیاج داریم که بتوانند ما را در میان درددل کردن و گفتگوهای خالصانه حمایت کنند.

وقتی اشتباهی پیش بیاید، افراد و گروه‌ها به‌جای شناسایی و حل مشکل، فوری سراغ راه‌حل‌های نامؤثر و سرسری می‌روند. وقتی اشتباه را با اشتباه درست کنیم، همان مشکلات پابرجا باقی می‌مانند. این هم هزینه‌بر است و هم موجب تضعیف روحیه.

اگر افراد بترسند که مبادا برای اقدام به کاری و شکست خوردن در آن کار یا حتی برای مطرح ساختن ایده‌ای انقلابی و جدید مورد تحقیر و تمسخر قرار گیرند، بهترین پیامدی که می‌توانید انتظارش را داشته باشید، حفظ وضعیت موجود و تسلیم شدن به‌نظر گروه است.

ما از گفتگوهای دشوار و جدی، از جمله ارائهٔ بازخوردی سازنده و صادقانه پرهیز داریم. برخی رهبران این را به فقدان شهامت نسبت می‌دهند و برخی دیگر به فقدان مهارت‌ها، و به‌شکل هولناکی، بیش از نیمی از رهبران هنجار فرهنگی «نازنین و مؤدب بودن» را به‌عنوان دستاویزی برای پرهیز از گفتگوهای دشوار و جدی مطرح کردند. دلیل آن هر چه باشد، داده‌ها در حد اشباع نشان می‌دهند که این پیامد از فقدان شفافیت، کاهش اعتماد و تعهد، و افزایش رفتارهای مشکل‌آفرین از جمله رفتار پرخاشگری منفعلانه، غیبت، ارتباط از کانال پشتی (یا «جلسه پشت جلسه»)، شایعه‌پراکنی، و دودوزه‌بازی (وقتی جلوی شما موافقت می‌کنم ولی پشت سرتان نه می‌گویم) نشئت می‌گیرد.

بنا به تعریف من، رهبر کسی است که برای یافتن توان بالقوهٔ افراد و فرآیندها مسئولیت بپذیرد، و شهامتش را داشته باشد که از این توان بالقوه بهره‌برداری کند.

بدون درگیری واقع‌بینانه با آسیب‌پذیری نمی‌توان به شهامت دست یافت آماده باشید که پیه ناراحتی را به تن بمالید