بریده‌هایی از کتاب به پا خاستن برای انسانیت

دقت داشته باشید که در چه محدوده‌ای می‌توانید اقدام کنید و در اطرافتان چه کسانی ممکن است تحت تأثیر رفتارها و اقداماتتان قرار گیرند. تصور کنید اگر از این به‌بعد بیشتر بخندید، چند نفر در اطرافتان به شما لبخند خواهند زد!

به‌محض اینکه متوجه بشویم چقدر توانمندیم، در حاشیه‌ماندن بسیار سخت خواهد شد.

وقتی صدای منفی می‌گوید: «چرا من؟» آن را با «چرا من نه؟» جایگزین کنید.

«اگر هیچ‌گاه تلاش نکنی، هیچ‌گاه نخواهی فهمید چقدر ارزش داری».

پرسش اصلی همیشه این است: «به‌رغم همه محدودیت‌های موجود، تصمیم داری چه‌کار کنی؟»

به‌اندازه‌ای ساده باشید که تصور کنید می‌توانید امور را تغییر دهید.

افرادِ با شیوه نگرش ایستا بر این باورند که دارای ویژگی‌ها و استعدادهای ثابت و غیرقابل تغییرند، اما افرادِ با شیوه نگرش پویا بر این باورند که می‌توانند رشد کنند و مهارت‌های جدیدی بیاموزند.

باید مطمئن شویم که قدر خودمان را می‌دانیم. اگر به سختکوشی علاقه‌مند و تا حد ممکن خلاق باشیم، از آنچه فکرش را می‌کنیم پیشرفتِ بیشتری و دستاوردِ بزرگ‌تری خواهیم داشت.»

به‌جای آنکه دیگران را برای یک مشکل سرزنش کنید، مچ خود را بگیرید. از خودتان بپرسید: «من در شکل‌گیری این مشکل چه نقشی داشته‌ام؟» و «برای بهترشدن اوضاع چه‌کار می‌توانم بکنم؟»

هر بار که کسی می‌گوید: «هیچ‌وقت چیزی تغییر نخواهد کرد»، به چالش‌کشیدن او را مأموریت خود قرار دهید.

خیلی از ما انسان‌ها به‌دلیل نقاشی‌هایی از موانع که در واقعیت وجود ندارند، برای تغییردادن اوضاع بپانمیخیزند. در حقیقت خودمان آن‌ها را در ذهنمان کشیده‌ایم.

صاحب شرکت زباله‌ای را جلوی در مغازه دید؛ خم شد و آن را برداشت. سپس ته‌سیگاری را از روی زمین برداشت و بعد شروع کرد به کندن آدامسی که در پیاده‌رو افتاده بود. هوارد به او گفته بود: «نیازی نیست شما این کار را انجام بدهید. یک نفر را صدا می‌زنم که بیاید و این کار را انجام دهد». صاحب مسن شرکت مستقیم به چشمان هوارد نگاه کرده و گفته بود: «هوارد! اگر من نه، پس چه کسی؟ اگر الان نه، پس کی؟»

هر بار از درون سرتان صدایی می‌شنوید که می‌گوید: «اگر اقدام کنم، هیچ‌چیز فرقی نمی‌کند»، به آن اعتنا نکنید و به هر حال بپاخیزید و اقدامتان را انجام دهید.

حتی اگر موفق هم نشوی، ممکن است تلاشت الهام‌بخش دیگران باشد.

هیچ انسان خارق‌العاده‌ای وجود ندارد؛ همین آدم‌های عادی‌اند که کارهای خارق‌العاده می‌کنند. مادر ترزا

دنیا به انسان‌های شجاعی نیاز دارد که وضعیت موجود را به چالش بکشند.

اگر تصمیم بگیریم در هر نقطه و مرحله‌ای که هستیم تلاش کنیم و از آنجا کار را ادامه دهیم، پیشرفت بیشتری خواهیم کرد.

باید باور داشته باشید که می‌توانید.

وقتی حضور خود را دریافتم دیدم تمام جاده‌ها از من آغاز می‌شود (شفیعی کدکنی)

نگاه‌کردن به آینه بهتر از سرزنش‌کردن دیگران است؛ یعنی بر آنچه خود می‌توانیم انجام دهیم تمرکز کنیم نه بر کار دیگران