بریده‌هایی از کتاب فضیلت کناره گرفتن

بسیاری از اقتصاددانان موافقت خواهند کرد که زندگی نیک یعنی رسیدن به آرزوها و ترجیحاتِ فردی‌مان، حالا این آرزوها هرچه که می‌خواهد باشد. سیگال، مانند ارسطو، معتقد است که نه‌تنها در پرتوِ ارزش‌های اخلاقی، بلکه به شیوه‌ای عقلانی نیز می‌توان دربارهٔ مشروعیتِ ترجیحات ما چون‌وچرا کرد. بیشترِ ما ترجیحاتی داریم که مشخصاً چیزهای مطلوبی نیستند، چون یا غیراخلاقی‌اند یا خیلی پایدار نیستند.

ضروری است که بفهمیم برای پیش‌بردن زندگی‌های شخصی‌مان تک‌تکمان به جمع وابسته‌ایم. تفاوت میان فرد و جامعه را نباید مثلِ نوعی دوگانه در نظر گرفت چراکه این دو اساساً به هم وابسته‌اند.

چرا نباید صرفاً همان‌طوری که خودمان دوست داریم و صحیح می‌دانیم رفتار کنیم؟ زیرا کنارگذاشتن آداب اجتماعی لزوماً به آزادی نمی‌انجامد (گرچه در مورد کنارگذاشتن آدابی که در گذشته برای سرکوب زنان به کار گرفته می‌شد منجر به آزادی هم می‌شود)، بلکه برخلاف این، بسیار محتمل است –همان‌طورکه جامعه‌شناسی به نام ریچارد سِنِت یادآور شده است- که باعث ازدست‌دادن آزادی و بیشتر قدرت‌گرفتنِ قدرتمندان شود

به نفع هر جامعه است که شهرهایی سالم و زیبا بسازد، به دلیل آنکه مردمی که در این شهرها زندگی می‌کنند مجبور نیستند، به همان اندازه که از امکانات شهرشان بهره‌مند می‌شوند، پول دربیاورند. مردمی که در اجتماعاتی زندگی می‌کنند که پارک‌ها و میدان‌های عمومی خوب دارد لزوم کمتری می‌بینند که باغ شخصی برای خودشان بسازند