بریده‌هایی از کتاب پاییز بهاریست که عاشق شده است

نذر حضرت زینب (س) ای کاش فراغتی فراهم می‌شد از وسعت درد‌های تو کم می‌شد این بارِ مصیبتی که بر شانه‌ی توست، ایوب اگر داشت، قدش خم می‌شد

غمگین نشد از این‌که به او تاخته‌اند یا این‌که به جانش تبر انداخته‌اند وقتی جگر انار خون شد، که شنید از شاخه‌ی او چوب فلک ساخته‌اند

بی عشق‌، به دور خودمان می‌گردیم بی‌خود شب و روز در جهان می‌گردیم دنیا قبرستان بزرگی‌ست که ما دنبال مزار خود در آن می‌گردیم

تلخ است که لبریز حقایق شده است زرد است که با درد موافق شده است عاشق نشدی وگرنه می‌فهمیدی پاییز بهاریست که عاشق شده است

فصل سرماست، فصل یخبندان است از هیبت آسمان زمین لرزان است جنگل زخمی شده ست و هیزم‌هایش در آتش شومینة جنگلبان است

در راه، عزیزی‌ست که با آمدنش هر قطب‌نما‌، قبله‌‌نما خواهد شد

صبحی گره از زمانه وا خواهد شد راز شب تار برملا خواهد شد در راه، عزیزی‌ست که با آمدنش هر قطب‌نما‌، قبله‌‌نما خواهد شد

عاشق نشدی وگرنه می‌فهمیدی پاییز بهاریست که عاشق شده است

دنیا قبرستان بزرگی‌ست که ما دنبال مزار خود در آن می‌گردیم

هی فاصله خواستی میان من و او