بریده‌هایی از کتاب پاییز بهاریست که عاشق شده است

تلخ است که لبریز حقایق شده است زرد است که با درد موافق شده است عاشق نشدی وگرنه می‌فهمیدی پاییز بهاریست که عاشق شده است

نجار‌، فقط وظیفه‌اش ساختن است گهواره و تابوت چه فرقی دارند؟

تقدیم به نگرانی‌های مادرم و خستگی‌های پدرم

جاری‌ست همیشه اشک در چشمانت ای ابر! تو را چه لوس بار آوردند

دنیا قبرستان بزرگی‌ست که ما دنبال مزار خود در آن می‌گردیم

تلخ است که لبریز حقایق شده است زرد است که با درد موافق شده است عاشق نشدی وگرنه می‌فهمیدی پاییز بهاریست که عاشق شده است

اینجا فوران زندگی... آنجا مرگ مانده‌ست در انتظار انسان‌ها، مرگ «یک روز به دیدار شما می‌آیم» این نامه برای زنده‌ها       امضا: مرگ

صبحی گره از زمانه وا خواهد شد راز شب تار برملا خواهد شد در راه، عزیزی‌ست که با آمدنش هر قطب‌نما‌، قبله‌‌نما خواهد شد

بی‌تاب، نشسته تا تماشای شما یک شاخه‌ی گل گذاشته جای شما این مسئله را چگونه حل باید کرد؟ مردی به توان عشق منهای شما...

غمگین نشد از این‌که به او تاخته‌اند یا این‌که به جانش تبر انداخته‌اند وقتی جگر انار خون شد، که شنید از شاخه‌ی او چوب فلک ساخته‌اند