بریده‌هایی از کتاب واقعیت ناپیدا

نمی‌دانم اینشتین در زمان گردش‌های فکری‌اش در ایتالیا به بهشت برخورده بود یا نه و آیا تخیل درخشان شاعر ایتالیایی مستقیماً بر این شهود او که جهان بدون مرز اما متناهی است تأثیر گذاشته بود یا نه. فارغ از اینکه چنین تأثیری بوده باشد یا نه، این مثال خوبی است که ثابت می‌کند علم و شعر سطح بالا، هردو مبتنی بر تخیل‌اند و حتی ممکن است به شهودهایی یکسان برسند.

جهان از فضا به‌علاوهٔ ذرات، به‌علاوهٔ میدان‌های الکترومغناطیسی، به‌علاوهٔ میدان گرانشی ساخته نشده است. جهان تنها از ذرات و میدان‌ها ساخته شده و دیگر هیچ. هیچ نیازی به افزودن فضا به‌منزلهٔ یک جزء جدا نیست. فضای نیوتنی همان میدان گرانشی است. یا برعکس، که البته همان می‌شود: میدان گرانشی همان فضا است