بریده‌هایی از کتاب بازگشت

بعد از نماز صبح، بین الطلوعین را بیدار باش

«زمانی بر مردم بیاید که کارهای ناشایست و زنا بسیار گردد. هر یک از شما که آن زمان را درک کند، نباید شب‌ها بدون وضو به خواب برود.»

من که از مشاهده عذاب‌های جهنم ترسیده بودم به آن‌ها گفتم: من چه کنم که گرفتار نشوم؟ آن‌ها به من گفتند: به نماز اول وقت اهمیت بیشتری بده، تا می‌توانی به بندگان خدا با مهربانی خدمت کن و...

امام صادق (ع) در مورد حق الناس می‌فرماید: اگر مردم آنقدری که برای نجس و پاکی وسواس دارند، کمی هم به حق الناس اهمیت می‌دادند، مشکلاتشان کم می‌شد. در حالی که اسلام، طهارت و نجاست را آسان گرفته و مردم بر خود سخت می‌گیرند؛ اما به حق‌الناس، بسیار اهمیت داده، ولی مردم آن‌ها را ساده می‌گیرند.

زیر دستگاه بودم. تیم پزشکی کاملاً قطع امید کرده بود. من در آن حال یاد فرزند ۱۲ روزه‌ام افتادم. او را می‌دیدم. با خودم گفتم: ای کاش همین فرزند را نداشتم. اینطوری راحت از دنیا می‌رفتم. اما کودک من شروع به صحبت کرد و گفت: مادر، این حرف را نزن. من در آینده در زمینه‌های معنوی، برخی مشکلات مردم را برطرف خواهم کرد. برکات بسیاری برای شما خواهد بود.

زمانی که به بلوغ رسیدم، همیشه مقید به نماز بودم، یک روز صبح بدون دلیل از رختخواب برای نماز بلند نشدم. وقتی آفتاب طلوع کرد یکباره دیدم یک چیز سیاه از سقف اتاق، به پایین و به کنار من افتاد! من باترس از جا پریدم. آن سیاهی یک زن جوانی بود که خیلی آرایش غلیظ داشت! او به من گفت: سلام بر توای دختر انسان. با وحشتی که داشتم گفتم: تو کی هستی؟ او هم گفت: تو خودت صدایم کردی. گفتم: من کسی را صدا نکردم. تو کی هستی؟ گفت: من با تو هستم. تو خودت به ما نزدیک شدی. هر وقت خدا را رها کنی ما با تو هستیم. (اشاره به آیه ۳۶ زخرف که شیطان وقتی به سراغ انسان‌آمده و با او همنشین می‌شود که او از یاد خدا دوری کند.)

به جوان گفتم: چرا باید با این پیرمرد برم؟ من می‌خوام برم تو بهشت خودم. جوان لبخندی زد و گفت: پسرجان، این پیرمرد، اعمال صالح توست. این پیرمرد نمازهای توست. هیچکس تنها راهی بهشت نمی‌شه. همه با اعمال خوب خودشون راهی می‌شن. تو هم به جای این حرف‌ها کمک کن تا پیرمرد همراه تو راه بیاد. زدم توی سرم. اعمال خوب ... نماز ... پس کی بود می‌گفت دلت پاک باشه؟!

برای خدا چه کردی؟

من پرسیدم: از نظر شما چه عملی در دنیا برای به دست آوردن لذت عالم برزخ و وصال محبوب مؤثرتر است؟ او گفت: از همه مهمتر دوست داشتن خدا و دوستان خداست، البته آن دوستی‌ای که سبب اطاعت بشود. در اینجا ناگهان دوست عزیزم آقای محمد شوشتری که در حق من محبت بسیار مهمی انجام داد، از نظرم ناپدید شد و دیگر تا به حال او را ندیده‌ام.

کاظم خیلی روی موضوع اسراف تأکید می‌کرد. از آنچه دیده بود و درک کرده بود به این نتیجه رسیده بود که عامل خیلی از گرفتاری‌های ما ضایع کردن نعمت‌های خداست.

حضرت رسول (ص) فرمودند: هرکس با وضو بخوابد اگر در آن شب مرگش فرا رسد شهید است.

او با تواضع زیاد به من گفت: به خاطر دعای جمعی از دوستان و به خصوص همسرت که متوسل شده باید دوباره چند سالی به بدنت برگردی و در دنیا با دوستان و همسرت زندگی کنی.

گفتم: دخترم شما در این کوه چه می‌کنید؟ گفت ما اطفال مسلمانانیم که در کودکی از دنیا رفتیم و خداوند ما را اینجا جای داد و چشم به راه پدر و مادریم که بیایند نزد ما و از آن‌ها شفاعت کنیم.

آن‌ها در مقابل پروردگار نیز طلبکارانه برخورد می‌کنند و همیشه نیمه خالی لیوان را می‌بینند. همواره از مشکلات گله دارند و فکر نمی‌کنند که این مشکلات، می‌تواند نتیجه کارهای خودشان باشد.

از آن روز به بعد ساعت شماری می‌کنم که شاید دوباره فرشته مرگ را ببینم. دوباره به همان خوشی‌ها به همان لذت‌ها به همان آزادی‌ها بر گردم. لذا حال و حوصله هیچ کار دنیایی ندارم، من مشتاق بهشتی هستم که در آن لحظات دیدم

سر از جیب غفلت برآور کنون که فردا نمانی به خجلت نگون کنون بایدای خفته بیدار بود چو مرگ اندر آرد زخوابت چه سود زهجران طفلی که در خاک رفت چه نالی که پاک آمد و پاک رفت تو پاک آمدی برحذر باش و پاک که ننگ است ناپاک رفتن به خاک

توانستم از جا بلند شوم. سحر جمعه بود. وضو گرفتم. بعد از مدت‌ها رو به سوی مهربان خدایم ایستادم. الله اکبر... چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی آن شب قدر که این تازه براتم دادند

... دکتر محمود رفیعی درست سی سال پس از ماجرای جانبازی‌اش، در مهر ۹۲ به کاروان شهدا ملحق شد.

ممکن است کسی بگوید بچه‌های آن فرد حرام خوار چه تقصیری دارند؟ پاسخ آن است که این عالَم، عالَم اسباب است؛ «گندم از گندم بروید، جو ز جو»، چنین پدری برای فرزندانش زمینه خوبی ندارد، هرچند که آن فرزند می‌تواند با اراده خود به سمت خدا برود اما سخت است و مثل آن است که خلاف جریان آب حرکت کند اما در مقابل، پدری که حلال خور است دین داری برای فرزندانش مثل شنا کردن در مسیر جریان آب و راحت است.

هر کدام ما می‌توانیم لذتی عمیق و حقیقی، و یا آنچه برای ما درد و اندوه به دنبال خواهد داشت را انتخاب کنیم...