بریده‌هایی از کتاب بازگشت

بسیاری از خلاقیت‌ها و اختراعات و اکتشافات انسان‌ها روی زمین، نتیجهٔ الهام‌های آسمانی هستند. من فهمیدم که ارتباط نزدیکی بین جهان معنوی و مادی وجود دارد و بسیاری از اوقات، ما نیاز به امداد از جهان معنوی داریم تا بتوانیم روی زمین پیشرفتی داشته باشیم.

أَلَمْ یأْنِ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکراللَّهِ. آیا وقت آن نرسیده که دل‌های شما برای خدا خاشع شود؟ (سوره حدید آیه ۱۶)

من دیدم که ما، قبل از آمدن به دنیا مأموریت خود را روی زمین می‌دانیم و حتی خودمان آن را انتخاب می‌کنیم. چیزهایی که در طول زندگی سر راه ما قرار می‌گیرند، بسیار مرتبط به مأموریت ما هستند.

من تا آن موقع نمی‌دانستم که بی‌تفاوتی نسبت به مسئولیتی که در برابر دیگران داریم چنین گناه بزرگی است. بعد از آن پیرزنی را دیدم که تنها زندگی می‌کرد. از من خواسته بودند که گاهی به او سری بزنم و ببینم که آیا چیزی احتیاج دارد. من آن زن را به‌خوبی می‌شناختم ولی برای اینکه او پر از احساسات منفی بود، هیچ‌وقت به دیدن او نرفتم زیرا فکر می‌کردم نمی‌توانم اثر منفی او را روی احساسم تحمل کنم. ولی اکنون می‌دیدم که این فرصت و موقعیت برای کمک به او از عالمی بالاتر ترتیب داده شده بود و من دقیقاً همان کسی بودم که آن زن در زندگی‌اش در آن موقع نیاز داشت. اکنون من افسردگی و تنهایی این زن را حس می‌کردم و می‌دانستم که من مقصر بودم. من در انجام مأموریتی خاص که به‌مرور زمان باعث قوی‌تر شدن و رشد من و او می‌شد کوتاهی کردم.

حق‌الناس فقط مسائل مالی نیست. آنچه حق مردم باشد نظیر آبرو و شخصیت و ... مصداق حق‌الناس می‌باشد.

کاظم خیلی روی موضوع اسراف تأکید می‌کرد. از آنچه دیده بود و درک کرده بود به این نتیجه رسیده بود که عامل خیلی از گرفتاری‌های ما ضایع کردن نعمت‌های خداست.

مهم‌ترین چیزی که به من نشان داده شد این بود که عشق بالاترین چیز در عالم هستی است. من دیدم که حقیقتاً بدون عشق ما هیچ هستیم.

من فهمیدم که گناه در طبیعت و فطرت ما نیست و گرچه از لحاظ تکامل روحی، هر کدام از ما در درجهٔ مختلفی هستیم، به خاطر طبیعت الهی و روحانی‌مان همهٔ ما اشتیاق به خوب بودن داریم

گفت: همراه با آن جوان، قسمتی از عذاب‌های جهنم را دیدم. من جایی را دیدم که چندین زن، با موهای سرشان آویزان بودند و عذاب می‌کشیدند. خیلی ترسیدم. اما فهمیدم که چرا اینگونه عذاب می‌شوند. آن‌ها زنانی بودند که نافرمانی خدا را کرده و حجاب را رعایت نمی‌کردند و جوانان مردم را گرفتار فساد می‌کردند.

سؤال ضمنی وجود داشت: «با زندگی خود چه کردی؟» چقدر در زندگی‌ات به دیگران محبت کردی؟ آیا دیگران را خالصانه دوست داشتی، آن‌گونه که من اکنون تو را دوست دارم؟ من دیدم که تقریباً تمام فعالیت‌های زندگی من حول خود من می‌چرخید. در تمام کارها خودخواه بودم. از همه چیز نفع مادی برای خودم می‌خواستم. حتی دیدم که عبادت من هم برایم به‌صورت یک عادت بود. بدتر از آن، حس خودپسندی بود که به خاطر آن داشتم. من باخودم می‌گفتم: من از همه بهترم. حتی از خیلی‌ها ...

اولاً به شما بگویم که راحت‌ترین مرگ‌ها برای کسی است که دلبستگی به دنیا ندارد و وجود خود را پاک کرده است.

سعی کن با نامحرم کمتر حرف بزنی. موسیقی حرام را گوش نکن.

هر کدام از ما داوطلبانه جایگاه و مأموریت خود را در جهان انتخاب کرده‌ایم، و هر کدام ما بیشتر از آنچه تصور می‌کنیم از کمک و امداد ماورایی برخورداریم.

هر کدام آن‌ها دردها و خوشی‌هایی را روی زمین تجربه می‌کردند که برای رشد روحشان مفید بود... من می‌دیدم که فرشتگان نیز از موفقیت آنان خوشحال می‌شدند و برای آنانی که در انجام مأموریت خود شکست خورده بودند محزون بودند.

اما باید دائماً در مبارزه با آرزوهای پَست و پایین ما باشد و این باعث قوی شدن وجود ماست. آنانی که به درستی روح خود را پرورش دادند به توازن کاملی بین روح و جسم رسیدند. توازنی که به آن‌ها آرامش برای کمک به دیگران می‌دهد.

من مرگ را به‌کلی متفاوت با آنچه تصور کرده و فهمیده بودم یافتم. قبر تنها برای بدن ماست و هیچ‌گاه روح ما در آن جایی ندارد

ما اختیار داریم تا آن‌گونه که می‌خواهیم روی زمین عمل کنیم و انتخاب‌های ما جریان زندگی ما را معین می‌کند و ما می‌توانیم در هر زمان که بخواهیم جریان زندگی خود را تغییر دهیم. فهمیدن و درک این مطلب برای من بسیار مهم و حیاتی بود. خداوند در زندگی ما دخالتی نمی‌کند مگر اینکه ما از او بخواهیم. ولی اگر آن را طلب کنیم، او که آگاهی مطلق است به ما کمک خواهد کرد که تا شاید به خواسته‌های به‌حق خود برسیم.