بریده‌هایی از کتاب بازگشت

به عنوان مثال دیدم که در مدرسه، یکی از هم کلاسی‌هایم مشکل جسمی داشت. من او را مسخره می‌کردم و سر به سرش می‌گذاشتم. آن وقت‌ها فکر می‌کردم بامزه هستم، ولی اینجا من از درون بدن او باید درد مسخره شدن و تحقیر او را حس می‌کردم! خیلی سخت بود.

از کسانی که با شفاعت اهل‌بیت: به این دنیا بازگشت، سردار بزرگ سپاه اسلام حاج احمد کاظمی بود.

شیخ حسنعلی نخودکی (ره) می‌گفت: من به هر جا رسیدم از سه چیز بود: توجه به نماز اول وقت، احترام به سادات و لقمه حلال.

امام صادق (ع) در مورد تأثیر لقمه حرام بر نسل انسان می‌فرماید: ««کَسبُ الحَرام یبَینُ فِی الذُّرِّیة؛ درآمد حرام در نسل آشکار می‌شود.»

نقل است که اگر با ایمان و اهل عمل به قرآن باشی، آن وقت پس از مرگ، اگر یک نفر هم با اخلاص برای تو قرآن بخواند، مشکل تو را حل می‌کند

عده‌ای را دیدم که زبانشان تا روی زمین کشیده می‌شد! بوی تعفن شدیدی از زبان آن‌ها خارج می‌شد که قابل تحمل نبود. کسی آن‌ها را تحویل نمی‌گرفت. در حسرت و تنهایی خودشان گرفتار بودند. در کمتر از لحظه‌ای علت این گرفتاری آن‌ها را فهمیدم. آن‌ها کسانی بودند که در دنیا اهل غیبت بودند. کسانی که به راحتی به وسیله زبانشان هرچه می‌خواستند می‌گفتند و دیگران را اذیت می‌کردند. کسانی که مردم از زبان آن‌ها آسایش نداشتند و حالا اینطور گرفتار شده‌اند!

هیچگاه وقتش را پای تلویزیون تلف نکرد.

اگر کسی خواست در حضور تو غیبت کند بگو قاضی خداوند است.

یکی از زیباترین صحنه‌ها، زمانی است که حضرت عباس (ع) به استقبال شهدا می‌رود و آن‌ها را در آغوش می‌گیرد.

یادمه حمید به ما می‌گفت: می‌خواهید بروید بهشت زهرا، چیز خوب ببرید، میوهٔ پَست نبرید. اگر شیرینی می‌خواهید ببرید نان و شیرینی خوب ببرید، چیز پست برای شهدا نبرید!