بریده‌هایی از کتاب فکر نکن تنهایی

در هر طلوع خورشید دوباره عاشقت شدم، و در هر غروب خورشید یک بار دیگر تو را گم کردم.

فراموش نکن که زیباترین نامه‌های عاشقانه را زن‌ها می‌نویسند.

نگاه نکن که در طول تاریخ ادبیّات، بیشتر نویسندگان، شاعران و متفکّران مرد بودند. نگاه نکن که قهرمانان زنِ رمان‌ها از قهرمانان مردِ رمان‌ها بیشتر آسیب دیدند، بیشتر سقوط کردند و بیشتر درد کشیدند. نگاه نکن اگر جنس لطیف، به مردها "نویسنده" می‌گویند. فراموش نکن که زیباترین نامه‌های عاشقانه را زن‌ها می‌نویسند.

بدون این‌که نزدیکت شوم، بدون این‌که به تو بگویم، و بدون این‌که درک شوم، من تو را دوست دارم بدون هیچ توقعی، بدون این‌که انتظاری داشته باشم، یا چیزی از تو بخواهم، حتّی بدون این‌که خیال‌بافی کنم.

بعضی وقت‌ها از دور دوست داشتن زیباتر است. نه آزار می‌دهد و نه درد می‌آورد. نه زخمی می‌کند و نه باعث خونریزی می‌شود. کسی که چشم‌هایش را نمی‌بینی امّا صدایش را می‌شنوی، دوست داشتن مثل قدم زدن کنار دریاست، کسی که با بودنش احساس آرامش می‌کنی؛ بعضی وقت‌ها دوست داشتن از دور زیباتر است.

مردها وقتی خسته می‌شوند ازدواج می‌کنند، و زن‌ها هم از روی کنجکاوی.

"رفیق"، یکی از راحت الحلقوم‌ترین کلمات زبان ترکی است. غلظت غلیظی دارد، شیرین امّا به همان اندازه هم سخت است، از یک‌دندگی به دور است؛ بلافاصله در دهان آب نمی‌شود و متلاشی نمی‌شود، و اثری از خود باقی می‌گذارد. امّا "دوست" متفاوت است، خیلی خفیف‌تر از رفیق است. مثل شیرینی کم کالریست؛ مثل "سقزلی موهالیبی گلاج". حتّی اگر زیاد بخورید پشیمان نمی‌شوید و احساس سنگینی نمی‌کنید.

برای تو از الفبا، خلعتی از مخمل ضخیم و حریرهای سرمه دوزی شده دوختم؛ که با عظمت بپوشی و سردت نشود. رویش را با حروف اوّل اسمت زَر دوزی کردم، آرام و از عمق، بدون این‌که کسی متوجّه بشود، مثل قَسَمی که فقط خدا می‌شنود.

«علّت ازدواج‌های ناکام کمبود عشق نه، بلکه کمبود دوستی می‌باشد.»

ذهن من مثل چاهی در جهنّم است که به راحتی نمی‌توانم از دهلیزهای آن رها شوم.