بریده‌هایی از کتاب پسری که قبلا بودم!

در کمتر از یک ثانیه همه‌چیز تمام شد. تمام شدن یک زندگی همین‌قدر طول می‌کشد.

خلاصه، همه‌چی بی‌نهایت عذاب‌آوره. چیز دیگه‌ای هم می‌خواین بدونین؟

آه می‌کشد. «بعضی وقت‌ها ما به حس گناه یا اندوهمون می‌چسبیم، چون آخرین چیزیه که ما رو به آدمی که از دست دادیم وصل می‌کنه. دلمون نمی‌خواد رهاش کنیم، چون احساس می‌کنیم دیگه چیزی برامون باقی نمی‌مونه. ولی این خیلی خطرناکه ایتن. رها نکردن خطرناکه، چون تا زمانی که رها نکنی، نمی‌تونی به یاد آوردن رو شروع کنی. اگه خاطرات کیسی رو حفظ نکنی، اون واقعاً از بین می‌ره.»

«ما هیچ‌وقت نمی‌دونیم زندگی ما رو می‌بره کجا، ایتن. خیلی از تصمیم‌های کوچک بعداً تأثیرهای بزرگی دارن.»

بچه‌ها قوی‌ان، قوی‌تر از اونی هستن که بیشتر بزرگ‌ترها فکر می‌کنن

«تا زمانی که هنوز به یادشی، هیچ‌وقت مجبور نمی‌شی واقعاً باهاش خداحافظی کنی.»

اگه هیچ‌وقت برنگردی و من برای حرف‌هایی که زدم معذرت‌خواهی نکنم، چی؟ اگه هیچ‌وقت بهت نگم چه‌قدر دوستت دارم چی؟

دنیایی که من را در آن رها می‌کند بدون او جای بدتری خواهد بود.

درد از دست دادن او تا ابد با من هست

«تلاش برای از بین بردن امید مثل تلاش برای تمیز کردن شن از توی کیف شناست، همیشه یکی دوتا دونه تهش باقی می‌مونه.

 و وقتی ببینمش، تا زمان رفتن دستش را در دستم نگه خواهم داشت.

چیزهایی که در مورد خودم می‌دانم ۱.  اسم من ایتن ترویت است. ۲.  حدود یک ساعت و چهل و دو دقیقه و سه ثانیه است که در ماشین نشسته‌ام. ۳.  راهی طولانی تا مقصد در پیش دارم. ۴.  مقصدمان آسایشگاه مراقبت و نگهداری است که در آن بهترین دوستم کیسی را برای آخرین بار خواهم دید. ۵.  و وقتی ببینمش، تا زمان رفتن دستش را در دستم نگه خواهم داشت. ۶.  اما خداحافظی نخواهم کرد. ۷.  به جای آن خواهم گفت: «کیسی، دیگه باید جفتمون رها بشیم، وقتشه که بری، آزاد شی.» بعد خم می‌شوم نزدیک‌تر، تا فقط خودش صدایم را بشنود. و زمزمه می‌کنم: «من تو رو به این چالش دعوت می‌کنم.» پایان

درد از دست دادن او تا ابد با من هست.

خاطرات، مثل خرده شیشه‌های تیز، یادم می‌آیند.

اگه هیچ‌وقت بهت نگم چه‌قدر دوستت دارم چی؟

اگر می‌توانستم در زمان سفر کنم

کل روز راه می‌ری درباره‌ش حرف می‌زنی، انگار هر لحظه ممکنه زنگ در رو بزنه.

چشم‌هایش شبیه شخصیت‌های کارتونی است.

بعضی وقت‌ها خودم هم از خودم متنفر می‌شوم

«یه چیزهایی رو از دست دادیم که از دست دادنشون فاجعه‌ست، از اون طرف هم یه چیزهایی هستن که باید سال‌ها پیش از دستشون خلاص می‌شدیم.