بریده‌هایی از کتاب حسن صباح خداوند الموت

مدتی سکوت برقرار شد و تتش اظهار کرد صلاح تو در این است که راست بگویی و هویت واقعی خود را آشکار نکنی تا من بدانم برای چه به اصفهان آمده‌ای و چرا به باغ شمشاد رفتی و با ترکان خاتون آن هم مدتی طولانی مذاکره کردی؟

سلطهٔ مادی و معنوی قوم عرب بر اقوام دیگر که مسلمان شده‌اند برخلاف عدل اهلی است که تمام افراد بشر را متساوی و از یک خاک و آب آفریده است.

وظیفهٔ امام و حجت به طوری که تو می‌دانی اجرای احکام پیغمبر است و امام دستوری از اولیای کیش خودمان دریافت نکرده‌ام که با احکام پیغبر مغایر باشد

چهار سال است که من در این قعله هستم.

من از شوهرم ملکشاه می‌شنیدم که می‌گفت مرد نمی‌تواند مجرد زندگی کنند.

حتی مرگ تتش هم نمی‌تواند او را به تخت سلطنت برساند. زیرا تتش پسر دارد و بعد از مرگش فرزند او بر تخت سلطنت ایران خواهد نشست و حق وراثت را که دربارهٔ او رعایت نکردند، دربارهٔ پسر تتش رعایت خواهند کرد،

مردی از موسی پرسید

تتش گفت آری او می‌خواهد با ترکان خانون برای خصومت با من همدست شود

ای ملک، کسی وجود ندارد که احتیاج به راهنما نداشته باشد، زیرا هرکس در زندان معلومات و تجربه‌های خود محبوس است و نمی‌تواند از آن زندان خارج شود، مگر آنکه راهنمایی دستش را بگیرد و از آن زندان خارج کند.

و اگر برکیارق بر تحت بنشیند،

تتش باید فکر کند محمود سجستانی در اصفهان بک قشون از ملحدین دارد و

سربازان تتش و سربازان باطنی تقریباً در یک موقع وارد اتاق شدند و سربازان باطنی با شمشیر و تبر به سربازان تتش کردند و آنها را از پای درآوردند.

اما در اتاق چیزی به چشمش نمی‌رسید که سبب هلاکت وی شد.

و کسی که اهل باطن نیست، نبایه به اسرار قلاع ما پی ببرد.

فکر دیگری ناشته باشند.

در سورهٔ بقره در قرآن این آیه را بیان کرده است «ان الذین یکتمون ما انزل الله من الکتاب و یشترون به ثمناً قلیلاً اولئک ما یأکلون فی بطونهم الا النار... تا آخر آیه». «یعنی آنهایی که احکام خداوند را به طوری که در قرآن نازل شده کتمان کنند و به مردم نفهمانند و برای بیان آن احکام به مردم قدری پول (رشوه) بگیرند، این نوع اشخاص در شکم خود غیر از آتش چیزی نمی‌خورند؛

پنهان کردن احساسات و خود را طوری دیگر نشان دادن از استعدادهای ما اقوام متمدن و متجدد است که خنده و گریهٔ مصنوعی می‌کنیم

لیکن ما علاوه‌بر اینکه عقیده به مهدی موعود داریم معتقدیم که باید قومیت ایرانیان را احیا کرد.‌ ای برادران تا روزی که من در کشورهای ایرانی زندگی می‌کردم، راجع به گذشتهٔ این کشورها چندان اطلاع نداشتم، ولی پس از اینکه به مصر رفتم و توانستم از خرمن علوم دانشمندان آنجا بهره‌مند شوم دریافتم که تمامی کشورهای ایران در گذشته یک کشور بوده و در آن یک ملت زندگی می‌کرده و آن ملت را ملت ایران می‌خوانده‌اند. حدود قلمرو ایرانیان از یک سو چین بوده و از سوی دیگر دریای مغرب.

حسن صباح می‌خواست از اقوام متعدد ایرانی که همه تحت سلطهٔ عرب می‌زیستند، یا از لحاظ فکری تحت نفوذ عرب بودند یک ملت واحد به وجود بیاورد که دارای اصالت ایرانی باشد. او برای دستیابی این منظور به مذهب متوسل شد، چون می‌اندیشید که نمی‌تواند از راه دیگر به مقصود برسد.

همین قدر به تو می‌گویم تا روزی که فکر ما تحت قید عرب است، ما برده هستیم و