بریده‌هایی از کتاب نقشه مهربانی با همه جزئیات

نهایتا باید به روشنایی برگردیم و اجازه دهیم تا این آلام، ما را با دیگران مهربان‌تر کند؛ به این دلیل که درد را شناخته‌ایم و می‌توانیم صادقانه‌تر دردهای اطرافیان را درک کنیم.

دلیل انجام اعمال محبت آمیز، نفس خود آن عمل است. نیازی به تقدیر و پاداش نیست زیرا این عمل دوباره به خود ما باز خواهد گشت.

ما می خواهیم مهربان باشیم چون این راهی است که برای زندگی برگزیده‌ایم، نه به این دلیل که پاداش بگیریم. وقتی حسابگر می‌شویم، دریچه قلبمان را به روی دیگران می‌بندیم

مهربانی سرمایه قلب‌های ماست، تنها سرمایه‌ای که هیچ‌گاه از میزان آن کاسته نمی شود.

لازم نیست کاری که می‌کنیم تاثیری شگرف یا حتی ناچیز داشته باشد. آنچه لازم است این است که کاری کنیم -شروع کنیم و ببینیم چه اتفاقاتی در راه است.

برای اینکه با خودمان مهربان باشیم، باید یاد بگیریم تا مشکلاتمان را با شرایط حقیقی آن ببینیم و چشم و قلبمان را به روی زیبایی‌ها و شادی‌های زندگی که همیشه در اطراف ما وجود دارد، بگشاییم. مهم نیست که چه اتفاقی در حال وقوع است.