بریده‌هایی از کتاب عرفان امین

میدان جنگ قبل از آن که پاهای ما، که سست‌عنصر هستیم، به طرف عقب جبهه مشغول دویدن و فرار شود، دل ما فرار کرده. این دل ماست که جسم ما را به فرار وادار می‌کند؛ و الّا اگر دل ایستاده باشد، جسم می‌ایستد.

برای ما هم که در آن مرحله نیستیم، ذکر فوائد عجیبی دارد که حالا من آنچه را که در اینجا یادداشت کرده‌ام، عرض می‌کنم: «دفع انگیزه‌های ماده‌گرایانه و هوس‌رانی‌های گمراه‌کننده».

در اثر مراقبهٔ شدید و اهتمام به آن، آثار حبّ و عشق در ضمیر سالک هویدا می‌شود، زیرا عشق به جمال و کمال علی الاطلاق فطری بشر بوده و با نهاد او خمیر شده و در ذات او به ودیعت گذارده شده است لیکن علاقه به کثرات و حبّ به مادّیات حجاب‌های عشق فطری می‌گردند و نمی‌گذارند که این پرتو ازلی ظاهر گردد. به واسطهٔ مراقبه کم‌کم حجاب‌ها ضعیف شده تا بالاخره از میان می‌رود و آن عشق و حبّ فطری ظهور نموده ضمیر انسان را به آن مبدأ جمال و کمال رهبری می‌کند

هرچه فهم شخص از توحید بیشتر شود و فقر درونی خویش را بیشتر احساس کند، حضور خداوند را نیز در درون خود و در تمام هستی، بیشتر حس می‌کند و به او بیشتر عشق می‌ورزد. همهٔ موجودات این عشق ذاتی را دارند و در درون خود سراسر ربط و اتصال با خداوند هستند و این عشق است که آن‌ها را سر پا نگه داشته است و بدون آن، لحظه‌ای دوام نخواهند یافت.

انسان با کمک عقل و با استفاده از روشنگری اولیای الهی می‌تواند بفهمد برترین کمال، رفتن به‌سوی خداوند است و راه رسیدن به آن کمال نیز، عاشق‌شدن است و وقتی این حقیقت را فهمید تلاش می‌کند عشق خدا را به دست آورد.

هدف اصلی عارف و نهایت هدف او، ازبین‌رفتن کوه منیّت و فناء فی الله است؛ عارفان الهی معتقدند این مهم جز با عشق و محبت الهی میسر نخواهد شد.

همهٔ مفاسد عالم، زیر سر منیت‌های افراد بشر است. همهٔ ظلم‌ها، همهٔ تبعیض‌ها، همهٔ جنگ‌ها و خونریزی‌ها، همهٔ قتل‌های نابه‌حقی که در دنیا اتفاق می‌افتد، همهٔ کارهایی که زندگی را بر بشر تلخ می‌کند و انسان را از سعادت خود دور می‌نماید، زیر سر این منیّت و فرعون درونی‌ای است که در باطن من و شماست.

فرق عارف با سایرین در این است که دیگران «من» را محور اصلی افعال و نیّات خود قرار داده و هرکاری که می‌کنند برای این «من» است، اما عارف به‌دنبال این است که با کنارزدن «من»، «او» را دریابد و به وصال خداوند متعال برسد.

«اشتباه است که ما خیال کنیم دشمن فقط آمریکا و صهیونیست است، ما یک دشمن خطرناک‌تر از آمریکا و صهیونیسم هم داریم و آن نفس است».

«جوانان عزیز، بینش سیاسی لازم است اما اصل نیست، اصل ایمان است که باید در دل‌هایتان مستقر شود که به خودسازی میسر است، با نفس خود مبارزه کنید، به نماز و دعا و ذکر توجه کنید، این‌ها شما را در برابر دشمن پولادین خواهد کرد».

تنها تفاوت عارف با دیگران در انجام دستورات دین، هدف و جهت‌گیری عارف است؛ هرکس به نیتی پا در وادی عمل گذاشته و به امیدی دستورات دینی را انجام می‌دهد؛ بعضی برای رهایی از آتش، بعضی برای دستیابی به نعمت‌های بهشتی، گروهی برای حال خوش معنوی و عده‌ای نیز برای تقویت نفس و به‌دست‌آوردن قابلیت انجام کارهای خارق‌العاده به انجام ریاضت‌های شرعی مبادرت می‌ورزند اما سالک الی‌الله، با احترام به هر نیت الهی و مورد امضاء دین مقدس اسلام، هدف خود از عبادات را، تنهاوتنها رسیدن به قرب الهی و وصال و لقاء او قرار داده است

عرفان عملی و سیر و سلوک به سمت خداوند، در حقیقت یک هجرت است، هجرتی از قفس تنگ بدن مادی و عالم ظلمانی به‌سوی دریای بی‌کرانهٔ توحید؛ هجرتی است که آغازش، همان لحظه‌ای است که تصمیم به حرکت می‌گیریم، مسافرش حقیقت ماست و هدف نهایی‌اش وصال و لقاء حضرت محبوب.

آن‌چه این ضعیف از عقل و نقل استفاده نمودم، این است که اهمّ اشیاء از برای طالب قرب، جدّ و سعی تمام در ترک معصیت است. تا این خدمت را انجام ندهی، نه ذکرت و نه فکرت به حال قلبت فائده‌ای نخواهد بخشید، چرا که پیشکش و خدمت کردن کسی که با سلطان در مقام عصیان و انکار است، بی‌فایده خواهد بود

امروز در همهٔ دنیا این‌جور است که وضع نظام مادی و فشار مادی و مادیت، جوان‌ها را بی‌حوصله می‌کند؛ جوان‌ها را افسرده می‌کند. در یک چنین وضعی، دستگیر جوان‌ها، توجه به معنویت و اخلاق است.