بریده‌هایی از کتاب ایرانشاه

نیّت شرط ایمان است

مردمان هم از کسی می‌آموزند که دوستش بدارند

امیراسماعیل معتقد بود جنگ‌هایی که مسلمین انجام می‌دهند، به‌نوعی جهاد نفس است، خاطیان و کسانی را که نتوانسته بودند بر نفس خویش مهار زنند، به‌شدت تنبیه می‌کرد تا صورتِ سپاه اسلام به مُخاطره نیفتد. خدای ناکرده، کسی به خبطِ مسلمانی، از اسلام دل‌چرکین نشود. اگر دراین‌میان کسی به عریضه‌خواهی از جور سپاهیان به نزد امیر می‌رسید، امیر از روی زین اسب پیاده می‌شد و خود را هم‌تراز جوردیده قرار می‌داد تا تازه‌مسلمانان، معنای برابری و برادری را در اسلام دریابند و خدای ناکرده گمان نبرند چون امیر، سلطان ماوراءالنهر است، از فراز اسب بر آنان می‌نگرد و بین آنان فاصله‌ای است که آنان را به تعظیم و کرنش در برابر امیر وا می‌دارد.