بریده‌هایی از کتاب بی حد و مرز

زمانی که جریان را پیدا می‌کنید، «در واقع قدرتمندترین میزانِ پاداش شیمیایی را می‌گیرید» که مغزتان می‌تواند به شما بدهد

مرحلهٔ چهارم: تثبیت در این مرحلهٔ نهایی، هرآنچه را در طول مرحلهٔ جریان به دست آورده‌اید کنار هم قرار می‌دهید. معمولاً در این مرحله کمی احساس ناامیدی می‌کنید. زمانی که در جریان هستید، انواع مواد شیمیاییِ مثبت در مغز شما جاری می‌شوند و در این لحظه، از نقطهٔ اوج می‌گذرید و در سراشیبی می‌افتید اما شاید بتوانید چرخه‌ای دیگر را بعدش آغاز کنید.

مرحلهٔ سوم: جریان این همان مرحله‌ای است که کالتر «تجربهٔ سوپرمن» می‌نامد. این همان حالتِ جریانی است که امیدوارم در مراحل مختلف زندگی تجربه کرده باشید. زمانی که تمام تلاش خود را می‌کنید، به نظر می‌رسد خودکار اتفاق می‌افتد.

مرحلهٔ دوم: تمدد اعصاب این مرحله همان استراحتی است که پیش از شیرجه‌زدن در جریان باید داشته باشید. این مرحله بسیار ضروری است چراکه شما را از سوختن به‌دلیل تلاش‌های هم‌اکنونتان نجات می‌دهد. این استراحت، پیاده‌روی، کمی تنفس یا هر چیزی است که به شما کمک می‌کند آرام شوید. قطعاً با حواس‌پرتی‌هایی همچون تغییر وظایف یا بررسیِ امتیازات ورزشی تفاوت دارد.

مرحلهٔ اول: تلاش همان مرحله‌ای که عمیق کنکاش می‌کنید تا به آن چیزی دست یابید که برای رسیدن به حالت جریان نیاز دارید. ممکن است یک نظامِ ورزشیِ به‌خصوص، تحقیقات گسترده، میزانی چشمگیر از طوفان فکری یا هر چیز دیگری باشد که رویش تمرکز کرده‌اید. هشدار: این مرحله به‌شکل نوعی تلاش است و در واقع عکسِ جریان است.

جریان را داشتنِ هشت مشخصه می‌داند. ۱. تمرکز مطلق ۲. توجه کامل به اهداف ۳. این احساس که زمان کند یا تند شده ۴. احساس پاداش در اثر آن تجربه ۵. احساسِ بی‌دردسربودن ۶. تجربه کمی چالش‌برانگیز است اما نه بیش از حد ۷. انگار اقداماتِ شما به‌خودیِ‌خود رخ می‌دهند ۸. از کاری که انجام می‌دهید، احساسِ راحتی می‌کنید

جریان را داشتنِ هشت مشخصه می‌داند. ۱. تمرکز مطلق ۲. توجه کامل به اهداف ۳. این احساس که زمان کند یا تند شده ۴. احساس پاداش در اثر آن تجربه ۵. احساسِ بی‌دردسربودن ۶. تجربه کمی چالش‌برانگیز است اما نه بیش از حد ۷. انگار اقداماتِ شما به‌خودیِ‌خود رخ می‌دهند ۸. از کاری که انجام می‌دهید، احساسِ راحتی می‌کنید

به‌اشتراک‌گذاشتن: دربارهٔ رؤیاهای خود با دیگران صحبت کنید. زمانی که این کار را انجام می‌دهید، رؤیاها را بیشتر و بیشتر به سطح می‌آورید و این روتین را در خود ایجاد خواهید کرد که مدام به رؤیاهایتان سر زده و بعداً آن‌ها را بررسی کنید.

مدیریت کنید: به دلایل بسیار و مشخصاً به‌سببِ به‌خاطرآوردن رؤیاها، بسیار مهم است خوابِ خود را مدیریت کرده و روتین‌های خوبِ خواب را برای خود مشخص کنید.

تأیید: پیش از اینکه بخوابید، تأیید کنید که دوست دارید رؤیاهای خود را به خاطر آورید، چراکه تأیید به واقع ابزاری مهم برای دستیابی به رؤیاهاست.

چشم‌ها: چشمانِ خود را بعد از بیدارشدن بسته نگه دارید. رؤیاها ممکن است در طول چند دقیقه ناپدید شوند و اگر چشمانتان را ببندید، این کار با تأمل کمک بیشتری می‌کند.

ثبت و ضبط کنید: یک قلم و کاغذ کنارِ تختتان بگذارید یا حتی یک نرم‌افزار نوشتن روی تلفن همراهتان نصب کنید که به‌سادگی در دسترس باشد. به‌محض بیدارشدن از خواب، هرگونه یادآوری رؤیاهای خود را ثبت و ضبط کنید.

تصمیم‌گیری: شبِ قبل، آگاهانه تصمیم بگیرید که حتماً می‌خواهید رؤیاهایتان را به خاطر آورید. اگر این قصد و نیت را برای خود مشخص کنید، احتمال به‌خاطرآوردن رؤیاها بسیار افزایش خواهد یافت.

هم‌اکنون: انگیزه‌ای برای خود ایجاد کنید که ترغیبتان کند عادت جدید را همین الان انجام دهید.

ذاتی: آیا عادتِ جدیدی که سعی دارید در خود ایجاد کنید، با توانایی‌های ذاتیِ شما هم‌راستاست؟ به خاطر داشته باشید اگر انجام کاری برایتان سخت باشد، ممکن نیست بتوانید آن را به عادت تبدیل کنید. اگر عادتی که سعی دارید در خود ایجاد کنید کاری است که در آن خوب هستید یا اینکه می‌دانید می‌توانید به‌خوبی انجامش دهید، در مسیر درستی قرار گرفته‌اید.

خواستن: مطمئن شوید واقعاً آن را می‌خواهید. تبدیل‌کردن رفتار به عادت، در صورتی که دوست نداشته باشید کاری را انجام دهید، غیرممکن خواهد بود. آیا یکی از انگیزه‌های موجود در مدلِ فاگ به عادتی که سعی دارید در خود ایجاد کنید قابل‌اطلاق است؟ اگر این‌طور نیست، چیزی شبیه به این عادت وجود دارد که شاید نتیجه‌ای مشابه برای شما داشته باشد؟

نشانه: برخی مواقع که هم انگیزه و هم تواناییِ زیاد دارید، تنها چیز دیگری که برای تبدیل‌کردن رفتار به عادت نیاز دارید، نوعی یادآور یا نشانه است

تسهیل‌کننده: این نوع سبب وقتی مؤثر واقع می‌شود که انگیزه زیاد باشد، اما توانایی اندک.

۱. بارقه: بارقه نوعی سبب آنی است که به‌سرعت به نوعی از انگیزه منجر می‌شود

۱. زمان: ما تنها زمانی چیزی را ساده می‌دانیم که زمانِ لازم برای انجام آن کار را داشته باشیم. ۲. پول: به همین صورت، اگر چیزی موجبِ کاهشِ منابع مالی ما شود، آن را ساده نمی‌بینیم. ۳. تلاش فیزیکی: هر چیزی را که از نظر فیزیکی ساده باشد، ساده می‌انگاریم. ۴. چرخه‌های مغزی: چیزهایی ساده هستند که بر تفکر ما مالیات نمی‌بندند و از چیزهایی که نیازمند تفکر بیش از حد هستند، دوری می‌کنیم. ۵. انحرافِ اجتماعی: این ویژگی به انگیزه برای پذیرش بازمی‌گردد. عملِ ساده، در هنجارهای اجتماعی جای می‌گیرد. ۶. غیرروتین: اینکه چیزی چقدر از روتینِ معمول فرد فاصله دارد، میزان سادگی آن را تعریف می‌کند.