کتاب همه‌ چیز، همه ‌چیز

شخصیت مهم‌تر از طبقهٔ اجتماعیه!

«من بی‌کس نیستم مامان. تنهام. این‌ها با هم فرق دارن.»

«اگه افسوس نخوری، پس زندگی هم نکردی.»

«عجیبه دلتنگ چیزی باشی که هیچ‌وقت نداشتی، یا اصلاً یادت نیاد که یه روزی داشتی.»

و به همین دلیل است که آدم‌ها همدیگر را لمس می‌کنند. گاهی کلمات کافی نیستند.

«شاید بزرگ شدن یعنی ناامید کردن کسایی که دوست داریم.»

«زندگی سخته عزیزم. هر کسی یه چاره‌ای پیدا می‌کنه.»

یک چیز را خوب می‌دانم: خواستن، خواستنِ بیشتر می‌آورد. میل و اشتیاق هیچ نهایتی ندارد.

می‌گوید: «هیچ اتفاقی برات نمی‌افته.» دستم را دراز می‌کنم و دستش را می‌گیرم. تنها چیزی که به فکرم می‌رسد بگویم این است: «ممنونم.» می‌خواهم به او بگویم تقصیر اوست که من این بیرون هستم. بگویم عشق درهای دنیا را به سمت آدم باز می‌کند. قبل از این‌که با او آشنا شوم، خوشحال بودم. اما حالا زنده‌ام، و این دوتا با هم فرق می‌کنند.

بدان که جز با چشم دل نمی‌توان خوب دید. آن‌چه اصل است از دیده پنهان است. آنتوان دو سنت اگزوپری، شازده کوچولو (ترجمهٔ محمد قاضی)