بریده‌هایی از کتاب ابر تندر

«توانایی‌های هدررفته، یکی از ناراحت‌کننده‌ترین چیزهاست.»

باید بگویم که همهٔ کارهای من بی‌عیب‌ونقص نیستند. مردم معمولاً وضعیت وجودی من را با کارهایی که انجام می‌دهم اشتباه می‌گیرند.

«لطفاً در مقیاس یک تا ده به میزان ناراحتی‌تون امتیاز بدین.»

همهٔ طوفان‌ها در گذر زمان به نسیمی دلنشین تبدیل می‌شوند.

: «همهٔ ما مغروریم.

دوستانش در بهترین حالت، رفیق روز خوش به شمار می‌رفتند؛ همراهانِ وقت آسایش.

«گمونم سایهٔ کسی که مشعل رو به دست داره از بقیه تاریک‌تره.»

اگه قرار باشه با کارهایی که از انجام دادنشون پشیمانیم قضاوت بشیم، هیچ انسانی شایستگی جارو کردن زمین رو هم نخواهد داشت.

این جهان، گُلی است که در دست من نهاده شده. حاضرم به جای نابود کردن آن، به زندگی خودم پایان دهم.

دست‌کم صد درخت از بین رفته بودند و برگ‌های صدها درخت دیگر هم ریخته بود. سیترا تصور می‌کرد حتماً مدت زیادی طول می‌کشد تا جنگل این ضایعه را ترمیم کند.

«من اسم لوسیفر رو برای خودم انتخاب کردم چون یعنی آورندهٔ نور.» سیترا گفت: «آدم‌های میرا یه زمانی این اسم رو به شیطان هم داده بودن.» روئَن شانه‌هایش را بالا انداخت. «گمونم سایهٔ کسی که مشعل رو به دست داره از بقیه تاریک‌تره.»

همهٔ طوفان‌ها در گذر زمان به نسیمی دلنشین تبدیل می‌شوند.

«اهمیت ندادن به هیچ‌کس و هیچ‌چیز، آزادی می‌آره.»

۲۳: رِکوئیمِ نکبتِ نفرت‌انگیز

خودکامه‌ای که خود را مهم می‌پندارد، به مردمش مجوز می‌دهد کسانی را مقصر مشکلات جهان بدانند که توانایی دفاع از خود را ندارند.

گمونم سایهٔ کسی که مشعل رو به دست داره از بقیه تاریک‌تره

نمی‌شود موج را با تُف کردن در دریا تغییر داد. نمی‌شود باغی بی‌برگ را از علف‌های هرز پاک کرد.

اگه آدم یه‌کم خطر نکنه، زندگی ابدی به چه درد می‌خوره؟

مصون دانستن خود از خطا، به نظر انسان‌ها متکبرانه است اما تکبر، از نیاز به برتری ناشی می‌شود

«کاری که تو امروز کردی به اندازهٔ تیغه‌ای که خوشه‌چینی می‌کنه بُرنده بود. اما هرگز نباید از کاری که باید انجام بشه دوری کنیم. حتی اگه به قیمت آزرده شدن احساساتمون تموم شه.»