بریده‌هایی از کتاب آواز کافه غم‌بار

عشق تجربه‌ای است مشترک میان دو نفر، اما این موضوع به این معنا نیست که هردو طرف تجربه‌ای مشابه را ازسر می‌گذرانند. یکی عاشق است و دیگری معشوق، اما از دو دیار متفاوت.

وقتی یک‌بار با کسی زندگی کرده باشید، بعد از آن تنها زندگی‌کردن تبدیل به شکنجه می‌شود.

هیچ آرامشی مثل سکوت اولین شب‌های سرد پاییز نیست

گاهی زندگی تبدیل می‌شود به تقلایی کش‌دار و غم‌بار برای به دست آوردن چیزهایی که زنده نگهمان می‌دارد.

چیزهایی که مجهول مانده‌اند، افکاری که در تاریک‌ترین نقاط ذهن روی هم تلنبار شده‌اند، یکدفعه معنا پیدا می‌کنند و درک می‌شوند.

گاهی زندگی تبدیل می‌شود به تقلایی کش‌دار و غم‌بار برای به دست آوردن چیزهایی که زنده نگهمان می‌دارد.

همه‌چیز به‌نحوی دلگیر بود و درخودفرورفته.

وقتی ناگهان درد شدیدی سراغش می‌آمد، آرامشش را حفظ می‌کرد، چشمانش را با آن نگاه عجیب به زمین می‌دوخت و مشت‌هایش را گره می‌کرد.

یکی از راه‌هایی که عشقش را به او نشان می‌داد همین بود. در حساس‌ترین و مهم‌ترین مسائل هم به او اعتماد داشت.

داستان واقعی در روح و دل خود عاشق اتفاق افتاده بود. بنابراین چه کسی جز خدا می‌تواند این عشق یا عشقی دیگر را قضاوت کند؟

قلب بچه‌ای که آزار دیده به‌قدری فشرده می‌شود که تا سال‌ها بعد تا آخر عمر مثل هستهٔ هلو سخت و سوراخ‌سوراخ می‌ماند؛ یا که قلب چنین بچه‌ای می‌گندد و متورم می‌شود تاآنجاکه باری سنگین می‌شود بر سینه‌اش و پیش‌پاافتاده‌ترین چیزها هم می‌تواند به‌سادگی بخراشدش و جریحه‌دارش کند

شیوهٔ زندگی و عادت‌هایش به‌قدری عجیب و منحصربه‌فرد بود که با عقل جور درنمی‌آمد.

فقط با آدم‌ها بود که میانهٔ خوبی نداشت.

میس‌آملیا برای عشق مردها تره هم خرد نمی‌کرد و تنهایِ تنها به زندگی‌اش ادامه می‌داد.

قلب بچه‌ای که آزار دیده به‌قدری فشرده می‌شود که تا سال‌ها بعد تا آخر عمر مثل هستهٔ هلو سخت و سوراخ‌سوراخ می‌ماند؛ یا که قلب چنین بچه‌ای می‌گندد و متورم می‌شود تاآنجاکه باری سنگین می‌شود بر سینه‌اش و پیش‌پاافتاده‌ترین چیزها هم می‌تواند به‌سادگی بخراشدش و جریحه‌دارش کند؛

قلب بچه‌ای که آزار دیده به‌قدری فشرده می‌شود که تا سال‌ها بعد تا آخر عمر مثل هستهٔ هلو سخت و سوراخ‌سوراخ می‌ماند

قلب بچه‌های کوچک عضو بسیار حساسی است.

به‌خاطر پولش نبود که می‌خواستش، می‌خواستش فقط چون عاشقش بود.

حقیقت این است که، درنهان، بسیاری تاب معشوق‌بودن را ندارند. معشوق از عاشق می‌ترسد و از او بیزار است؛ و البته حق هم دارد، چراکه عاشق همواره بر آن است که معشوقش را بی‌دفاع کند. عاشق به هر شکلی در تمنای رابطه با معشوق است، حتی اگر این تجربه فقط برایش درد و رنج به همراه بیاورد.

تنها خود عاشق است که قدر و منزلت عشق را تعیین می‌کند. به همین خاطر است که بیشتر ما آدم‌ها ترجیح می‌دهیم عاشق باشیم تا اینکه کسی عاشقمان باشد. تقریباً همه می‌خواهند عاشق باشند.