بریده‌هایی از کتاب یک شب فاصله

اگر نتوانم اندیشه‌ام را به زبان آورم، پس ‘من بودن’ من هم جُرم است.

اگر نتوانم اندیشه‌ام را به زبان آورم، پس ‘من بودن’ من هم جُرم است.

«ما نمی‌دونستیم موفق می‌شیم یا نه. فقط می‌دونستیم که باید سعی خودمون رو بکنیم.»

ستمگر هیچ‌گاه آزادی را پیشکش نمی‌کند؛ این ستمدیده است که باید آن را طلب کند. ــــــ دکتر مارتین لوتِر کینگ

خوب می‌دانستم که همه‌چیز می‌تواند به شکل ترسناکی نقش بر آب شود. ــــــ گونتر وِتزِل، که در سال ۱۹۷۹ با یک بالون هوای گرم از برلین شرقی فرار کرد.

با این همه رنگ خاکستری که دورمون رو گرفته، داره کم‌کم یادمون می‌ره که داریم توی یه دنیای رنگی زندگی می‌کنیم!

فکر خطرناک وجود ندارد؛ خود فکر کردن است که خطرناک است.

«مگه جرمه که آدم خودش باشه؟ مگه فکر کردن و حرف زدن جرمه؟»

آن‌کس که خطر نمی‌کند، چیزی نصیبش نمی‌شود. ــــــ ضرب‌المثل آلمانی فردا

کشوری که نمی‌گذارد مردمش آزادانه دروغ را از حقیقت تشخیص دهد، کشوری است که از ملتش می‌ترسد.

فقط یک نفر بود که می‌توانست شرایط من را عوض کند. من.

کشوری که نمی‌گذارد مردمش آزادانه دروغ را از حقیقت تشخیص دهد، کشوری است که از ملتش می‌ترسد. ــــــ جان اِف کِنِدی، رییس‌جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا،

مختصر خوردیم. دلم می‌خواست غذا بیشتر بود، اما با خودم گفتم که فردا می‌توانم هر قدر که دلم بخواهد غذا بخورم. حرف زیادی با هم نزدیم. تمام هوش و حواسمان به تونل بود،

ردیف ردیف گرِنتزِر ـ نام محلی گرِنتزتخوپِن، پلیس مرزی ـ جلوی حصاری از سیم‌های خاردار که ارتفاعشان گاهی از قد خودشان هم بیشتر بود، ایستاده بودند و تا چشم کار می‌کرد می‌شد آن‌ها را دید. تفنگ به‌دست، عین مجسمه‌های آهنی ایستاده بودند و با قیافه‌های عبوس اطراف را می‌پاییدند. آن‌طور که پیدا بود، سزای کسی که تصمیم می‌گرفت از بین سیم‌های خاردار عبور کند، چیزی بیشتر از پاره شدن پیراهنش بود، چون گرنتزرها رو به ساکنان غربی نایستاده بودند، بلکه داشتند ما را می‌پاییدند.

به محض این‌که به خودت اطمینان کنی، راه و روش زندگی را یاد می‌گیری. ــــــ یوهان ولفگانگ وان گوته

چرا اعتراض نمی‌کردیم؟ مدام دور و برم را نگاه می‌کردم و منتظر کسی بودم که به طرف نیروهای پلیس حمله‌ور شود و فریاد آزادی سر بدهد. آن وقت بقیهٔ ما هم پشتش درمی‌آمدیم و می‌جنگیدیم و این کار را آن‌قدر ادامه می‌دادیم تا زورمان از مأمورها بیشتر شود و به آن‌ها نشان بدهیم که نمی‌خواهیم عین جنایتکارها توی چنین جایی حبسمان کنند.

«آنا تو خورشید رو دیدی. حالا که دیدیش، می‌تونی به نور ستاره‌ها راضی بشی؟ این برات کافیه؟»

آن‌کس که خطر نمی‌کند، چیزی نصیبش نمی‌شود.

آموختم که شجاعت به معنی نداشتن ترس نیست، بلکه به معنای چیره شدن بر آن است.

کار درست را بکن، نه کاری را که خوشایند دیگران است