بریده‌هایی از کتاب نیمه‌ی پنهان مکران

یادم آمد یکی از اساتیدم دربارهٔ اصحاب اخدود می‌گفت: «عده‌ای کافر از امت‌های گذشته، تعدادی از مؤمنان را درون گودال آتش انداختند و خودشان در کنار گودال، نظاره‌گر سوختن آن‌ها بودند. و این جنایت، آن‌قدر برای خدایی که خودش را مدافع مؤمنان معرفی کرده، سنگین آمده که آن‌را در آخرین کتاب آسمانی‌اش آورده، تا این‌گونه تا قیام قیامت، ذکر مظلومیت این مؤمنان خوانده شود و مسببان آن جنایت لعنت شوند. حالا مگر شهادت حضرت سیدالشهدا (ع) و یارانش کمتر از شهادت این مؤمنان است؟ یا سوز و داغِ گودال قتلگاه امام حسین (ع) کمتر از گودالی است که مؤمنان در آتش سوختند؟ خدا با ذکر مصیبت اصحاب اخدود، تا روز قیامت حجت را برای همهٔ خورده‌گیران که می‌پرسند چرا هر سال و هر ماه و هر روز برای مصیبت سیدالشهدا (ع) گریه می‌کنید، تمام کرده است؛ این‌که بدانید خدا غیور است و به اولیائش حساس.

این‌که شما می‌گویید حضرت علی (ع) همیشه در جنگ بوده و حدیث، کم فرا گرفته است، سخن بی‌دلیلی است. حضرت علی (ع) از کودکی در خانهٔ پیامبر (ص) بزرگ شده و بعد از بعثت، سیزده سال در مکه کنار پیامبر (ص) بود. آن زمان که جنگی نبوده تا حضرت علی (ع) به جنگ برود! یعنی همین سیزده سال در مکه کفایت نمی‌کرد تا حضرت علی (ع) احادیثی از پیامبر (ص) فرا بگیرد؟! در ده سالی هم که پیامبر (ص) در مدینه است، اگر جنگی رخ می‌داد، پیامبر (ص) هم با مسلمانان به جنگ می‌رفت. بنابراین باز هم حضرت علی (ع) در آن شرایط در کنار پیامبر (ص) بود و نگهبان جان ایشان. آیا باز هم حضرت علی (ع) وقت نداشتند تا روایت از پیامبر (ص) بیاموزد؟

خدای من! از یک شبانه‌روز چقدر می‌شود استفادهٔ مفید کرد.

«به نظر تو چرا به بهایی‌ها در ایران اجازهٔ فعالیت رسمی نمی‌دهند؟» - برای این‌که می‌گوییم پیامبر ما حضرت عبدالبهاء، بعد از پیامبر اسلام به پیامبری آمده است! - ولی آنچه دربارهٔ بهاییت معتقدیم، این است که بهاییت یک دین و مکتب الهی نیست. بلکه یک حزب سیاسی است که انگلیس آن را تأسیس کرده و مورد حمایت آمریکا و اسرائیل هم هست. شاهد مدعایم هم این است که قبلهٔ بهاییت در اسرائیل است و همین اسرائیلی که به بهایی‌ها اجازه می‌دهد تا قبله‌شان در آن‌جا باشد، مسلمانان را از آن سرزمین اخراج می‌کند.

اما دربارهٔ حضرت علی (ع) که گفتید چون از راه غیب می‌دانست شهید می‌شود پس نباید به مسجد می‌رفت؛ این حرف صحیحی نیست. اگر کسی از راه غیب مطلبی را بداند، ازنظر شرعی عمل به آن علم واجب نیست. آن‌ها مأمور عمل به علم ظاهر بودند، نه عمل بر اساس علم غیب. پیامبران و امامان در برابر مقدرات الهی تسلیم محض و به‌قول‌معروف، راضی به رضای خدا بودند؛ بنابراین اگر تقدیر الهی شهادت در راه خدا بود، به استقبال شهادت می‌رفتند و این خودکشی نیست

گفت: «یکی از ذکری‌های منطقه، به مذهب اهل‌سنت پیوست. او به یک مولوی در روستای سیدآباد مراجعه کرد که من سنی شده‌ام، ولی همسرم هنوز ذکری است و ان‌شاءالله او را هم کم‌کم مسلمان می‌کنم. مولوی فتوا داد که الآن که سنی شده‌ای، همسرت طلاق شده است. آن مرد که در ابتدا اصلاً فکر نمی‌کرد با مسلمان شدن مجبور می‌شود همسرش را از دست بدهد، به اختلاف با مولوی پرداخت. نزاع‌شان در این مسئله بالا گرفت و این مسئله را از مفتی بزرگ منطقهٔ «مفتی روابند» هم استفتا کردند. مفتی نیز فتوا به جدایی آن مرد از همسرش داد! مرد مغموم که با تغییر دین، زندگی زناشویی‌اش از هم پاشید، می‌گفت: "چه غلطی کردم به مولوی‌ها خبر دادم که مسلمان شده‌ام. زن و زندگی‌ام را از دستم گرفتند".»

مردم منطقهٔ بلوچستان به این گونه علاقه‌مند هستند و بر اساس یک باور قدیمی، وجود تمساح در برکه‌ها را باعث برکت و وسعت روزی مردم منطقه می‌دانند. برای همین، بومیان منطقه به‌هیچ‌وجه تمساح‌ها را شکار نمی‌کنند.

گفت: «آن بخت‌برگشته معتاد به تریاک بود و خانوادهٔ خانمش او را قسمِ زن طلاق داده بودند که اگر یک‌بار دیگر تریاک بکشد، خانمش طلاق بشود. او هم قبول کرد. مرد بدبخت مدتی بعد مشغول کشیدن شیره بود که یکی از بستگان همسرش او را دید و این قضیه را به گوش پدرخانمش رساند. آن‌ها هم با این باور که مرد قسمش را شکسته، در کمال ناباوری همسرش را از او گرفتند. مرد بی‌چاره هرچه قسم می‌خورد که والله بالله من تریاک نکشیدم و آن‌ها شیره بودند، کسی حرفش را نپذیرفت. به‌همین راحتی.»

گفتم: «پس چرا برای نماز وضو نگرفتید؟» گفت: «در فقه ما، خوابیدن در ماشین و کلاً در حالت نشسته، وضو را باطل نمی‌کند. زمانی باطل می‌شود که شخص روی زمین دراز بکشد و خوابش ببرد.»

مراسمتان ختم صحیح بخاری است که چسبیدن به بخاری، طبق ادعای خودت، خدایی نیست!