بریده‌هایی از کتاب شمس خاموش

در رویا از من پرسیدند: در ازای رسیدن به آرزویت چه می‌دهی؟ صدای خودم را می‌شنیدم که گفتم: سرم را.

کسی که به جمله‌هایی مثل «مردم چه خواهند گفت؟ یا مردم چه فکری می‌کنند؟» فکر می‌کند چطور خواهد توانست به جایگاه واقعی‌اش برسد؟!

«عشق یعنی سوختن در آتش»

همیشه از کلیشه‌ای بودن، بیزار بودم. با هر کس که تنها به ظواهر اهمیت می‌دهد، مخالفت می‌کنم.

از این می‌ترسم که ظرفیت و داشته‌های معنوی ما به اندازه‌ای نباشد که بتواند وجود و حضور شما را در اینجا تحمل کند به همین خاطر مجبورم از شما خواهش کنم که دیگر اینجا تشریف نیاورید.

هر کس زمانی، عاشق می‌شود و زمانی می‌میرد. اما برای من، مرگ بی‌معناست، من خودِ عشقم، همان که ملائک در برابرم سجده کرد.

-همهٔ خصوصیات انسان در شیطان هم وجود دارد غیر از یکی. شیطان، عشق را نمی‌فهمد. به شیطان عشق داده نشده، عشق فقط هدیه به انسان است. به همین دلیل است که شیطان به انسان حسادت می‌کند چرا که از عشق بی‌بهره است.

به آدم‌هایی مثل من، دیوانهٔ عجیب و غریب می‌گویند. خدا را شکر که دیوانه‌ام چرا که زیاد فکر می‌کنم و فکر کردن، محترم است. بیش از حد فکر می‌کنم در راه رفتن، هنگام سفر حتی زمان‌های دیگر، آنچه به من لذت می‌دهد همین فکر کردن است. من با لذت‌های بی‌ارزش رایج، بیگانه‌ام فکر کردن هیچ وقت به سرعت وابسته نیست بنابراین هر زمانی که تفکر به سراغت بیاید اگر بین راه هم که بودی، بنشین و ساعتها از آن لذت ببر. درست دقت کن، همان طور که خاک، قطرات باران را سریع جذب نمی‌کند، قلب هم، اندیشهٔ آهسته و عمیق را دوست دارد.

روزی در شهر، کسی را شلاق می‌زدند اما او نه ناله‌ای می‌کرد و نه فریادی می‌زد. هر چقدر شلاق می‌خورد ساکت بود و صدایش درنمی‌آمد. ماجرا را پرسیدم که علت شلاق زدنش چیست؟ جواب داد: عشقِ زنی مرا به این روز انداخت. سوال کردم با این درد شدید که می‌کشیدی چرا صدایت درنمی‌آمد؟ گفت: آخر معشوقه‌ام نگاهم می‌کرد.

وقتی با تمام قلب و وجود ذکر می‌گویی در هر لحظه به وحدت کائنات ملحق می‌شوی.