بریده‌هایی از کتاب کمی قبل از خوشبختی

رمانی که در دست دارید به‌طرز شگفت‌انگیزی حال‌تان را خوب می‌کند؛ چون بعد از عنوان‌کردن واقعیات، خواننده را در فضای گنگ و ترسناک واقعیت رها نمی‌کند. چون فراموش نمی‌کند یادآوری کند که در هر شرایطی می‌توان جور دیگر فکر کرد، جور دیگر دید و جور بهتری زندگی کرد.

این زندگی نیست که زیباست. این ما هستیم که زندگی را زیبا یا زشت می‌بینیم. دنبال رسیدن به یک خوشبختی بی‌نقص نباشید. از چیزهای کوچک زندگی لذت ببرید. اگر آن‌ها را کنار هم بگذارید می‌توانید کل مسیر را با خوشحالی طی کنید.

«هیچ‌وقت تسلیم نشو. شاید آن زمان که تسلیم می‌شوی... ـ دو ثانیه پیش از معجزه باشد...».

اگر یک سنگ بزرگ را در مردابی بیندازید روی سطح آب گردابی ایجاد می‌شود. اول آن‌قدر بزرگ است که انگار به ساحل تازیانه می‌زند. بعد کوچک و کوچک‌تر و آخر سر هم ناپدید می‌شود. کم‌کم، سطح آب دوباره صاف و آرام می‌شود. اما بااین‌وجود آن سنگ بزرگ هنوز در اعماق برکه است. سنگ بزرگ همچنان ته آب است.

اگر یک سنگ بزرگ را در مردابی بیندازید روی سطح آب گردابی ایجاد می‌شود. اول آن‌قدر بزرگ است که انگار به ساحل تازیانه می‌زند. بعد کوچک و کوچک‌تر و آخر سر هم ناپدید می‌شود. کم‌کم، سطح آب دوباره صاف و آرام می‌شود. اما بااین‌وجود آن سنگ بزرگ هنوز در اعماق برکه است. سنگ بزرگ همچنان ته آب است.

ایمان‌داشتن می‌تواند کوه‌ها را جابه‌جا کند. اما گاهی این به‌تنهایی کافی نیست. کوه‌ها فرو می‌ریزند و ما زیر آن‌ها می‌مانیم.