بریده‌هایی از کتاب گستره؛ عمق یا وسعت؟

کسی که اکنون هستید، درست مانند تمامی کسانی که در گذشته بوده‌اید، سریعاً تغییر می‌کند. ممکن است این غیرمنتظره‌ترین نتیجه باشد، اما مستندترین نتیجه هم هست.

مطالعاتی که قطعه‌های مجزای دانش را به یکدیگر پیوند می‌زنند برای دریافت کمک‌های مالی و منتشر شدن در مجله‌های مشهور بخت کمتری دارند و احتمالاً در زمان انتشار نادیده گرفته می‌شوند، اما در طولانی‌مدت بخت آن‌ها برای تبدیل‌شدن به اثری برجسته بیشتر است.

گونهٔ بخصوصی از متفکران وجود دارند که حتی در صورت مواجهه با حقایق مغایر با تک ایدهٔ بزرگ خودشان در مورد جهان بیشتر پافشاری می‌کنند و با گردآوری اطلاعات بیشتر پیش‌بینی‌های بدتری را ارائه می‌کنند. آن‌ها هر روز در برنامه‌های تلویزیونی و اخبار حضور دارند و در حالی‌که مدعی پیروزی هستند، پیش‌بینی‌های بدتر و بدتری ارائه می‌کنند.

هدف‌های شغلی که روزی ایمن و مطمئن به نظر می‌رسیدند، ممکن است پس از آزموده‌شدن و در وضعیت خودآگاهی بیشتر، به‌قول داروین، مضحک به نظر برسند. ترجیح‌های شغلی و ترجیح‌های حیاتی ما ثابت باقی نمی‌مانند؛ زیرا خود ما نیز ثابت باقی نمی‌مانیم.

تغییر مسیر دهندگان برنده‌اند. ممکن است این جمله با امثال‌وحکم قدیمی که در مورد دست‌کشیدن از کار مطرح شده است در تضاد باشد و با مفاهیم جدیدتر روان‌شناسی مدرن هم‌خوانی داشته باشد.

ارزیابی مجموعه‌ای از گزینه‌ها پیش از اینکه غریزه بتواند حکمرانی کند ترفندی مفید برای رویارویی با دنیای بدسرشت است.

دشواری‌های مطلوبی همچون آزمودن و فاصله‌گذاری، دانش را ماندگار می‌کنند. دشواری‌های مطلوبی همچون برقراری ارتباط و ترکیب تمرین‌ها، دانش را انعطاف‌پذیر می‌کنند و برای حل مسائلی مفیدند که در طی آموزش هرگز ظاهر نمی‌شوند.

کرنل مفهوم دشواری‌های مطلوب را توضیح می‌دهد: موانعی که یادگیری را در کوتاه‌مدت چالش‌برانگیزتر، کندتر و مأیوس‌کننده‌تر و در بلندمدت بهتر می‌کنند.

قطعی‌بودن کسب مهارت از راه تجربه کاملاً به حوزهٔ فعالیت بستگی دارد. کسب تجربه عملکرد شطرنج‌بازها و پوکر بازها و آتش‌نشانان را بهتر می‌کرد، اما در مورد پیش‌بینی‌کنندگان مسائل مالی، گرایش‌های سیاسی یا عملکرد بیماران و کارکنان این‌گونه نبود.

«افراد خلاق، به‌جای تمرکز وسواس‌گونه روی موضوعی باریک، مایل‌اند علاقه‌های وسیع‌تری داشته باشند. این وسعت معمولاً از بینش‌هایی پشتیبانی می‌کند که نمی‌توان آن‌ها را به‌تنهایی به تخصص‌های مختص به یک حوزه نسبت داد.»