بریده‌هایی از کتاب اقیانوس مشرق

داستانِ من و علی‌بن‌موسی‌الرضا داستان دلدادگی است. ندیدنش یک غم است و دیدنش یک غم دیگر. نبینم از دوری‌اش دق می‌کنم و ببینم از شدت ذوق!

خداوند عزّوجل می‌فرماید که من آسایش و آرامش را در آخرت قرار داده‌ام و خلایق بر روی زمین در جست‌وجوی آن هستند.

زخمی که با درد آمده است، بی‌درد نمی‌رود.

پینه‌دوز با لبخند، سری تکان می‌دهد و می‌گوید: «پس بگذارید دلتان را به کلامی از رسول خدا شاد کنم که فرموده‌اند: خداوند برای برادرم علی‌بن‌ابی‌طالب، فضایلی قرار داده است که غیر از خودش کسی نمی‌تواند عدد آن‌ها را بشمارد. هرکس فضیلتی از آن فضایل را یادآوری کند، درحالی‌که به آن اقرار دارد، خداوند گناهان گذشته و آینده‌اش را بیامرزد، گرچه با گناه جن و انس وارد قیامت شود.»

برای شیعه، امام معصوم حکمِ معشوقی الهی دارد که برای وصال او، جز پرهیزکاری و عبودیت و تقوا راهی نیست. چون وسوسهٔ ابلیس فائق آید و در این اعمال اهمال کنیم، از معشوق دور می‌افتیم و حیران می‌شویم.

حدیث خراسان حدیث شهرهای دیگر نیست جوان! حدیث اقبال است. خانهٔ علی‌بن‌موسی‌الرضا خانهٔ خدا نیست؛ اما خانهٔ کسی است که در دلش جز خدا نیست. خراسان بیشتر از آنکه حدیثِ مسافت و جاده و راه باشد، حدیثِ طلب است. باید امام بطلبد تا دل بخواهد و پا برود. اگر امام بخواهد، تمام راه‌ها به او ختم خواهد

چه آدم‌ها که سال‌به‌سال، در دل، رفتنش را نیّت می‌کنند و در عمل، پاهایشان حتی یک قدم همراهیِ‌شان نمی‌کند. حدیث خراسان حدیث شهرهای دیگر نیست جوان! حدیث اقبال است. خانهٔ علی‌بن‌موسی‌الرضا خانهٔ خدا نیست؛ اما خانهٔ کسی است که در دلش جز خدا نیست. خراسان بیشتر از آنکه حدیثِ مسافت و جاده و راه باشد، حدیثِ طلب است. باید امام بطلبد تا دل بخواهد و پا برود. اگر امام بخواهد، تمام راه‌ها به او ختم خواهد شد.

گفت، آن چشمهٔ آبِ حیات که تو در پیِ آنی، درون قلعه‌ای استوار می‌جوشد. اگر به درون آن قلعه درآیی، آبِ حیات از آن تو خواهد بود و البته، بر تو گوارا باد!

گفت بگویم، نشان به آن نشان که فریادی از ته دل کشیدی و بغضت شکست و خاک برهوت را بر طاق آسمان پاشیدی و صاحب زمین و زمان را صدا زدی. عِمران مشک را پس می‌نهد. - تو از کجا می‌دانی که من چه کرده‌ام و چه گفته‌ام؟

«پس بگذارید دلتان را به کلامی از رسول خدا شاد کنم که فرموده‌اند: خداوند برای برادرم علی‌بن‌ابی‌طالب، فضایلی قرار داده است که غیر از خودش کسی نمی‌تواند عدد آن‌ها را بشمارد. هرکس فضیلتی از آن فضایل را یادآوری کند، درحالی‌که به آن اقرار دارد، خداوند گناهان گذشته و آینده‌اش را بیامرزد، گرچه با گناه جن و انس وارد قیامت شود.» حاضران سر تکان می‌دهند. پینه‌دوز ادامه می‌دهد: «و هرکس فضیلتی از آن فضایل را بنویسد، تا خطی از آن نوشته باقی باشد، فرشتگان برای او استغفار کنند.»