بریده‌هایی از کتاب آیات مس

وَ وَجَدَکَ ضَالّاً فَهَدَی...‌

من فقط یک مسلمانم، نه معنای دین اسلام. اسلام مثل دریایی است که من گوشه‌ای از آن دارم شنا می‌کنم. کِی ادعا کرده‌ام که می‌توانم پا بگذارم روی هوای نفسم؟

محمد آیین مهر و درستکاری را برای انسان‌ها به ارمغان آورده. رفتار ما اگر درست نباشد، ربطی به اسلام ندارد.

محمد به آن‌ها گفته ارزش هر مرد به‌اندازهٔ احترامی است که به زن می‌گذارد.

هیچ‌چیز به‌جز عشق ارزش دیدن ندارد...

«یکی از قوانین طبیعت این است که درد در شب تشدید می‌شود. به‌خاطر همین است که مناجات با خداوند در شب تأثیر بیشتری دارد

گوهر انگشت‌های کشیدهٔ شمیسا را نوازش کرد: «خداوند راه حقیقت را بر بندگانش می‌گشاید. راه حقیقت برای یکی مثل من شوهری عرب است که مرا به کنیزی ببرد و بعد راه را نشانم دهد، برای یکی هم زرتشت است و شرط کشیدن تصویر محمد.»

«مسلمان شده‌ام؛ اما ایمانم به بشارت زرتشت سر جای خودش است. معامله کار نیازمندان است. نه زرتشت، نه محمد و نه خدای آن دو، هیچ‌کدام محتاج نیستند. هیچ پیامبری به ایمان بنده‌ای نیازمند نیست. پیامبران، خدا را معامله نمی‌کنند شمیسا. آن‌ها فقط هدایت می‌کنند و بشارت می‌دهند.»

من فقط یک مسلمانم، نه معنای دین اسلام.

«آتش هم می‌تواند روشنایی و حیات ببخشد و هم می‌تواند بسوزاند و نابود کند

«هرکدام از ما انسان‌ها مأموریتی در این جهان داریم و رتبه‌ای از کمال را در دنیا به دست می‌آوریم. مرتبهٔ هرکدام از ما به ظرفیت‌هایمان بستگی دارد.

«از مولای اول ما پرسیدند: آیا خدا را دیده‌ای که او را چنین عبادت می‌کنی؟ ایشان جواب داد: هرگز خدایی را که نبینم، پرستش نمی‌کنم.»

«حکایتِ حق است ارباب. پس‌از پیامبر، حقِّ خاندانش غصب شد. ایشان از طرف خدا، امر جانشینی خود را به اهل‌بیت خود واگذار کرده بود و مردم هم بر سر آن پیمان بسته بودند. اما هنوز بدن پیامبر را به خاک نسپرده بودند که عده‌ای خلافت را غصب کردند و مردم را فریفتند... .»

«یکی از قوانین طبیعت این است که درد در شب تشدید می‌شود. به‌خاطر همین است که مناجات با خداوند در شب تأثیر بیشتری دارد. راز شب را نمی‌دانم؛ اما دوسه شبی شدت دردت طبیعی است. هرچه کمتر تکان بخوری، زودتر خوب می‌شوی... . این ولی فقط قانون درمان شکستگی‌هاست. در زندگی معنوی، هرچه بیشتر بجنبی، زودتر از پیلهٔ نفس رها می‌شوی... .»

درمانت فقط خودت هستی. این دردها طبیب‌بردار و داروبردار نیست. فقط خودت می‌توانی درمان خودت باشی.»

بعضی وقت‌ها حتّی اگر به‌جای شاهین، خودِ بخت را هم روی شانه‌ات بنشانند، باز هم نمی‌توانی حقیقت را بگویی.

موبد به شعله‌های آتش زل زده بود. وقتی حرف می‌زد، انگار نوری سبزرنگ از لب‌هایش جاری بود: «آتش هم می‌تواند روشنایی و حیات ببخشد و هم می‌تواند بسوزاند و نابود کند. به انتخاب توست که شاهین تو را به خیر برساند یا به شر.»

جارچی فریاد می‌زد: «به‌نام رسول خدا و به یاری اللّه، امیرالمؤمنین یزید بر دشمنان شورشی پیروز شد. این‌ها اسرای خارجی هستند که شایستهٔ شدیدترین مجازات‌اند... .» فریادها در هم پیچید: «سلام بر یزید و مرگ بر خارجی... .»

در کوفه ما به استخدام حکومت درآمدیم... . به ما گفته بودند باید در برابر شورشی‌ها بایستیم و امنیت را به کوفه برگردانیم.»

مهراندخت نفس عمیقی کشید تا راه گلوی خود را باز کند: «دیروز عاشورا بود. بوی خون امام و یارانش را بر زمین می‌شنوم... . دیر شده است شمیسا. دیر شده... .» اشک از چشم‌های روشن پیرزن بر گوشهٔ روسری‌اش چکید: «به‌زودی خبرش شهربه‌شهر می‌پیچد. اما این رسوایی، بنی‌امیه را تا ابد به ذلت خواهد کشاند.»