بریده‌هایی از کتاب صحیفه‌ی سجادیه

خدایا! مرا به بهترین و نزدیک‌ترین راه ببَر و چنان کن که بر آیین تو بمیرم و زنده شوم.

مرا به مقامِ آن کسی رسان که به او توجّه داری و نعمتش می‌دهی و از او خرسندی. پس او را به زندگی پسندیده زنده می‌داری و با سعادت می‌میرانی.

درنگ کردنت ناتوانی، مهلت دادنتْ ضعف و سستی، خودداری‌ات غفلت، و انتظار بردنتْ نادیده گرفتنِ [گناه] نبود؛ بلکه تا دلیلت رساتر، و لطفت کامل‌تر، و احسانت فراهم‌تر، و نعمتت تمام‌تر گردد.

خدایا! هرکس حقِّ این ماه را چنان که باید پاس داشته و حُرمتش را به شایستگی گذاشته و احکامش را به درستی به جای آورده، و از گناهانش به سختی دوری کرده، یا به وسیله‌ای به تو تقرّب جسته که خشنودی‌ات را برایش در پی داشته و تو روی رحمتت را به سویش گردانده‌ای، مثل پاداش چنین کسی را از بی‌نیازی خود به ما نیز ببخش،

پس تنها تو آرزوی منی، نه غیر تو، و شب بیداری و بی‌خوابی‌هایم تنها برای تو است، نه دیگری. رسیدن به تو، دل‌خوشی من و وصال تو، آرزوی من است، اشتیاق من،‌ تنها راه به تو می‌برد و شیدایی‌ام تنها در مسیر محبت تو، و عشق سوزانم تنها به خاطر دل‌دادگی به توست. نهایت درخواستم، خشنودی تو و نگاه کردن به تو، نیاز من و هم‌نشینی با تو، خواستهٔ من و نزدیکی به تو، فرجام خواهش من،‌ و شادی و آسایشم در راز و نیاز با توست. دوای دردم، شفای عشق جگرسوزم، خنکای گرمای اشتیاقم، و بردارندهٔ اندوه سختم نزد توست.

هفتم؛ نیایش آن حضرت (ع) در سخت‌حالی‌ها ۱) ای آن که به او گره از کارها گشوده شود! ای آن که به او سرسختی دشواری‌ها شکسته شود! و ای آن که راه گریز به رهایی و آسودگی را از او باید خواست! ۲) سختی‌ها پیش قدرتت نرمی کنند، و به لطف تو دستاویزها به‌کار افتند، و مقدّرات به نیروی تو به انجام رسند، و چیزها، به اراده تو پدید آیند،

به عافیتِ پیش از گرفتاری، و بی‌نیازی پیش از نیازخواهی، و هدایتِ پیش از گمراهی بر من منّت گذار و رنجِ آزارِ بندگان را از من بردار، و امنیّتِ روزِ بازگشت را به من ببخش، و نیکْ‌راهنمایی کردن را به من ارزانی کن.

به لُقمه‌ای از بی‌نیازی‌ات، طعمِ آسوده‌خاطری در جهت آنچه دوست می‌داری، و طعمِ کوشش در آنچه موجبِ تقرّبِ به درگاهت است را به من بچشان، و تحفه‌ای از تحفه‌هایت را به من پیشکش فرما.

خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و اگر در هریک از شب‌های این ماه، عفوِ تو بندگانی را [از عذاب] می‌رهاند، و گذشتِ تو ایشان را می‌بخشاید، پس ما را نیز از این بندگان قرار ده و از بهترین بستگان و همراهانِ این ماه که در آنیم.

خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و شناختِ برتری این ماه و بزرگداشتِ حُرمتش، و خودداری از آنچه در آن منع کرده‌ای را به ما الهام فرما. با برحذر داشتنِ اندام‌ها از نافرمانی‌ات و به‌کار گماشتن آنها در آنچه مایه خشنودی توست، ما را بر روزه آن یاری نما

خدایا! نفْسِ مرا برای خود به کاری وادار که مایه رستگاری اوست و آن اندازه برای من باقی‌اش گذار که زندگی‌ام را سامان دهد. بی‌شک، نفْسِ من تباه و نابود است، مگر که تو [از گناه] نگاهش داری.

مرا آن‌گونه مترسان که حیران و ناامید شوم، و چندان بیم مده که به وحشت افتم.

خداوندا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و ما را در این ماه به اهتمام بر اوقاتِ نمازهای پنجگانه موفّق بدار

خداوندا! با سپری شدن این ماه، جامه گناهان را از ما برکَن، و با رفتنش، ما را از بندِ بدی‌های‌مان بیرون کن

﴿هر کس کار نیکی آورَد، ده برابر پاداش دارد، و هر کس کار بدی آورَد، جز همانندِ آن کیفر نبیند.﴾ [انعام/۱۶۰].

خدایا! هر باطلی را که به چشم ما می‌آراید، به ما بشناسان، و چون شناساندی، ما را از آن نگاه‌دار. راه نیرنگ باختن با او را بیاموزمان، و شیوه دفع دشمنی‌اش را به ما الهام فرما. از خواب غفلت که با اعتماد به او عارض شده، بیدارمان کن، و به توفیق خود، ما را در برابر او به نیکی یاری فرما.

خداوندا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و ما را از انحرافِ در توحیدت، کوتاهی در بزرگداشتت، شکِّ در دینت، گم کردنِ راهت، غفلتِ از پاسداشت حُرمتت، و فریب خوردنِ از دشمنت، آن شیطانِ رانده‌شده در امان بدار.

خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و اگر در این ماه کج شویم، راست‌مان کن و اگر [از راهِ راست] بگردیم، به راه‌مان آور، و اگر دشمن تو، شیطان، ما را احاطه کند، از او رهایی‌مان بخش.

خدایا! من از تو می‌خواهم که به حقّ این ماه، و به حقّ هر فرشته‌ای که مقرّب ساخته‌ای، و هر پیامبری که به رسالت فرستاده‌ای، و هر بنده صالحی که برگزیده‌ای و او از آغاز تا انجام این ماه به بندگی‌ات کوشیده است، بر محمّد و خاندانش درود فرستی و ما را در این ماه به آن کرامت که به دوستانت وعده فرموده‌ای، سزاوار گردانی و از آنچه برای سخت‌کوشان در اطاعتت بر عهده گرفته‌ای، برخوردار کنی، و به رحمتِ خود، ما را در صفِ آنانی درآوری که بالاترین مرتبه‌های بهشت را سزاوارند.

خداوندا! نیز درود فرست بر دوست‌دارانِ این خاندان که به مقام و منزلت‌شان معترف، به راهِ روشن‌شان رهسپار، نشانه‌های‌شان را پی‌گیر، به رشته محبّت‌شان آویخته، به ولایت‌شان چنگ زده، امامت و پیشوایی‌شان را پذیرا، فرمان‌شان را فرمان‌بردار، در اطاعت‌شان کوشا، و روزگارِ دولت‌شان را منتظرند، و چشمِ امیدشان به آنان دوخته شده است؛ [بر آنان درود فرست] درودهای فرخنده و پاکیزه و فزاینده، در هر بامداد و شام‌گاه. ۶۵) بر آنان و جان‌های‌شان سلام فرست و کارشان را بر اساسِ تقوا سامان ببخش، و حال و روزشان را نیکو بدار، و توبه‌شان را بپذیر، که تنها تو بسیار توبه‌پذیر و مهربان، و بهترینِ آمرزگارانی. و به رحمتِ خود ما را با ایشان در سرای سلامتْ مقیم گردان، ای مهربان‌ترینِ مهربانان