بریده‌هایی از کتاب خودآموز دیکتاتورها

۳ ـ ۱ انتخابات اگر بتوانی از طریق انتخابات به قدرت برسی فواید و امتیازات فراوانی برایت دارد. درست است که کار پرزحمت و پرچالشی است اما واقعآ به زحمتش می‌ارزد. انتخابات در روزگار ما، بهترین سازوکار برای مشروعیت بخشی به حکومت است. انتخابات نه فقط بازتاب‌دهنده رأی و نظر مردم است بلکه توی دیکتاتور هم اگر در انتخابات پیروز شدی می‌توانی با یک ژست بسیار دموکرات‌منشانه و فروتنانه بگویی که تسلیم اراده ملت کبیرت هستی و مجبوری این وظیفه تاریخی را در برهه حساس کنونی بپذیری

به عبارت دیگر، به بهانه «شرایط حساسی» که کشورت دارد «مجبور» می‌شوی قانون اساسی و دیگر قوانین را «موقتآ» تعلیق کنی تا کشور از «بحران» فعلی عبور کند. «شرایط اضطراری» قاعدتآ یک سازوکار موقت و کوتاه‌مدت است اما تو اگر زورت برسد می‌توانی آن را عملا دائمی و همیشگی کنی.

وقتی که دولتی کارآمد دارید، یعنی یک دیکتاتوری دارید. هری اس. ترومن

رفراندوم‌ها این قابلیت را دارند که به راحتی در معرض انواع دستکاری‌ها قرار گیرند و نتایجی به بار آورند که تو می‌خواسته‌ای. مزیت مراجعه مستقیم به مردم این است که مردم اصولا چندان باهوش نیستند و راحت‌تر قبول می‌کنند که به قدرت برتر یعنی تو تن دهند. علاوه بر این، اکثر مردم از اندیشیدن به نتایج ناکامی احتمالی‌ات در رفراندوم، وحشت‌زده می‌شوند و در نتیجه ناخودآگاه به همان گزینه‌هایی رأی می‌دهند که تو از آنان خواسته‌ای. مردم معمولا پرسشی را که در رفراندوم پرسیده شده به درستی درک نمی‌کنند، بنابراین به راحتی می‌توانی فریبشان دهی و پاسخ مطلوب را از آن‌ها بگیری. حتی می‌توانی با استفاده از جوانانی که عضو حزبت هستند یا با استفاده از حامیان محلی پرشورت یا اراذل و اوباش تحت فرمانت، مردم را از شرکت نکردن در رفراندوم بترسانی یا به آن‌ها بفهمانی که اگر نتایج رفراندوم به ضررت باشد عواقب بسیار بد و ناگواری برای آن‌ها خواهد داشت.

اگر می‌خواهی رسانه‌های کشور را وادار به سکوت کنی، اسمش را «قانون امنیت ملی»۱۹۲ بگذار.

اما آنچه برای تو اهمیت دارد این است که مردم هنگام توقف در ترافیک سنگین پایتخت و بلعیدن سرب و مونوکسید کربن، با نگاه به بزرگراه جدیدی که به دستور تو در حالِ ساخت است به خودشان بگویند: «حالا زندگی دارد بهتر می‌شود چون با این بزرگراه زودتر می‌توانیم به مرکز شهر برسیم.»

دستگاه قضایی رژیمت اهمیت و ضرورت فروانی دارد زیرا زدوبندها و کثافت‌کاری‌های سیاسی‌ات به تفسیرهای هوشمندانه از قوانین نیازمند است.

مردم کشورت حتمآ پی برده‌اند که کشورشان جای خیلی بدی برای زندگی کردن است. این کشوری است که تو برای آن‌ها ساخته‌ای. جاده‌ها خراب و خطرناک است، خیابان‌ها پر از دست‌انداز و چاله‌چوله است، برق مدام قطع می‌شود و آب سالم و قابل شرب در لوله‌ها نیست. هر زمان که باران می‌بارد، آبگرفتگی معابر و نشت فاضلاب، پدر مردم را درمی‌آورد و ترافیک سنگین پایتخت به چنان کلافِ سردرگمی تبدیل می‌شود که مردم گاهی نزدیک صبح به خانه‌هایشان می‌رسند. آن‌ها حتی برای کارهای ساده‌ای مثل گرفتن مجوز ساختمان یا مجوز کسب‌وکار باید روزها و هفته‌ها در ادارات شلوغ و آشفته کشورت رفت‌وآمد کنند. زندگی کردن در این مملکتی که تو برایشان درست کرده‌ای خیلی سخت است و همه به فکر فرار از کشور هستند!

بسیاری از دیکتاتورها با استفاده از قدرتی که دارند، مقداری ادبیات و هنر از خودشان صادر کرده‌اند.

اگر بتوانی یک ایدئولوژی ملی و مردمی برای خودت درست کنی، بختِ این را خواهی یافت که هم مدعی نظم جهانی تازه‌ای شوی، هم در داخل کشور برنامه‌هایت را راحت پیش ببری. خوبی این راهکار، پیش بردنِ اهداف شخصی‌ات زیر عنوانِ یک آرمان مقدس است. در این راهکار، اهداف شخصی‌ات باید طوری با مواضع ایدئولوژیکی‌ات آمیخته باشد که یک روح در خانه‌ای جن‌زده ساکن است. کاری کن که تو و ایدئولوژی به یک روح در دو بدن تبدیل شوید. این‌گونه مردم کشورت تو را تجسم ایدئولوژی‌ات و ایدئولوژی‌ات را نمود تو خواهند پنداشت و این یعنی زدن توی خال.

اگر دیکتاتوری هستی که سودای ساختنِ امپراتوری در سر داری، بدان که مذهب خیلی به دردت می‌خورد. تو می‌توانی دین و مذهب را تبدیل به یک آرمان والا بکنی؛ آرمانی که همکیشانت در کشور خودت و کشورهای همسایه، می‌توانند گِردِ آن متحد شوند. تجربه نشان داده که از این راه می‌توانی کشورهای کوچک‌تر همسایه و اقماری را فتح کنی و به اهداف کشورگشایانه‌ات برسی. یک خوبی دیگر این تاکتیک، به دست آوردن بهانه‌ای برای تعرض به کشورهای دیگر است.

اصالت هیتلر به خاطر فهم این واقعیت بود که در شرایط امروزی، انقلابی مؤثر و کارآمد است که با کمک گرفتن از دولت تحقق یابد؛ نه این‌که علیه آن باشد. روند درست حوادث به شرح زیر بود: اول تصاحب قدرت سیاسی سپس آغاز کردنِ انقلاب.

دولت‌سالاری خصوصیت بارز نظام‌های اقتدارگراست. دولت هر چقدر مستحکم‌تر و بزرگ‌تر شود به نفع توست، البته به شرطی که اعضای آن همیشه به تو وفادار و پاسخگو باشند.

دموکراسی یعنی این تئوری که عامه مردم می‌دانند چه می‌خواهند و سزاوار به دست آوردن آن با تلاش زیاد هستند. اچ. ال. منکن

بسیاری از اقتصاددانان و عالمان سیاست معتقدند که دموکراسی‌ها به صورت طبیعی موقعی سر برمی‌آورند که ابتدا اقتصاد شکوفا شده و جامعه به چنان سطحی از انسجام و فرهیختگی رسیده باشد که طبقات متوسط و بالایی جامعه خواهان خدماتی باشند که دیکتاتوری قادر به ارائه آن‌ها نیست.

شفافیت و اجماع، از الزامات دموکراسی است و همین موجب می‌شود دولت نتواند سریع تصمیم بگیرد. عدم تصمیم‌گیری سریع، به ویژه آن‌جا که پای موضوع‌های امنیتی در میان باشد، می‌تواند به کشور و مردم آسیب‌های بسیاری بزند.

با دادنِ «اطلاعات» نمی‌توان رأی‌دهنده معمولی را قادر ساخت که ارزیابی درستی از توانایی‌ها و مهارت‌های حرفه‌ای یک نامزد انتخابات داشته باشد.

حق قانونگذاری عمومی گاهی باعث وضع قوانین متعارضی می‌شود که فقط عده‌ای خاص از آن‌ها سود می‌برند.

شهروندان با برگزاری رفراندوم‌های موردی می‌توانند قوانینی را که سال‌ها برای ایجادشان زحمت کشیده شده، لغو کنند

امروزه دموکراسی‌ها نمی‌توانند به نتایجی پایدار و ملموس برای مردم برسند