بریده‌هایی از کتاب خودآموز دیکتاتورها

همیشه کاری کن که کشورت حداقل یک دشمن، یا اگر امکانش بود، یک دشمن خارجی، داشته باشد. دشمنان به دو دلیل مفیدند: اول، اگر کسی را داشته باشی که بتوانی علیه او فحش و ناسزا بگویی، از این طریق می‌توانی قدرت «رهبریات را نشان دهی و در واقع ثابت کنی مردم فقط با «هدایت» و «راهنمایی» تو می‌توانند از خطرات مهلکی که آن‌ها را تهدید می‌کند، نجات یابند. دوم، تو می‌توانی گناه و تقصیر هر نارسایی و کمبودی، از جمله خطاهایی که خودت مسببش بوده‌ای، را به گردن دشمن بیندازی.

یک مرگ، تراژدی است؛ یک میلیون مرگ، فقط آمار. جوزف استالین

از ساختن چهارراه‌ها و میدان‌های جدید دریغ نکن. با هر شاهراه و میدان و چهارراهی که می‌سازی، انبوهی از فضاهای مناسب برای نصب بنرها، تابلوها و پلاکاردهای تبلیغاتی فراهم می‌شود. مردم در ترافیک سنگین خیابان‌های پایتخت چاره‌ای جز نگاه کردن به این تابلوهای تبلیغاتی نخواهند داشت و نیازی به گفتن نیست که تو از این فرصت عالی تبلیغاتی باید برای مطرح کردن خودت و رژیمت استفاده کنی.

اما تو هرگز نباید از سیاست بازار آزاد طرفداری کنی. توسعه اقتصادی بیش از یک اندازه مشخص، موجب بی‌ثباتی رژیمت خواهد شد: یک اقتصاد شکوفای در حال رشد، باعث ایجاد مشاغل و فرصت‌های کاری از کانال‌هایی جز کانال تو می‌شود و این یعنی کاسته شدن از قدرت مطلقه تو. علاوه بر این، افراد ثروتمند از آموزش بیش‌تر و بهتری برخوردار خواهند شد و در نتیجه پافشاری بیش‌تری بر اصلاحات سیاسی، یعنی همان چیزهایی که سرِ کلاس‌های درس یا در کتاب‌ها شنیده و خوانده‌اند، خواهند کرد.

اگر می‌خواهی زمین‌های کشاورزی در مناطق مرزی کشور را مصادره کنی، نام قانونت را «قانون امنیت مرزی» بگذار. اگر می‌خواهی خدمت در ارتش را اجباری کنی، نامش را «قانون دفاع ملی» بگذار. اگر می‌خواهی رسانه‌های کشور را وادار به سکوت کنی، اسمش را «قانون امنیت ملی»۱۹۲ بگذار.

دیکتاتوری دیگر به معنای حکومت مستبدانه از نوع حکومت نازی‌های آلمان نیست. حالا در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که حمایت از اصول دموکراتیک مهم است. تو هم می‌توانی با تغییر در اصول و نهادهای دموکراتیک، همان کنترل تمام‌عیاری را که در طلبش هستی، به دست آوری. به عبارت دیگر، دَم از حفظ و صیانت از اصول دموکراتیک بزن اما در عمل نظام دیکتاتوری مطلوبت را برپا کن.

دمیدن یک حسِ معنوی یا عرفانی به کیش شخصیتت به تو کمک می‌کند تا از احساسات پاک مذهبی مردم کشورت، نهایت سوءاستفاده را بکنی. پس سعی کن خود را یک آدم مؤمن و خداترس جلوه دهی. این تاکتیک سود فراوانی دارد: نخست باعث افزایش محبوبیتت نزد اکثریت دین‌داران جامعه می‌شود و کیش شخصیتت را تقویت، سپس حکومتت را مستحکم‌تر و اداره مملکت را برایت راحت‌تر می‌کند.