بریده‌هایی از کتاب اکسیر جادویی

آدم‌هایی که همیشه بهشون اعتماد داری و بهشون تکیه می‌کنی، بیشتر از همه ناامیدت می‌کنن.

اعضای خانواده بیشتر از هر کسی به آدم خیانت می‌کنند.

. وقتی کسی رو پیدا کنی که احساست بهت بگه باید همراهش باشی، همه چی برات عوض می‌شه. اون وقت دیگه لازم نیست تنهایی با دنیا بجنگی.»

از محبوب‌ترین عضو انجمن خوشبختی همیشگی، تبدیل شدم به ترسناک‌ترین و منفورترین اون‌ها. ولی به‌جای جنگیدن با دنیایی که طردم کرد، تصمیم گرفتم نجاتش بدم. شاید بزرگی به نامیرا بودن، باشکوه بودن یا محبوب بودن نباشه... شاید به این باشه که تصمیم بگیریم برای مصلحت بزرگ‌تر دنیا بجنگیم؛ حتی وقتی دنیا بهمون پشت کرده باشه.»

باید دوباره تو رو به مقام پری مهربون برسونن.» «کانر، دیگه پری مهربون بودن برام مهم نیست...» کانر گفت: «ولی برای من مهمه! تو به دنیا اومده‌ای تا رهبر باشی، از مردم این دنیا محافظت کنی و کمکشون کنی. اگه قرار باشه بقیهٔ عمرت رو قایم بشی، نمی‌تونی این کار رو بکنی. هر دومون می‌دونیم اگه این دنیا فقط به شورای پریان سپرده بشه، از هم می‌پاشه.»

«اگه زندگی فقط توی یه چیز مهارت داشته باشه، اون غافلگیر کردن آدم‌هاست. بعضی وقت‌ها به بهترین شکل ممکن غافلگیرت می‌کنه.»

الکس گفت: «اول از همه، ممنون بابت اعتمادتون. برام ارزشمنده. ولی من اشتباه می‌کردم. مرد نقابدار پدر نیست... اون برادر پدره. خودم تازه این رو فهمیده‌م!» کانر ابرویش را بالا داد و گفت: «کی این رو بهت گفته؟» الکس نمی‌دانست چطور تجربهٔ آن خاطره را توضیح بدهد. «چیزه.... اممم.... یه شب‌پره.» کانر با چشمان باریک نگاهش کرد و دهانش از تعجب بازماند. منتظر جواب بهتری بود. «یه شب‌پره این رو بهت گفت؟»