بریده‌هایی از کتاب آن یک چیز

آنچه آدم را دچار دردسر می‌کند بی‌اطلاعی‌اش نیست، بلکه چیزهایی است که به صحت‌شان اطمینان دارد، در حالی که درست نیستند

مثل تمبر باش، تا مقصد فقط به یک پاکت بچسب جاش بیلینگز

پس از آنکه زنم ماری این کتاب را خواند، از او خواستم برایم کاری کند. رو به من کرد و گفت: «گری، این کاری که می‌گی الان اون یک چیز زندگیم نیست!» خندیدیم و خودم آن کار را انجام دادم!

اما قمار سلامت برای کسب موفقیت اصلاً قمار عاقلانه‌ای نیست.

انسان‌های مسئولیت‌پذیر نتیجه‌محور هستند و هرگز از اقدامات، سطح مهارت‌ها، مدل‌ها، سیستم‌ها یا روابطی که منجر به نتیجه نمی‌شوند، دفاع نمی‌کنند.

«برای کسب نتیجهٔ متفاوت، باید متفاوت عمل کنید»

هر سقفی که برای دستاورد شما وجود داشته باشد باید کنار زده شود. برای این کار نیاز به رویکرد دیگری دارید: رویکرد هدفمند. کسانی که بهره‌وری زیادی دارند هرگز محدودیت‌های رویکرد ذاتی‌شان را حد نهایی موفقیت خود قرار نمی‌دهند. وقتی به سقف دستاوردشان می‌رسند، به دنبال مدل‌ها و سیستم‌های جدید و راه‌های بهتر برای بهبود عملکردشان می‌گردند.

اریکسون در اصل اولین کسی بود که استاد شدن را به خوبی به ما فهماند و ایدهٔ «قاعدهٔ ده هزار ساعت» را بنیان نهاد

باید هر آنچه می‌توانید برای دستیابی به یک چیزتان انجام دهید و در برابر کم‌کاری پاسخ‌گو باشید. اگر به این تعهدات پای‌بند باشید برای رسیدن به نتایج فوق‌العاده فرصت خوبی خواهید داشت.

دوم، باید پیوسته بهترین شیوه‌های ممکن برای پیشبرد و انجام کارها را بیابید. اگر زحمت فراوان بکشید ولی رویکردتان طوری نباشد که بتواند نتایجی در خور تلاش‌تان را به شما بدهد، به نتایج فوق‌العاده دست نمی‌یابید.

اول، ذهنیت کسی را داشته باشید که می‌خواهد در کاری مسلط و استاد شود. تعهد به استاد شدن در کار به این معنی است که می‌کوشید ظرفیت‌های خود را به بهترین نحو به منصهٔ ظهور برسانید؛ پس برای اینکه به نتایج فوق‌العاده برسید باید از خود تلاش فوق‌العاده‌ای را نشان دهید که لازمهٔ این نتایج است

هیچ‌کس از اینکه تمام تلاشش را کند، پیشمان نمی‌شود

اگر دیگری ناراحت شد، همدلی کنید ولی در پایان نظرتان را تغییر ندهید.

جهان دور و برتان خبری از هدف و اولویت‌های شما ندارد و مسئولش هم نیست، شما مسئولش هستید.

262 دانشجو را مطالعه کردند تا تأثیر تصویرسازی را بر روی دستاوردهایشان بررسی و تحلیل کنند. از دانشجویان خواسته شد به یکی از این دو طریق تصویرسازی کنند: در یک گروه، دستاورد را تصویرسازی کنند، مثل گرفتن نمرهٔ عالی در امتحان و در گروه دیگر، فرآیند لازم برای رسیدن به دستاورد مطلوب را تصویرسازی کنند، مانند همهٔ مطالعات لازم برای کسب نمرهٔ عالی در امتحان. در پایان، دانشجویانی که فرآیند را تصویرسازی کرده بودند نمرات بهتری گرفتند

مردم پاداش‌های بزرگ را به موارد کوچک ترجیح می‌دهند، اما ترجیح‌شان به پاداش‌های حال حاضر در برابر پاداش‌های آینده نیرومندتر است، حتی اگر پاداش‌های آینده خیلی بزرگ‌تر باشند.

آلیس گفت: می‌تونی به من بگی باید کدوم طرفی برم؟ گربه گفت: «به اینکه بخوای به کجا برسی خیلی بستگی داره». - خیلی برام مهم نیست که... - پس مهم نیست از کدوم طرف بری.

نمی‌خواهم بگویم پول درآوردن باعث خوشبختی نمی‌شود. به‌طور قطع پول تا حدی شادی شما را افزایش می‌دهد. اما همین و نه بیشتر. اینکه پول بیشتر باز هم بتواند به شما انگیزه بدهد بستگی به آن دارد که چرا پول بیشتری می‌خواهید.

دکتر مارتین سلیگمن، رئیس سابق انجمن روانشناسی آمریکا، معتقد است که پنج عامل در شادی ما نقش دارند: احساس مثبت و لذت، دستاورد، روابط، تعهد و معنا.

«پله‌های نردبان را برای این نساخته‌اند که کسی روی آن‌ها بماند، بلکه برای تحمل پای انسان تا زمانی است که او بتواند پای دیگرش را بالاتر بگذارد»