بریده‌هایی از کتاب نمسیس فرشته‌ی انتقام و عدالت

اگر عقیدهٔ مرا بخواهی تخته‌سنگ‌ها معمولاً همان‌جایی که هستند می‌مانند.

دختران بی‌شعور، نظر من که این است. لااقل بیشترشان بی‌شعور بودند. البته این هم هست که مادران این روزها کمتر وقت می‌کنند به دختران‌شان برسند. حالا همه کار می‌کنند. خانم مارپل با این نظر موافق بود اما صلاح ندانست وقتش را با صحبت دربارهٔ گرایش‌های امروزی تلف کند

جهان‌گردی خوشایند است اما خسته‌کننده نیز هست.

ـ پول در هر سن و سالی به درد می‌خورد. ـ می‌توانم به سازمان‌های خیریه‌ای که می‌شناسم بدهم. البته همیشه کسانی هم هستند که مایلم برای‌شان کاری انجام بدهم و حساب بانکی‌ام مانع می‌شود. از این‌ها گذشته انکار نمی‌کنم که علائقی هست، یعنی آرزوهایی، که هرگز نتوانستم یا نخواستم به آن‌ها بپردازم

کینه بالاخره با گذشت روزگار رنگ می‌بازد. البته به‌طور مصنوعی می‌شود آن را زنده نگاه داشت. اما در طول سال‌ها بالاخره از شدتش کاسته می‌شود. کینه به‌اندازه عشق نیرومند نیست.

امید که امواج اقیانوس عدالت و جریان جاودانی سیلِ راستی ما را به کام کشد.

شاید به نشانه‌هایی کمی خاص برخورده باشم. اما نشانه‌ها هرگز واقعیات نیستند.

کشتی‌هایی که در دل شب از کنار هم می‌گذرند و در لحظهٔ گذر با هم حرف می‌زنند. یک علامت نورانی، صدایی از دور در میانهٔ تاریکی.

وقتی آدم پیش از خوابیدن دربارهٔ مسئله‌ای فکر کند ممکن است شب برایش مشاور خوبی باشد