بریده‌هایی از کتاب شاید نیاز داری با یک نفر حرف بزنی

«هرقدر بیشتر شکننده‌بودنت را بپذیری، کمتر احساس ترس خواهی کرد.»

گاهی جهنم خود ما هستیم. گاهی ما مسبب مشکلات هستیم. و اگر بتوانیم از سر راه خودمان کنار برویم، چیزی خارق‌العاده رخ می‌دهد.

لازم نیست آدم‌ها داستان‌های زندگی‌شان را با کلمات برایتان بگویند چون همیشه با رفتارشان آن را نشانتان می‌دهند.

«معنای آرامش این نیست که جایی باشی بی‌سروصدا، بدون مشکل یا سختی. معنایش این است که وسط تمام اینها در دل آرام باشی.»

نمی‌دانستم که اگر تنها چیزی که تمام روز نگهت می‌دارد این باشد که بدانی به «تلویزیون روشن‌کردنِ بعد از شامت» می‌رسی، افسرده هستی.

«فقط چون او احساس گناه را ارسال می‌کند دلیل نمی‌شود که تو این مرسوله را تحویل بگیری.»

وندل زمانی نشان داد که ما با خودمان بیشتر از هرکس دیگری در طول زندگی حرف می‌زنیم اما کلماتمان همیشه مهربانانه یا درست یا کمک‌کننده نیستند، یا حتی محترمانه. بیشتر چیزی که به خودمان می‌گوییم هرگز به آدم‌هایی که دوستشان داریم یا به آنها اهمیت می‌دهیم مثل دوستان یا فرزندانمان، نمی‌گوییم. در درمان، یاد می‌گیریم که توجهی دقیق به صداهای توی سرمان داشته باشیم تا بتوانیم راهی بهتر برای ارتباط با خودمان یاد بگیریم.

بیشتر تغییرات بزرگ از صدها قدم کوچک و تقریباً نامحسوسی که در طول مسیر برمی‌داریم، حاصل می‌شوند.

زندگی، نرخ مرگ‌ومیر ۱۰۰ درصدی دارد. تک‌تکمان خواهیم مرد

«قبل از اینکه تشخیص بدهی آدم‌ها افسرده‌اند، مطمئن شو که عوضی‌ها دور و برشان را نگرفته‌اند»

وسط حرفم می‌پرد «صبر کن. هنوز بهترین قسمتش مانده. همان‌طور که گفتم واقعاً می‌دانم مشکل چیست

«هیچ‌کس قرار نیست نجاتت دهد.»

بخشش چیز پیچیده‌ای‌ست، همان‌طور که عذرخواهی هم می‌تواند پیچیده باشد. آیا عذرخواهی می‌کنید برای اینکه باعث می‌شود حالتان بهتر شود یا چون حال فرد دیگر را بهتر می‌کند؟ آیا به‌خاطر کاری که کرده‌ای ناراحتی یا فقط می‌خواهی فرد مقابل را آرام کنی که معتقد است باید ناراحت باشی به‌خاطر چیزی که احساس می‌کنی کاملاً برای انجامش دلیل داشته‌ای؟ عذرخواهی برای چه کسی است؟

«یک فرقی بین درد و رنج کشیدن هست. تو قرار است درد را حس کنی – همه گاهی درد را حس می‌کنند – اما لازم نیست این‌قدر زیاد رنج بکشی. تو درد را انتخاب نمی‌کنی، اما رنج‌کشیدن را انتخاب می‌کنی.»

«زندانی فقط باید دوری بزند. اما همچنان دیوانه‌وار میله‌ها را تکان می‌دهد. اغلب ما همینیم. احساس می‌کنیم کاملاً گیر افتاده‌ایم، توی سلول احساسی‌مان به دام افتاده‌ایم، اما راهی به بیرون هست – به شرطی که بخواهیم ببینیمش.»

«حرکت درمانگرانه، نه کلام درمانگرانه.»

درمانگرها به بیمارانشان می‌گویند: حسادت‌هایت را دنبال کن. نشانت می‌دهد که چه می‌خواهی.

اگر در زندگی خود با وسواس پیش بروید، اگر نفهمید که «کمال‌گرایی دشمن دست‌یافتن به چیزهای خوب است» ممکن است خود را از شادی محروم کنید.

«اجتناب کردن راه ساده‌ای برای تحمل‌کردن است بدون اینکه مجبور باشی تحمل کنی.»

حتی در بهترین رابطهٔ ممکن، گاهی آزرده خواهی شد، و هرقدر هم که کسی را دوست داشته باشی، باز هم ممکن است گاهی او را آزرده کنی، نه به این خاطر که می‌خواهی بلکه چون انسانی