بریده‌هایی از کتاب سیرک شبانه

همهٔ ما توی بازیِ شما درگیر شده‌یم، و به نظر می‌آد به‌راحتیِ استکان‌های چایی قابل‌تعمیر نیستیم

از اینکه همه رازهاشون رو اون‌قدر خوب حفظ می‌کنن که دیگران رو به کشتن می‌دن خسته شده‌م.

«فکر کردم می‌دونی.» «ما دو تا آدمِ متفاوتیم، اتان. این‌که هیچ‌وقت نمی‌تونی به نتیجه برسی عاشق کدوممون هستی باعث نمی‌شه ما باهم یکی بشیم.»

من داره برام تشخیص خواب‌وبیداری سخت می‌شه.

چراغ زنده می‌شود و اتاق پیشِ رویِ او را روشن می‌کند.

دنبال رؤیاهات برو، بیلی. چه هاروارد باشه، چه هرچیز دیگه. حالا هرچیزی هم که پدرت بگه، یا هرقدر بلند بگه

«می‌دونم که سرنوشتت این نیست و برگزیده نشده‌ای. اگه این کار رو راحت‌تر می‌کرد، کاش می‌تونستم بهت بگم که هستی، ولی این حقیقت نداره. تو در زمان درست در مکان درست هستی، و اون‌قدری اهمیت می‌دی که کاری رو که باید انجام بشه انجام بدی. بعضی وقت‌ها همین کافیه.»

دیگر مطمئن است که به بیلی‌ای که قرار است در آینده باشد نزدیک‌تر است تا به بیلی‌ای که دیروز بود.

«وقتی آدم خودش وسط یه موقعیت باشه، سخته که موقعیت رو اون‌طوری که هست درک کنه. زیادی آشناست. زیادی راحته.»

مراجعانی که نمی‌توانستند چیزها را آن‌طور که هستند ببیند. در برابر خیانت‌ها و دل‌شکستگی کورند