بریده‌هایی از کتاب سیرک شبانه

داستان‌های قدیمی همیشه تعریف و بازتعریف می‌شن و تغییر می‌کنن. هر قصه‌گویی نشان خودش رو روی داستان می‌ذاره. هر حقیقتی که یه زمانی داستانی داشته زیر تمایل‌های شخصی و آرایش‌ها دفن می‌شه. انگیزه‌ها به‌اندازهٔ خودِ داستان اهمیت ندارن

می‌گوید: «عزیزم، ما ماهی‌های توی یه تنگ هستیم، ماهی‌هایی که شدیداً بهشون نظارت می‌شه. از تمام زوایا مراقبشون هستن. اگه یکی از ما بیاد روی آب، تصادفی نیست. و اگه تصادف هم باشه، من نگران می‌شم که شاید مراقب‌ها اون‌قدر که باید دقت نکرده‌ن.»

سوکیکو می‌گوید: «وقتی آدم خودش وسط یه موقعیت باشه، سخته که موقعیت رو اون‌طوری که هست درک کنه. زیادی آشناست. زیادی راحته.»

لِینی می‌گوید: «من برای ازدست‌رفتن خواهرم عزاداری نمی‌کنم، چون اون همیشه با من، در قلب من، خواهد بود. اما من کمی از این ناراحتم که تارای من تنهام گذاشت تا تنهایی با شما روبه‌رو بشم. بدون اون نمی‌تونم مثل قبل ببینم. نمی‌تونم مثل قبل بشنوم. نمی‌تونم مثل قبل حس کنم. اگه یه دست یا یه پا نداشتم بهتر از این بود که بدون خواهرم باشم. اون‌وقت حداقل اون اینجا می‌بود که ظاهرم رو مسخره کنه و بگه برای تنوع هم که شده خودش خواهرخوشگله‌ست. همهٔ ما تارای خودمون رو از دست دادیم، اما من قسمتی از وجودم رو هم از دست دادم.»

«رازها قدرت دارن. و وقتی با بقیه در میان گذاشته می‌شن، از اون قدرت کاسته می‌شه. پس بهتره رازها به‌خوبی حفظ بشن. گفتن رازها، رازهای واقعی، رازهای مهم، حتی به یه نفر هم اون‌ها رو تغییر می‌ده. نوشتن اون‌ها حتی بدتره، چون کی می‌دونه چند تا چشم ممکنه اون‌ها رو روی کاغذ ببینن، هرچقدر هم که آدم مواظبش باشه. به همین خاطر، بهتره اگه رازی داری اون رو پیش خودت نگه داری، هم برای رازهات بهتره و هم برای خودت.

ما که رؤیاهامون رو از جایی به جای دیگه دنبال می‌کنیم زندگی‌های عجیبی داریم.

«بهترین لذت‌ها همیشه لذت‌هایی هستن که غیرمنتظره‌ان.»

«مردم چیزی رو می‌بینن که می‌خوان ببینن. و در اکثر موارد چیزی رو که بهشون گفته می‌شه می‌بینن.»

«وقتی آدم خودش وسط یه موقعیت باشه، سخته که موقعیت رو اون‌طوری که هست درک کنه. زیادی آشناست. زیادی راحته.

گه نتونم کاری بکنم که جلوش رو بگیرم، دیدن آینده چه فایده‌ای داره؟»