بریده‌هایی از کتاب فلسطین

کسی وارد خانهٔ شما شده، بِزور در را شکسته و شما را کتک زده، به عیال و اولادتان اهانت کرده و از سه اتاقی که شما دارید، دو تا و نصفش را گرفته نشسته است؛ بعد بگوید شما چرا بی‌خودی مرتّب به این‌وآن شکایت میکنید؛ مرتّب دعوا و معارضه میکنید؛ بیایید با هم صلح کنیم. آیا این صلح شد؟!

وقتی “لُرد آلن بی” ژنرال انگلیسی وارد بیت‌المقدّس شد، کلامی تاریخی بیان کرد که ماهیّت مهاجمین غربی را نشان میداد. نقل است که گفت: «امروز، جنگهای صلیبی به پایان رسید!!» یعنی کینهٔ شکست فضاحت‌بار صلیبیان در بیت‌المقدّس را به‌صورت میراثی شیطانی در دل داشتند و با اشغال آن، عقده دل را گشودند.

ملّتها بیدارند. ما باید بیدار باشیم. جمهوری اسلامی باید بیدار باشد. بیداری ما یک شعار نیست؛ باید حواسمان جمع باشد.

ارادهٔ انسانها و عزم ناشی از ایمان، همهٔ مشکلها را آسان میکند، همهٔ معجزه‌ها را امکان‌پذیر میکند.

صهیونیسم را ما به‌حساب یک مرام و یک مذهب نمیگذاریم، به‌حساب یهودی‌گری نمیگذاریم، بسیارند در دنیا یهودیان آزاده و پاک‌نهادی که از صهیونیسم بیزارند، این یک مسلک فاشیستی سیاسی متجاوز است که جز با ستم و ظلم و تصرّف سرزمین‌های متعلّق به مسلمانان مستضعف و محروم امکان ادامهٔ حیات ندارد.

اسرائیل هیچ شهروند حقیقی جز مردم بومی فلسطین ندارد.

بحث یک سرزمین کوچک یا یک شهر یا یک روستا نیست، بحث یک کشور است؛ یک ملّت از خانهٔ خود بیرون رانده شده است؛ آنهایی از فلسطینی‌ها هم که امروز در خود سرزمین فلسطین زندگی میکنند، با کمال عسرت، با کمال فشار زندگی میکنند. دائم در معرض کشت و کشتار و تحقیر و تذلیل و فشار هستند.

غرب و قدرتهای غربی، از آغاز پیدایش غدّهٔ سرطانی صهیونیسم در این منطقه، تعامل دوجانبه‌ای را با هم داشتند. وظیفهٔ اسرائیل این بوده است که منافع قدرتهای متجاوز غربی را در منطقهٔ اسلامی حفظ کند؛ یعنی همیشه روبه‌روی کشورهای اسلامی و کشورهای منطقه، تهدید دائمی بالفعلی قرار داشته باشد و کشورهای اسلامی را در یک دغدغهٔ دائمی نگه دارد تا آنها نتوانند با هم متّحد شوند و یک مجموعهٔ همدل و هم‌جهت را به‌وجود آورند و از امکانات و ثروت و نیروی انسانی خود برای منافعشان استفاده کنند. متقابلاً وظیفهٔ آنها هم این بوده است که این غدّهٔ سرطانی را در این منطقه با همهٔ وجود نگه دارند. البتّه امروز این نقش بیشتر از همه برعهدهٔ آمریکا است.

ما در حمایت از مظلوم نگاه به مذهب طرف مقابل نمیکنیم؛ و نکردیم؛ خطّ امام بزرگوار این بود. امام همان رفتاری را که با مقاومت شیعه در لبنان داشت، همان رفتار را با مقاومت سنّی در فلسطین [هم] داشت؛ بدون هیچ تفاوتی.

مسئلهٔ فلسطین فقط یک راه دارد؛ همان چیزی که ما چند سال پیش اعلام کردیم: از فلسطینی‌های اصیل_ چه آنهایی که داخل فلسطین هستند، چه آنهایی که در اردوگاه‌ها هستند، چه آنهایی که در کشورهای دیگر هستند؛ چه مسلمان باشند، چه یهودی باشند، چه مسیحی باشند، فرقی نمیکند؛ فلسطینی باشند_ نظرخواهی کنند؛ هر دولتی که آنها خواستند، سر کار بیاید. آن دولت اگر مسلمان باشد، اگر مسیحی باشد، اگر یهودی باشد، اگر مخلوط باشد، چنانچه برخاستهٔ از آراء خود فلسطینی‌ها باشد، مورد قبول است و مسئلهٔ فلسطین را حل خواهد کرد. بدون این، مسئلهٔ فلسطین حل نخواهد شد.