بریده‌هایی از کتاب فلسطین

مسئلهٔ فلسطین از دستور کار نظام جمهوری اسلامی خارج نخواهد شد

شش ماه بمباران یمن و کوبیدن خانه‌ها و مدارس و بیمارستان‌ها و مانند اینها تروریسم نیست؛ مکرّر در مکرّر حمله کردن به مناطق فلسطینی‌ها در غزّه و غیر غزّه و کشتن صدها بلکه هزارها کودک و زن و مرد بی‌گناه و انسان بی‌دفاع تروریسم نیست؛ اینکه مردم بحرین میگویند که ما هر نفر در داخل این کشور یک رأی داشته باشیم، این ربطی به حقوق بشر ندارد، این مطالبهٔ حقوق بشر نیست؛ امّا دفاع نیروهای مقاومت در فلسطین و لبنان تروریسم است؛ گروه‌هایی که در لبنان یا در فلسطین مقاومت میکنند، با اشغالگر میجنگند، از سرزمین خودشان و از خانهٔ خودشان دفاع میکنند، اسمش تروریسم است!

طبق اسناد تاریخی، تشکیل حکومت صهیونیستی در آنجا، بیش از آنچه که آرزوی مردم یهود باشد، یک خواست استعماری دولت انگلیس بود.

براساس وعدهٔ صدق ایشان، آزادی فلسطین و نابودی اسرائیل از وقایع حتمی خواهد بود و ان‌شاءالله تا قبل از سال ۱۴۱۹ ش. شاهد نابودی کامل این رژیم خون‌ریز و غاصب خواهیم بود. امیدواریم که ما نیزآن روز طلایی را ببینیم و به امامت ایشان در قدس عزیز، نماز برپا نماییم. و من الله التوفیق

حرفی که ما در مورد مسئلهٔ فلسطین داریم، یک حرف شعاری نیست؛ یک حرف صددرصد منطقی است. یک عدّه قدرتمند که در رأس آنها اوّل انگلیس بود، بعد هم آمریکا ملحق شد، دنباله‌روِ آنها هم کشورهای غربی، آمده‌اند میگویند کشور فلسطین و ملّت فلسطین باید حذف بشوند تا به‌جای آن، کشوری به نام اسرائیل و ملّت جعلی‌ای به نام ملّت اسرائیل به‌وجود بیاید. این یک حرف؛ یک حرف دیگر هم در مقابلش هست که حرف امام است؛ میگوید: نه، این واحد جعلی و تحمیلی باید حذف شود؛ به‌جای آن، ملّت اصلی و کشور اصلی و واحد جغرافیایی اصلی سر کار بیاید. از این دو حرف، کدام منطقی است؟

مسئولان کشورهای اسلامی خیال نکنند که اگر مردم فلسطین را در چنگال خون‌ریز دشمنانشان رها کردند، اسرائیل پس از بلعیدن و هضم کردن آنها _ که البتّه چنین چیزی هرگز پیش نخواهد آمد _ دولتهای مسلمان را راحت خواهد گذاشت.

هر مسلمان یک سطل آب برای من یک مطلب به شکل معمّا است و آن این است که همهٔ دوَل اسلامیّه و ملّتهای اسلام میدانند که این درد چیست، میدانند که دستهای اجانب در بین است که اینها را متفرّق از هم بکند، می‌بینند که با این تفرقه‌ها ضعف و نابودی نصیب آنها میشود، می‌بینند که یک دولت پوشالی اسرائیل در مقابل مسلمین ایستاده_ که اگر مسلمین مجتمع بودند، هرکدام یک سطل آب به اسرائیل میریختند او را سیل میبرد _ مع‌ذلک در مقابل او زبون هستند. معمّا این است که با اینکه اینها را میدانند، چرا با علاج قطعی، که آن اتّحاد و اتّفاق است روی نمی‌آورند؟ چرا توطئه‌هایی که استعمارگرها برای تضعیف آنها به کار میبرند، آنها توطئه‌ها را خنثی نمیکنند؟ آیا این معمّا چه‌وقت

رئیس‌جمهور آمریکا فتوا صادر کرده است که باید مقاومت خلع سلاح بشود! بله، معلوم است؛ میخواهید خلع سلاح شود تا همین مقدار ضربه‌ای را هم که در مقابل این‌همه جنایت وارد میکند، نتواند وارد کند؛ ما عرض میکنیم بعکس، همهٔ دنیا و بخصوص دنیای اسلام، موظّفند هرچه میتوانند به تجهیز ملّت فلسطین کمک کنند.

روزی که مقاومت اسلامی در لبنان به همّت دلاورمردان لبنانی و با توصیه و حمایت امام راحل شکل گرفت، اسرائیل، بیروت _ یعنی پایتخت لبنان _ را در اشغال خود داشت و بر مقدّرات سیاسی این کشور چنگ انداخته بود. آن روز وقتی مقاومت اسلامی شعار «زحفاً زحفاً نحوالقدس» را سر داد، گروهی از بی‌خبران، آنان را ساده‌اندیش خواندند و به طعنه سؤال کردند: آیا میشود به‌سوی قدس حرکت کرد، حال آنکه شما لبنانی‌ها از ورود به پایتخت کشور خود ناتوان هستید؟ از آن تاریخ تا پیروزی تاریخی مقاومت اسلامی بر اسرائیل، فقط هجده سال به درازا کشید. تصدیق میفرمایید که هجده سال، در تاریخ مبارزات ملّتها زمان زیادی نیست.

به فرض صحّت همهٔ ادّعاها در رابطه با یهودی‌کُشی‌های آلمان‌ها، چرا باید مسلمانان غرامت اقدامهای ضدّ بشری ژرمن‌های پروتستان را بدهند؟!