بریده‌هایی از کتاب پدر پولدار، پدر بی‌پول

دارایی آن چیزی است که پول به جیب تان وارد می‌کند

دو جاده در جنگلی از هم جدا می‌شدند و من آنی را برگزیدم که کمتر از آن عبور شده بود و همین موجب تمام دگرگونی‌هایم شد

پول یکی از اشکال قدرت است. اما آنچه که قدرتمندتر است داشتن سواد در زمینه امور مالی است. پول می‌آید و می‌رود اما اگر شما درزمینه پول آموزش دیده باشید و بدانید عملکرد آن چگونه است می‌توانید بر آن مسلط شوید و برای خودتان ثروت جمع کنید.

یک تفاوت مهم میان پولدار‌ها با فقرا و طبقه متوسط این است که پولدار‌ها برخلاف دو گروه دیگر وسایل تجملاتی را آخر همه می‌خرند. دو گروه دیگر غالباً چیز‌های لوکسی مانند خانه‌های بزرگ، الماس، خز، جواهر یا قایق را اول می‌خرند چون می‌خواهند ظاهر‌شان شبیه پولدار‌ها باشد. شاید آنها ظاهراً ثروتمند به نظر بیایند اما در واقع دارند بدهکارتر می‌شوند. افراد پولدار یعنی آنهایی که در دراز مدت پولدار هستند ابتدا ستون دارایی‌شان را می‌سازند سپس با استفاده از درآمد حاصل از ستون مزبور وسایل تجملاتی می‌خرند.

بیشتر افراد برای همه کس به جز خودشان کار می‌کنند. آنها ابتدا برای صاحبان شرکت محل کارشان کار می‌کنند بعد به واسطه مالیات‌هایی که پرداخت می‌کنند برای دولت کار می‌کنند و نهایتاً هم برای بانکی کار می‌کنند که اعطا کننده وام رهن خانه‌شان بوده است

به جای اینکه در مورد حسی که دارند بگویند اجازه می‌دهند که احساساتشان به جای آنها فکر کند.

به جای مواجه شدن با ترسشان به جای فکر کردن آنها عکس العمل نشان می‌دهند. آنها به جای منطقی فکر کردن از خودشان واکنش‌های احساسی نشان می‌دهند.

تمدن‌های بزرگ موقعی سقوط کردند که اختلاف میان دارا و ندار زیاد شد. آمریکا هم در همین مسیر قرار دارد و دارد تبدیل به نمونه‌ای از تکرار تاریخ می‌شود چون ما از تاریخ درس نمی‌گیریم. ما فقط اسامی و تاریخ‌های مهم را حفظ می‌کنیم و درس‌هایی که می‌شود از آن گرفت را نمی‌آموزیم. من پرسیدم یعنی قیمت‌ها نباید بالا بروند؟ وی گفت در یک جامعه تحصیل کرده و فهمیده با دولتی که از عهده امور برمی‌آید نه. در واقع قیمت‌ها باید پایین هم بیاید. البته این حرف فقط در نظر درست است. قیمت‌ها به خاطر ترس و حرص حاصل از جهالت بالا می‌رود.

یاد بگیر از احساساتت در هنگام فکر کردن کمک بگیری ‌اما با آنها تصمیم نگیری

دلیل اصلی و اولیه فقر یا مشکلات مالی، ترس و جهالت است نه وضع اقتصادی یا دولت یا ثروتمندان یک جامعه.

همین احساساتمان است که از ما انسان ساخته و ما را واقعی کرده است. احساسات یعنی انرژی در جریان. با احساساتتان رو راست باشید و از احساسات و ذهنتان به نفع خود تان استفاده کنید نه بر عکس

احساساتشان برایشان فکر می‌کند

من می‌گویم مردم خودشان خودشان را استثمار می‌کنند

عصبانیت هم بخش بزرگی از فرمول یادگیری را تشکیل می‌دهد چون ترکیبی از عشق و عصبانیت می‌شود: اشتیاق.

یادگیری حقیقی لازمه‌اش انرژی، اشتیاق و ذوق داشتن است

"فقرا و طبقه متوسط برای پول درآوردن کار می‌کنند ولی پولدار‌ها کاری می‌کنند که پول برایشان کار کند ".

خیلی از مردم انتظار دارند همه آدمهای دنیا به غیر از خودشان عوض شوند.‌ اما بگذار بهت بگویم که تغییر دادن خودت از بقیه آسان‌تر است

مادر و پدر تو بیشتر سخنرانی می‌کنند. پدر من آدم ساکتی است و چند کلمه بیشتر نمی‌گوید

من پرسیدم یعنی قیمت‌ها نباید بالا بروند؟ وی گفت در یک جامعه تحصیل کرده و فهمیده با دولتی که از عهده امور برمی‌آید نه. در واقع قیمت‌ها باید پایین هم بیاید. البته این حرف فقط در نظر درست است. قیمت‌ها به خاطر ترس و حرص حاصل از جهالت بالا می‌رود. اگر در مدارس در مورد پول به افراد آموزش می‌دادند آن وقت پول بیشتر می‌شود و قیمت‌ها پایین می‌آمد ‌اما تمرکز مدارس فقط روی این است که به افراد یاد بدهند برای پول کار کنند نه اینکه یاد بگیرند قدرت پول را تحت کنترل خودشان در بیاورند.

وقتی دکتر‌ها حق ویزیت‌شان را بالا می‌برند وکلا هم همین کار را می‌کنند. وقتی وکلا این کار را می‌کنند معلم‌ها هم خواستار افزایش حقوق می‌شوند که در نتیجه مالیات پرداختی افراد جامعه را بیشتر می‌کند و این چرخه همین طور ادامه پیدا می‌کند. به زودی شکاف میان فقیر و غنی آنقدر زیاد می‌شود که هرج و مرج می‌شود و یک تمدن بزرگ نابود می‌شود. تمدن‌های بزرگ موقعی سقوط کردند که اختلاف میان دارا و ندار زیاد شد. آمریکا هم در همین مسیر قرار دارد و دارد تبدیل به نمونه‌ای از تکرار تاریخ می‌شود چون ما از تاریخ درس نمی‌گیریم. ما فقط اسامی و تاریخ‌های مهم را حفظ می‌کنیم و درس‌هایی که می‌شود از آن گرفت را نمی‌آموزیم.