بریده‌هایی از کتاب پدر پولدار، پدر بی‌پول

دارایی چیزی است که پول در جیبتان می‌گذارد. بدهی چیزی است که پول از جیب‌تان خارج می‌کند.

هر اسکناس دلار در گذشته در واقع در حکم یک گواهی دریافت نقره بوده است.آنچه باعث نگرانی او می‌شد این بود که یک روز نظام پولی دیگر بر مبنای طلا نخواهد بود و دیگر اسکناس‌ها ارزش معادل گواهی نقره نخواهند داشت. وی می‌گفت اگر روزی این اتفاق بیفتد تازه دردسر‌ها شروع شده است. آنوقت فقرا و طبقه متوسط و آن‌هایی که غافل هستند زندگی‌شان نابود خواهد شد چون همچنان فکر می‌کنند پول واقعی است و شرکتی که برایش کار می‌کنند یا دولت نیاز‌های آنها را برطرف خواهد کرد.

نگرانی من از این بابت است که افراد بی شماری به جای آنکه امروزه روی بزرگترین ثروت یعنی آموزش تمرکز کنند توجهشان را به پول درآوردن داده اند.

در دنیای واقعی، افراد جسور هستند که پیشرفت می‌کنند نه الزاماً افراد موفق.

مشخص می‌شود که فرد پولدار مالک چیزی نیست. آنها همه چیز را کنترل می‌کنند اما صاحب هیچ چیز نیستند. فقرا و طبقه متوسط سعی می‌کنند تا می‌توانند صاحب فلان و بهمان چیز شوند و در نهایت هم داشته‌هایشان را به دولت یا شهروندی که دوست دارد ثروتمندان را تحت تعقیب قرار بدهد می‌بازند.

یک شرکت پول بدست می‌آورند و هر چقدر از آنرا که بخواهند هزینه می‌کنند و هر چقدر از آن که بماند مالیات‌اش را می‌دهند. همین امر یکی از بزرگترین راه‌های فرار از مالیات به شکل قانونی است که ثروتمندان از آن استفاده می‌کنند.

با هوش باش تا بدین ترتیب کسی بر تو غلبه نکند ".

ثروت سنجش میزان گردش سرمایه است که از ستون دارایی فرد به وجود می‌آید و آنرا با ستون هزینه‌های فرد مقایسه می‌کنند.

مدارس صرفاً می‌تواند کارمندان خوب بیرون بدهد و نه کارفرمایان خوب بیشتر

آینه نمایانگر قدرت خود آگاهی است.

جواهر نمایانگر قدرت پول است.

شمشیر نمایانگر قدرت سلاح است

تو بهتر است دیدت را عوض کنی. از اینکه من را سرزنش کنی و فکر کنی من عامل مشکلاتت هستم دست بردار. اگر فکر می‌کنی من عامل مشکلاتت هستم آنوقت باید من را عوض کنی. اگر بفهمی که دلیل مشکلاتت خودت هستی آنوقت خودت را عوض می‌کنی، چیز یاد می‌گیری و عاقل‌تر می‌شوی. خیلی از مردم انتظار دارند همه آدمهای دنیا به غیر از خودشان عوض شوند.‌ اما بگذار بهت بگویم که تغییر دادن خودت از بقیه آسان‌تر است.

زندگی همه ما را به این سو و آن سو می‌کشاند. بعضی‌ها تسلیمش می‌شوند و بعضی‌ها با او می‌جنگند. تعداد بسیار کمی هستند که درس‌های زندگی را یاد می‌گیرند و به جلو می‌روند. آنها از فراز و نشیب‌های زندگی استقبال می‌کنند. به نظر آنها این فراز و فرود‌ها یعنی لازم است چیزی را یاد بگیرند. آنها یاد می‌گیرند و جلو می‌افتند. بیشتر‌ افراد تسلیم می‌شوند و یک عده معدودی هم مثل تو می‌جنگند.

اگر درس‌های زندگی را یاد بگیری آنوقت در زندگی‌ات موفق می‌شوی. وگرنه زندگی همچنان تو را همراه خودش به هر طرف می‌کشد. مردم دو دسته‌اند یک دسته اجازه می‌دهند تا زندگی آن‌ها را به هر طرف بکشاند. یک عده هم هستند که عصبانی می‌شوند و جبهه می‌گیرند ‌اما جبهه‌گیری را در مقابل رئیس، شغل، همسر یا شوهرشان انجام می‌دهند. آنها متوجه نیستند که آن چیزی که مغلوبشان می‌کند فشار‌های زندگی است.

زندگی بهترین معلم آدم است. بیشتر وقت‌ها زندگی با تو حرف نمی‌زدند بلکه فقط تو را همراه خودش به این طرف و آن طرف می‌کشد. هر تکانی که به تو می‌‌دهد مثل آن است که می‌گوید بیدار شو دارم چیزی به تو یاد می‌دهم که آنرا فرا بگیری.

پول دارد زندگی‌شان را کنترل می‌کند و آنها از اعتراف به این حقیقت نزد خودشان خودداری می‌کنند.

به خیلی‌ها اگر پول بیشتری بدهی فقط بدهی‌شان را بالاتر می‌برند.

من اسمش را درس شماره یک می‌گذارم تکرار می‌کرد. "فقرا و طبقه متوسط برای پول درآوردن کار می‌کنند ولی پولدار‌ها کاری می‌کنند که پول برایشان کار کند ".

دو جاده در جنگلی از هم جدا می‌شدند و من آنی را برگزیدم که کمتر از آن عبور شده بود و همین موجب تمام دگرگونی‌هایم شد